بحـران جـدی بـرای بهداشـت و درمـان انگلستـان

به گزارش شفا آنلاین،این رد پیشنهاد به دنبال سه سال مذاکره و پس از اولین اعتصاب همه‌جانبه پزشکان انگلیس در طول چهل سال گذشته به وقوع پیوسته است. در این رای‌گیری حمایت انجمن پزشکی بریتانیا از پیشنهاد کاری جدید دولت تعجب همگان را برانگیخت. با توجه به اینکه جرمی هانتس، وزیر بهداشت انگلستان، نیز بر تحمیل قراردادهای کاری جدید اصرار می‌ورزد، بسیاری از پزشکان جونیور اذعان دارند که این پیشنهاد کاری به سود آن‌ها نخواهد بود و عدم تمایل خود را به پذیرش آنچه به گفته آن‌ها تلاش دولت برای افزایش روزهای کاری به هفت روز در هفته و بدون افزایش حقوق است نشان دادند.

        تخصص‌های حساس به‌خصوص با ساعات کاری اضافی طاقت‌فرسا مانند بیهوشی و مراقبت‌های ویژه سخت‌ترین ضربه را از این قرارداد جدید خواهند خورد. در تاریخ ۲۳ ژوئن مردم بریتانیا با یک رای‌گیری بسیار نزدیک ۵۲ درصد رای موافق به ۴۸ درصد رای مخالف، تصمیم به خروج از اتحادیه اروپا گرفتند. نتایج این رای‌گیری قراردادهای کاری جدید برای پزشکان بریتانیا را نیز تحت‌الشعاع قرار داد. رهبران ارشد کمپین خروج از اتحادیه اروپا ادعا می‌کنند که بودجه ۳۵۰ میلیون پوندی که هر هفته از طرف دولت بریتانیا به اتحادیه اروپا تخصیص داده می‌شود می‌تواند برای سازمان ملی بهداشت انگلستان هزینه شود؛ ادعایی که در حال حاضر به اشتباه بودن آن اعتراف کرده‌اند. ترک اتحادیه اروپا قطعا تاثیراتی بر سازمان ملی بهداشت و درمان انگلستان خواهد داشت.

       سایمون استیونس مدیر اجرایی این سازمان در مصاحبه قبل از رفراندوم گفت که اگر بریتانیا اتحادیه اروپا را ترک کند سازمان ملی بهداشت انگلستان در شرایط بسیار خطرناکی قرار خواهد گرفت و کارمندان این سازمان بیش از هر ارگان دیگری با تهدید مواجه خواهند شد. ۸ درصد از پزشکان و ۵ درصد از پرستاران بریتانیا از کشورهای عضو اتحادیه اروپا هستند. هرچند مقامات ارشد سازمان ملی بهداشت انگلستان برای جلب اطمینان نیروی‌های کار اروپایی تلاش می‌کنند، اما ناتوانی آن‌ها در ارائه ضمانت‌های ملموس و مشهود در ارائه حقوق اشتغال و دیگر مزایای مرتبط با شهروندی اروپایی تلاش آن‌ها را بیهوده ساخته است. اگرچه خروج انگلستان از اتحادیه اروپا چندین سال به طول می‌انجامد، اما افزایش تمایلات ملی‌گرایی در مردم که توسط برخی رهبران کمپین خروج از اتحادیه به جامعه بریتانیا القا شده، به کاهش جذابیت کار در انگلستان منجر شده است. اساسا، بریتانیا فاقد امکانات لازم برای آموزش پزشکان و پرستاران موردنیاز خود است و به همین دلیل برای تامین نیازهای سازمان ملی بهداشت انگلستان به استخدام نیروی کار مهاجر احتیاج دارند.

        آن ماری رافرتی پروفسور سیاست پرستاری در کینگ کالج لندن به لنست گفت: «در ۵ تا ۱۰ سال گذشته جذب نیروی کار خارجی شاغل در سازمان بهداشت از کشورهای خارج از اتحادیه اروپا به کشورهای عضو اتحادیه اروپا تغییر یافته است.» رافرتی اظهار نگرانی کرد درحالی‌که کشورهای عضو سازمان گسترش و همکاری اقتصادی (OECD) در طول چند دهه گذشته در حال افزایش مراکز آموزشی برای پرستاران بوده‌اند، اما بریتانیا تعداد این مراکز را همواره کاهش داده است. سازمان ملی بهداشت انگلستان در حال حاضر با بحران نیروی کار مواجه است و به دلیل مناقشه قراردادهای جدید تعداد پزشکانی که از سیستم آموزشی این کشور خارج می‌شوند رو به افزایش گذاشته است. گفته می‌شود رفراندوم بریتانیا درواقع منعکس‌کننده یک گروه خاص از جمعیت بریتانیا ازجمله افراد رای‌دهنده جوان و تحصیلکرده است که اکثرا از مناطق مهاجرپذیر انگلستان و موافق با باقی ماندن این کشور در اتحادیه اروپا هستند. هرچند خروج از اتحادیه می‌تواند به معنای پایان احکام دادگاه‌ها بر اساس «دستورالعمل اروپایی ساعات کار» باشد که می‌تواند یک عامل کلیدی در انتقالی نامحبوب از کار تیمی به سوی یک سیستم کار شیفتی منزوی‌کننده و در ساعات غیرمعمول باشد، باور این مسئله بسیار دشوار است که شرایط کاری پزشکان بریتانیایی در وضعیت کنونی بهبود یابد. مارتین مک کی استاد بهداشت جامعه اروپایی در دانشکده بهداشت و پزشکی گرمسیری به لنست گفت: «سوال این نیست که آیا در ماه اوت شاهد یک بحران خواهیم بود یا خیر؛ بلکه مسئله این است که عمق بحران به چه میزان خواهد بود. ما در حال حاضر تقریبا دچار یک فلج کامل در قلب دولت بریتانیا و رکود شدید اقتصادی ناشی از برکسیت شده‌ایم و تعداد بی‌شماری از کارمندان اروپایی خود را نیز از دست داده‌ایم و این‌ها همگی باعث افزایش فشار بر سازمان ملی بهداشت انگلستان که در حال حاضر در حال مقابله با چالش‌های ناشی از برکسیت است، شده‌اند. میزان مرگ‌ومیر در سال ۲۰۱۵ به دلایلی که ما هنوز کاملا نمی‌دانیم افزایش پیدا کرد، بنابراین ما موظفیم که در حال حاضر بدترین شرایط ممکن ازجمله ازدست‌رفتن قابل‌توجه زندگی‌های بیماران را نیز پیش‌بینی کنیم.»

       سازمان ملی بهداشت انگلستان به دلیل پیامدهای سیاسی، اجتماعی و مالی ناشی از رفراندوم اتحادیه اروپا بیش از هر ارگان دیگری با نژادپرستی در نیروی کار، بی‌ثباتی، تنش‌های میان نسلی و رکود اقتصادی مواجه خواهد شد. متاسفانه تنها دولتی که به دنبال سرعت بخشیدن به نابودی سازمان ملی بهداشت انگلستان است به‌جای ارزیابی مجدد عواقبی که پس از برکسیت این سازمان را تهدید خواهد کرد، این‌چنین قراردادهای کاری ناخوشایندی را به پزشکان جونیور بریتانیایی تحمیل می‌کند.