شناسایی مکانیسم حفظ شده طی تکامل برای سلول‌های بنیادی مغز

به گزارش شفا آنلاین، این کشف دیدگاه‌های جدیدی را در مورد تکوین عصبی طبیعی و غیرطبیعی ارائه می‌دهد و می‌تواند در نهایت به درمان‌های بازساختی بیماری‌ها یا آسیب‌های عصبی کمک کند.

       این مطالعه بر مبنای پژوهشی صورت گرفته بود که پیش از این نشان داده بود سلول‌های بنیادی در نیچ‌ها یا ریزمحیط‌های تخصصی باقی می‌مانند و این نیچ‌ها از آنها حمایت می‌کنند. در این مطالعه آنها نشان دادند زمانی که سلول‌های بنیادی از نیچ‌شان کنده می‌شوند، هویت خود را به عنوان سلول بنیادی از دست می‌دهند و شروع به تمایز به سلول‌های خاص می‌کنند. با این حال مسیرهایی که برهمکنش سلول‌های بنیادی را با نیچ‌شان تنظیم کند، به میزان زیادی ناشناخته مانده است. سلول‌های بنیادی در مغز، در نیچ‌هایی در نزدیکی بطن‌های مملو از مایع مغزی قرار گرفته‌اند که ناحیه تحت‌بطنی نام دارد. در مطالعات گذشته محققین روی مولکول‌هایی به نام پروتئین‌های Id

       (مهارکننده تمایز) فوکوس کرده بودند که ویژگی‌های مختلف سلول‌های بنیادی را تنظیم می‌کنند. برای شناسایی چگونگی عملکرد آنها، محققین سوش موشی به صورت ژنتیکی تغییر یافته‌ای را تولید کردند که پروتئین‌های Id آنها در سلول‌های بنیادی عصبی ناک دان شده بودند. در غیاب این پروتئین‌ها، موش ظرف 24 ساعت بعد از تولد مرد و مغز آنها به طور قابل‌توجهی ظرفیت تکثیرشوندگی پایینی را از سلول‌های بنیادی عصبی نشان داد، در نتیجه جمعیت سلول‌های بنیادی آن کاهش بافت. مطالعه بیشتر روی این موش‌ها نشان داد که پروتئین‌های Id به طور مستقیم تولید پروتئینی را به نام Rap1GAP تنظیم می‌کنند که خود Rap1 به عنوان یک تنظیم‌کننده کلیدی چسبندگی سلولی را تنظیم می‌کند. آن ها دریافتند که مسیر Id-Rap1GAP-Rap1 برای چسبندگی سلول‌های بنیادی عصبی به نیچ‌شان و برای حفظ آنها حیاتی است.

       ممکن است مسیرهای دیگری نیز در این فرایند دخیل باشند اما این مسیر نقش کلیدی‌تری دارد. محققین می‌گویند اگر ما بتوانیم درک کنیم چگونه دستکاری مسیرها می‌تواند سرنوشت سلول‌های بنیادی را تعیین کند، در آینده‌ای نزدیک خواهیم توانست از تنظیم ویژگی‌های سلول‌های بنیادی عصبی برای اهداف درمانی استفاده کنیم.