پائولا ایزومارکو، عضو تیم تحقیق ار دانشگاه هلسینکی فنلاند، در این باره می گوید: «این مطالعه بیانگر این مطلب است که تاثیر مفید و سودمند فعالیت فیزیکی بر مغز و ادراک تنها مبتنی بر کاهش فاکتورهای پرخطر عروقی نیست.»
این مطالعه بر روی دوقلوهای انجام شد که یکی از جفت ها بیش از دیگری فعالیت فیزیکی داشت و مشخص شد افزایش حجم فعالیت فیزیکی ارتباطی با افزایش فواید محافظت کننده مغز ندارد.
بلکه مشخص شد صرفا داشتن فعالیت فیزیکی ملایم و متعادل می تواند برای حفاظت از مغز فایده داشته باشد و فقط افرادی که اصلا فعالیتی ندارند در معرض ریسک بالای اختلال شناختی قرار دارند.
همچنین فاکتورهای پرریسک عروقی نظیر فشارخون بالا، کلسترول بالا، چاقی، دیابت، و عدم ورزش با ریسک دمانس یا زوال عقل مرتبط هستند.
