سرعت در درمان بیماری‌های جنسی اولویت دارد

البته میزان شیوع این بیماری نسبت به گذشته کاهش چشمگیری داشته است ولی جزو بیماری‌های عفونی است که همچنان افراد زیادی را مبتلا می‌کند و هنوز اطلاع‌رسانی کامل در این زمینه در بین عموم مردم وجود ندارد.

       چند نکته در مورد این بیماری‌ها مطرح است. نخست آنکه علائم این بیماری باید جدی گرفته شود. مردم باید بدانند هرنوع علامتی که دیدند شامل چه بیماری می‌شود و در جهت اقدام آن تلاش کنند. اغلب بیماران زمانی اقدام می‌کنند که عفونت در بدن پخش شده است. آنها به اشتباه گمان می‌کنند بیماری خود به خود خوب می‌شود یا از خجالت خود بهتر است به پزشک مراجعه نکنند.

       دوم مربوط به کادر پزشکی است که باید تشخیص به موقع را باید در نظر داشته باشد. بسیاری از پزشکان متاسفانه به گفته‌های بیماران توجه کافی نشان نمی‌دهند و در نتیجه تشخیص درستی هم نخواهند داشت. مهم‌ترین علائم بالینی این بیماری‌ها در همان ناحیه آلت‌های تناسلی است، مانند سوزش ادرار و ترشح از مجرا. البته باید در نظر داشت که علائم بالینی این بیماری‌ها در مردان نمود بیشتری دارد تا زنان. زنان یا بدون علایم هستند یا علایم آنها به قدری خفیف است که تا زمان گسترش بیماری در بدن حس نمی‌شود و به همین خاطر زمانی به ما مراجعه می‌کنند که دچار عوارض شده‌اند. این عوارض شامل از عفونت کلی دستگاه لگنی شروع می‌شود و در شدیدترین حالت به نازایی می‌رسد.

       شایع‌ترین این بیماری‌ها گنوره یا سوزاک و بیماری‌های ناشی از ویروس‌های مایکوپلاسما، HPV، HCV، HIV، هستند که همه اینها از طریق تماس جنسی منتقل می‌شوند. میزان شیوع و خطر این بیماری‌ها با هم تفاوت زیادی دارد و علائم هر کدام هم شبیه به یکدیگر نیست. برای مثال برخی از این بیماری‌ها مانند ایدز و هپاتیت هیچ علایمی در ناحیه تناسلی فرد ندارند و به جای نقاط دیگر بدن را درگیر می‌کنند. دو بیماری که بیشترین علایم آنها در ناحیه تناسلی مشخص می‌شوند، HPV یا همان زگیل آلت جنسی و دیگری HCV یا تبخال در این ناحیه است.

       چیزی که در این نوع از بیماری‌ها اهمیت دارد، تشخیص زودرس در درمان بیماری است. یکی اینکه ما زودتر تشخیص بدهیم که این بیماری از طریق تماس جنسی منتقل شده تا بتوانیم جلوی ابتلای بیشتر افراد را بگیریم و دیگر اینکه به سرعت از پیشرفت بیماری جلوگیری شود تا عوارض این بیماری گریبانگیر فرد مبتلا نشود. در بسیاری از موارد زمانی که خود افراد دیر مراجعه کرده‌اند یا پزشکان به خوبی درمان نکرده‌اند، نازایی، عفونت مجاری ادرار، عفونت استخوانی، عفونت‌های خونی و کلیوی قدم بعدی این بیماری بوده است که درمان هر کدام از این موارد به مراتب سخت‌تر و پرهزینه‌تر از بیماری‌های عفونی اولیه بوده است. بسیاری از پزشکان عفونی به همان معاینه بالینی و تشخیص بر اساس آن اکتفا می‌کنند ولی توصیه می‌شود انجام آزمایشات نیز در نظر گرفته شود. اما اگر جواب آزمایشات دیر به دست ما می‌رسد یا امکان گرفتن آزمایش نیست، شدیداً توصیه می‌کنیم درمان بالینی شروع شود. چرا که سرعت در درمان بسیار اهمیت دارد.

       پیشگیری و آموزش هم دو حلقه‌ای هستند که برای ادامه سلامتی مردم اهمیت بسیار زیادی دارند. خوددرمانی یکی از موانع برسر راه پزشکان در درمان بیماران است. اینکه مردم بدانند بیماری‌های آمیزشی چه خطراتی دارد و به جای پنهان کردن آن سعی در درمان داشته باشند، به پیشگیری از بروز عوارض جدی کمک بسیار می‌کند. همچنین ما باید به مردم آموزش دهیم از وسایل پیشگیرانه استفاده کنند تا در برابر بیماری‌های شریک جنسی خود مصون بمانند. سپید