این پژوهش بر روی موش‌های آزمایشگاهی انجام شد که در حالت بیهوشی عمومی قرار گرفته و در آنها سوختگی ایجاد شد.
این موش‌ها پس از آن در پنج جلسه مجزا و با 20 روز فاصله تحت درمان PEF قرار گرفتند. PEF یک عمل غیر تهاجمی بوده و هیچ حرارتی تولید نمی‌کند.
این پالس‌های الکتریکی به محل‌های سوختگی تابیده شده و باعث ایجاد منافذ کوچک در غشای سلولی می‌شوند. اگرچه این کار باعث از بین رفتن سلولها می‌شود اما ماتریکس خارج سلولی و ساختارهای اطراف آن از جمله عروق خونی را سالم نگه می‌دارد. سلول‌های مجاور سپس تکثیر شده و فاکتورهایی که باعث رشد و ترمیم بافت می‌شوند را آزاد می‌کنند.
در آزمایشاتی که بر روی موش‌ها انجام شد، زخمها تا 58 درصد پس از پایان دوره 20 روزه التیام یافتند. علاوه بر این، بهبود قابل توجهی در ظاهر کلی، ساختار، چگالی و جهت فیبر کلاژن حاصل شد.
محققان امیدوارند که به زودی بتوانند آزمایشات بالینی را بر روی انسان‌ها آغاز کنند.
