شفا آنلاین>سلامت>پژوهشگران استرالیایی با ابداع روشی جدید ابراز امیدواری کرده‌اند که بتوانند نابینایی ناشی از آسیب قرنیه را با کشت سلولی درمان کنند.
به گزارش شفا آنلاین،محققان
استرالیایی به تازگی روش جدیدی را برای رشد سلول‌های قرنیه روی یک لایه
نازک غشائی در آزمایشگاه پیدا کردند که بعد از پیوند زدن آن به چشم،
می‌توان نابینایی ناشی از آسیب قرنیه را در بیماران درمان کرد و بینایی را
به مبتلایان بازگرداند.
این روش جدید پیش از این در نمونه‌های جانوری موفقیت‌آمیز بوده و محققان امیدوارند که این روش در نمونه‌های انسانی نیز بتواند با پیوند قرنیه، بینایی ۱۰ میلیون نفر مبتلا به بیماری قرنیه را بازگردانند که به همین دلیل نابینا شده‌اند.
محققان معتقدند قرنیه‌ای که به این روش تولید می‌شود بمراتب از قرنیه اهدایی از فرد دیگر کارآمدتر است و عملکرد بهتری دارد. آنها امیدوارند که بتوانند با استفاده از سلول‌های خود بیمار برای تولید قرنیه، خطر پس زدن عضو پیوندی را تا حد امکان کاهش دهند.
اکنون آزمایش‌های بیشتری برای عملی شدن این روش مورد نیاز است ولی محققان گفته‌اند امیدوارند که با موفقیت‌آمیز بودن آزمایش‌های انسانی، بتوانند آن را به صورت عملیاتی مورد استفاده قرار دهند.
قرنیه، خارجی‌ترین لایه چشمی است که برای سالم ماندن باید مرطوب و شفاف باقی بماند اما بالا رفتن سن، ابتلا به برخی بیماری‌ها و تروماها ممکن است باعث آسیب قرنیه مانند التهاب آن می‌شود که باعث از بین رفتن بینایی در افراد می‌شود. پیوند قرنیه موثرترین روش بازگرداندن بینایی به بیمارانی است که دچار آسیب قرنیه شده‌اند. اما کمبود اهداکننده قرنیه مهم‌ترین موضوعی است که این عمل را بغرنج می‌کند. در سال ۲۰۱۴ بیش از ۴۷ هزار پیوند قرنیه در آمریکا انجام شد اما هنوز هم میزان قرنیه‌های اهدایی نتوانسته پاسخگوی نیاز جهانی باشد.
علاوه بر کمبود قرنیه اهدایی، مشکل پس زدن عضو هم مطرح است که پزشکان از استروئیدها برای جلوگیری از آن استفاده می‌کنند. با این حال چنین کاری نیز عوارض دیگری به همراه دارد. روش جدید، به گفته محققان، خطرات پیش روی بیماران را از سر راه برمی‌دارد.
این محققان آزمایش‌های خود را روی گوسفندان انجام دادند؛ به طوری که ابتدا سلول‌های قرنیه گوسفند را گرفته و آنها را روی غشاء مصنوعی کشت دادند. در نهایت سلول‌های کشت داده را در تعداد بیشتر به چشم پیوند زدند که باعث رشد دوباره سلول‌های قرنیه چشم شد. این غشاء هیدروژلی به محققان امکان می‌دهد که بتوانند لایه ای از سلول‌های قرنیه را در محیط آزمایشگاهی رشد دهند. سپس آنها می‌توانند با ایجاد برش کوچکی، این غشاء را روی سطح داخلی قرنیه چشم بیمار پیوند بزنند.
غشاء هیدروژلی باریک‌تر از موی انسان است و تنها ۵۰ میکرومتر قطر دارد. زمانی که سلول‌های پیوندی، مایع سالم جاری میان قرنیه و بخش داخلی چشم را ترمیم کردند، غشاء شروع به کوچک شدن می‌کند و در عرض ۲ ماه از بین می‌رود.
این روش جدید پیش از این در نمونه‌های جانوری موفقیت‌آمیز بوده و محققان امیدوارند که این روش در نمونه‌های انسانی نیز بتواند با پیوند قرنیه، بینایی ۱۰ میلیون نفر مبتلا به بیماری قرنیه را بازگردانند که به همین دلیل نابینا شده‌اند.
محققان معتقدند قرنیه‌ای که به این روش تولید می‌شود بمراتب از قرنیه اهدایی از فرد دیگر کارآمدتر است و عملکرد بهتری دارد. آنها امیدوارند که بتوانند با استفاده از سلول‌های خود بیمار برای تولید قرنیه، خطر پس زدن عضو پیوندی را تا حد امکان کاهش دهند.
اکنون آزمایش‌های بیشتری برای عملی شدن این روش مورد نیاز است ولی محققان گفته‌اند امیدوارند که با موفقیت‌آمیز بودن آزمایش‌های انسانی، بتوانند آن را به صورت عملیاتی مورد استفاده قرار دهند.
قرنیه، خارجی‌ترین لایه چشمی است که برای سالم ماندن باید مرطوب و شفاف باقی بماند اما بالا رفتن سن، ابتلا به برخی بیماری‌ها و تروماها ممکن است باعث آسیب قرنیه مانند التهاب آن می‌شود که باعث از بین رفتن بینایی در افراد می‌شود. پیوند قرنیه موثرترین روش بازگرداندن بینایی به بیمارانی است که دچار آسیب قرنیه شده‌اند. اما کمبود اهداکننده قرنیه مهم‌ترین موضوعی است که این عمل را بغرنج می‌کند. در سال ۲۰۱۴ بیش از ۴۷ هزار پیوند قرنیه در آمریکا انجام شد اما هنوز هم میزان قرنیه‌های اهدایی نتوانسته پاسخگوی نیاز جهانی باشد.
علاوه بر کمبود قرنیه اهدایی، مشکل پس زدن عضو هم مطرح است که پزشکان از استروئیدها برای جلوگیری از آن استفاده می‌کنند. با این حال چنین کاری نیز عوارض دیگری به همراه دارد. روش جدید، به گفته محققان، خطرات پیش روی بیماران را از سر راه برمی‌دارد.
این محققان آزمایش‌های خود را روی گوسفندان انجام دادند؛ به طوری که ابتدا سلول‌های قرنیه گوسفند را گرفته و آنها را روی غشاء مصنوعی کشت دادند. در نهایت سلول‌های کشت داده را در تعداد بیشتر به چشم پیوند زدند که باعث رشد دوباره سلول‌های قرنیه چشم شد. این غشاء هیدروژلی به محققان امکان می‌دهد که بتوانند لایه ای از سلول‌های قرنیه را در محیط آزمایشگاهی رشد دهند. سپس آنها می‌توانند با ایجاد برش کوچکی، این غشاء را روی سطح داخلی قرنیه چشم بیمار پیوند بزنند.
غشاء هیدروژلی باریک‌تر از موی انسان است و تنها ۵۰ میکرومتر قطر دارد. زمانی که سلول‌های پیوندی، مایع سالم جاری میان قرنیه و بخش داخلی چشم را ترمیم کردند، غشاء شروع به کوچک شدن می‌کند و در عرض ۲ ماه از بین می‌رود.
نظرشما
آخرین اخبار