هرچند ممکن است بسیاری از علائم اوتیسم تا قبل از سن دو سالگی بروز کند، اکثر کودکان تا سن چهارسالگی تشخیص داده نمی‌شوند، بنابراین اگر درمانها در زمان زود انجام بگیرد، تأثیرات مثبت بیشتری به همراه خواهد داشت.
به منظور انجام این تحقیق، شنوایی گروهی از کودکان شش تا 17 ساله اوتیسمی و غیر اوتیسمی مورد آزمایش قرار گرفت. آن دسته از کودکانی که اوتیسم داشتند در فرکانس خاصی (1-2 کیلوهرتز) که برای پردازش گفتار مهم است، مشکل داشتند. درجه این مشکل شنوایی نیز با شدت علائم اوتیسم مرتبط بود.
مشکلات پردازش شنوایی با مشخصات رفتاری افراد مبتلا به اوتیسم نیز مطابقت دارد. این افراد معمولاً در ارتباط اجتماعی دچار مشکل هستند. به علاوه، اضطراب، گیج شدن در محیط‌های شلوغ و اجتماعی، بی‌توجهی و درک ضعیف گفتار در محیط‌های شلوغ از مشخصات بارز افراد مبتلا به اوتیسم است که با مشکلات پردازش شنوایی در آنها مرتبط است.
هنوز دلایل اصلی اختلال پردازش شنوایی در کودکان مبتلا به اوتیسم مشخص نیست، اما برخی از مطالعات آسیب در مناطق مغز لیمبیک و هیپوکامپ را نشان می‌دهد که در افراد مبتلا به اوتیسم به شکل نابالغ رشد می‌کند. هیپوکامپ مسئول دریافت اطلاعات حسی و مهارتهای یادگیری و حافظه است. اطلاعات حسی از حواس مختلف به هیپوکامپ ارسال می‌شود و پس از پردازش‌های لازم به مناطق قشر مغز منتقل می‌شود تا در حافظه طولانی‌مدت جای گیرد. از آنجایی که اطلاعات شنیداری نیز در هیپوکامپ پردازش می‌شود، به نظر می‌رسد که پردازش و ذخیره طولانی‌مدت این اطلاعات در افراد اوتیستیک دچار مشکل باشد.
تست شنوایی یک روند غیرتهاجمی، ارزان و مؤثر است که نیازی به پاسخ کلامی از سوی کودک ندارد، از این حیث ابزار ساده اما قدرتمندی برای اوتیسم محسوب می‌شود.
