داروهای جدید خوراکی برای درمان بدخیمی‌ها

به گزارش شفا آنلاین، این تحول، به‌ویژه در زمینه‌هایی نظیر بدخیمی غیرسلول کوچک ریه، مولتیپل میلوما و ملانوما به مراتب بیشتر است. گزینه‌های جدید درمان خوراکی برای این نوع بدخیمی‌ها وارد بازار شده‌اند. این داروهای جدید فواید متعددی دارند؛ از جمله پذیرش بیشتر دارو از سوی بیمار، تمایل بیشتر بیمار به ادامه درمان، ارتقای کیفیت زندگی بیماران و کاهش تعداد دفعات نیاز به مراجعه به مراکز درمانی. شیمی‌درمانی با داروهای خوراکی، ذهنیت حاکم بر عرصه درمانی سرطان را دگرگون ساخته است.

       اوسیمرتینیب (تاگریسو): این دارو اخیرا برای درمان بدخیمی غیرسلول کوچک ریه از نوع دارای موتاسیون T790M گیرنده فاکتور رشد اپیدرمال در بیمارانی که بدخیمی آنها در حین مصرف یا پس از پایان دوره درمان با مهارکننده تیروزین کیناز عود کرده، تاییدیه دریافت کرده است. اوسیمرتینیب تحت پوشش قانون تایید تسهیل شده قرار گرفت. در یک مطالعه کوهورت روی بیماران مبتلا به بدخیمی غیرسلول کوچک ریه پیشرفته یا متاستاتیک با موتاسیون حساس‌کننده به مهارکننده تیروزین کیناز در گیرنده فاکتور رشد اپیدرمال، اوسیمرتینیب با دوزاژ 20 تا 240 میلی‌گرم در روز مورد آزمایش قرار گرفت. از میان 253 بیماری که در طی مطالعه حداقل یک دوز دارو را دریافت کردند، 62 درصد T790M مثبت بودند و 80 درصد قبلا تحت شیمی‌درمانی قرار گرفته بودند. در بیماران با بیماری تایید شده از نوع دارای موتاسیون T790M گیرنده فاکتور رشد اپیدرمال، 61 درصد پاسخ‌دهی درمانی داشتند و بیماری 95 درصد از آنان کنترل شد. در میان بیمارانی هم که پاسخ‌دهی درمانی داشتند، 85 تا 88 درصد مدت زمان کنترل بیماری‌شان بیشتر از 6 ماه بود. شانس بقای بدون پیشرفت بیماری در آن دسته از بیماران مبتلا به نوع با موتاسیون T790M گیرنده فاکتور رشد اپیدرمال که به اوسیمرتینیب پاسخ‌دهی درمانی داشته‌اند، 6/9 ماه و در گروهی که از لحاظ وجود این موتاسیون منفی بودند، فقط 8/2 ماه بود. بدخیمی غیرسلول کوچک ریه، به مغز متاستاز می‌دهد اما به‌دلیل محدود بودن مطالعات، هنوز قدرت نفوذ این دارو در سیستم عصبی مرکزی و نیز اثرات و ایمنی درازمدت این دارو مشخص نیست.

       آلکتینیب (آلسنزا): این دارو در اواخر سال 2015 میلادی برای تجویز در مبتلایان به بدخیمی غیرسلول کوچک ریه متاستاتیک ALK مثبت در بیمارانی که طی درمان با کریزوتینیب (Crizotinib) بدخیمی آنها پیشرفت کرده یا نمی‌توانستند این دارو را تحمل کنند مورد تایید قرار گرفت. تایید تسهیل شده برای این دارو براساس اطلاعات به دست آمده در مورد ایمنی و اثربخشی آن بود. در مطالعه فاز2 روی آلکتینیب، 138 بیمار شرکت داشتند. در این گروه بیماران، 61 درصد متاستاز به سیستم اعصاب مرکزی داشتند و 75 درصد قبلا رادیوتراپی ناحیه مغز را دریافت کرده بودند. تمام بیماران شرکت‌کننده در مطالعه، با آلکتینیب 600 میلی‌گرم 2 بار در روز تحت درمان قرار گرفتند. میزان پاسخ‌دهی درمانی کلی، به‌عنوان هدف اصلی این مطالعه تعیین شده بود. شانس بقای بدون پیشرفت بیماری و شانس بقای کلی نیز اهداف ثانویه مطالعه مذکور بودند. پاسخ‌دهی درمانی کلی، 50 درصد و متوسط زمان پاسخ‌دهی، 2/11 ماه بود. از میان بیماران قابل ارزیابی، 79 درصد قبلا شیمی‌درمانی دریافت کرده بودند و پاسخ‌دهی در آنان 45 درصد بود. در مجموع، آلکتینیب از سوی بیماران به خوبی تحمل شد و شایع‌ترین عوارض جانبی گزارش شده به دنبال مصرف این دارو عبارت بودند از یبوست، ضعف، ادم محیطی و میالژی.

       ایکسازوماب (نینلارو): این دارو در سال 2015 میلادی برای درمان آن دسته از مبتلایان به مولتیپل میلوما که قبلا حداقل یک رژیم درمانی را دریافت کرده‌اند، تاییدیه گرفت. ایکسازوماب، مهارکننده قابل برگشت پروتئاز است که وقتی در ترکیب با لنالیدوماید و دگزامتازون تجویز می‌شود، ایمنی و اثربخشی مطلوبی به‌ویژه در بیمارانی دارد که با سایر گزینه‌ها درمان نشده‌اند. ایمنی و اثربخشی ایکسازوماب در ترکیب با لنالیدوماید و دگزامتازون در یک مطالعه بالینی تصادفی با شرکت 722 بیمار بررسی شد. بیماران تحت درمان با 4 میلی‌گرم ایکسازوماب در مقایسه با دریافت‌کنندگان دارونما، بهبود قابل‌توجهی در شانس بقای بدون پیشرفت بیماری داشتند.

       کوبیمتینیب (کوتلیک): ملانومای متاستاتیک، اغلب پیش‌آگهی بدی دارد. بررسی‌های ژنتیکی نشان داده‌اند که در حدود نیمی از موارد ابتلا به ملانوما، موتاسیون BRAF V600 مثبت هستند. اطلاع از این واقعیت موجب تلاش برای تولید مهارکننده‌های BRAF نظیر ومورافنیب (Vemurafenib) شد. البته با فعال‌سازی پارادوکسیکال مسیر پروتئین کیناز فعال شده از طریق میتوژن در کراتینوسیت‌ها با مهار BRAF، کارسینومای ثانویه سلول اسکواموس در 20 درصد از بیماران ایجاد می‌شود. به علاوه، مقاوم شدن تومور نیز در صورت درمان تک‌دارویی محتمل است. اضافه کردن یک مهارکننده MEK نظیر کوبیمتینیب (Cobimetinib) می‌تواند از ایجاد بدخیمی‌های ثانویه جلوگیری کند. همچنین، درمان دو دارویی وقوع مقاومت دارویی را به تاخیر می‌اندازد. کوتلیک در سال 2015 میلادی برای درمان ملانومای متاستاتیک یا غیرقابل برداشت از طریق جراحی همراه با موتاسیون BRAF V600E یا BRAF V600K در بیمارانی که ومورافینیب را هم دریافت می‌کردند تاییدیه گرفت. اثربخشی و ایمنی کوبیمتینیب در یک مطالعه بالینی با شرکت 495 بیمار بررسی شد. ترکیب درمانی با کوبیمتینیب در ملانومای متاستاتیک، فواید قابل‌توجهی در مقایسه با درمان تک‌دارویی با ومورافنیب دارد. ترکیب درمانی موجب افزایش خطر مواجهه با عوارض ناخواسته دارویی نخواهد شد.US.Pharmacist,July2016