هرگز به خانه خانم آمنه بهرامی نرفتهام و فقط یک بار ایشان را در جمعی و جایی که به خاطر ندارم کجا و چه زمانی بود ملاقات کردم و برخورد شجاعانه و پیگیر ایشان را با شقاوت بیرحمانهای که بر او رفته بود ستودم.
هرگز تصمیم به ساخت فیلمی درباره موضوع اسید پاشی نداشتهام و طبیعتا به هیچ یک از قربانیان این ظلم مسلم، از جمله خانم بهرامی پیشنهاد فیلمی بر اساس زندگیشان ندادهام.
هرگز در زندگی وکیل شخصی نداشتهام و کسی به اسم خانم توکلیان را که اشاره شده از طرف من به ایشان پیشنهاد ساخت فیلم را داده ، نمی شناسم .
هرگز با آقای رضا درمیشیان همکاری حرفهای نداشتهام که به اتفاق ایشان به دیدار خانم بهرامی رفته باشم.
دلیل این که در مصاحبه ایشان اسم من با این آدرسهای مجعول ! به میان آمده را نمیفهمم و قاطعانه پیگیر روشن شدن زمینههای بوجود آمدن این سوء تفاهم ! مسلم خواهم بود.»
آمنه بهرامی در روزهای گذشته در روزنامههای مختلف واکنشهایی را به لانتوری داشته است و مدعی است که این فیلم از روی زندگی او ساخته شده است و از دستاندرکاران آن که بدون اجازه این کار را کردهاند،شکایت کرده است. همچنین این قربانی اسیدپاشی در یکی از اظهارات جدیدش مدعی شده است که رخشان بنیاعتماد قصد داشته از او فیلمی بسازد.
همچنین رضا درمیشیان نیز نوشت:«در پی اظهارات سرکار خانم آمنه
بهرامی و تهمتهای ناروایشان علیه فیلم «لانتوری» و شخص
اینجانب رضا درمیشیان ، ضمن اعلام همدردی با ایشان به عنوان یکی از
صدها قربانی اسیدپاشی، اعلام می دارم که در جهت رفع سوءتفاهمات پیش
آمده برای ایشان، آماده هرگونه پاسخگویی در هر محکمهای هستم.
من فیلم «لانتوری» را همچون دیگر فیلمهایم -«بغض» و «عصبانی نیستم!» - بر
اساس اعتقاد ، تعهد اجتماعی و نگاهم ساختهام و تهمتهای اینچنینی به من و
فیلمهایم کمال بیانصافی است.
ای کاش خانم آمنه بهرامی به جای شخصی کردن ماجرای فیلم «لانتوری»، به موجی
که با کمک این فیلم برای حمایت از قربانیان اسیدپاشی و «نه به خشونت» ایجاد
شده میپیوستند.
به حرمت اعتقاد و نیت قلبی که برای ساخت این فیلم، در جهت کمک به قربانیان
اسیدپاشی و ایجاد گفتمان اعتراضی به ناهنجاری اسیدپاشی در جامعه داشته و
دارم و از همه مهمتر به دلیل احترام به سرکار خانم بهرامی که خودشان هم جزو
قربانیان اسیدپاشی هستند ، فعلا بیش از این نمیگویم و سکوت میکنم.»ایسنا