اعتباربخشی روندها را اصلاح می‌کند

به گزارش شفا آنلاین،به نقل از سپید  اما از طرف دیگر نباید ره صد ساله را یک شبه طی کرد و انتظار داشت که با انجام اعتباربخشی‌ها در بیمارستان‌ها تغییرات بنیادین انجام شود و انتظار داشت که کیفیت آنها بلافاصله چندین برابر شود. چند سال پیش آیین‌نامه‌ها تدوین و اجرا شد و اصلاحاتی هم صورت گرفت، اما همانطور که مشاهده شد این اصلاحات روند آهسته‌ای دارد و باید به آنها زمان داد تا روندها را به سرعت تغییر دهند.

       البته جای پرسش نیست که ما باید استاندارد بیمارستانی را بالا ببریم و در این موضوع شکی وجود ندارد. منتهی این را هم باید نظر داشت که اعتباربخشی در چهارچوبی قرار بگیرد که انجام آن عملی و ممکن باشد، نه اینکه تغییرات و انتظارات به گونه‌ای باشند که بیمارستان‌ها از پس انجام آن برنیایند و شکست بخورند. هرچند به عقیده من امسال خود وزارتخانه هم این موضوع را متوجه شده و از برخی فاکتورهای سخت‌گیرانه‌اش کم کرده است. تیم اجرایی‌شان را کوچک‌تر و رفت و آمدهایشان را کمتر کرده‌اند و بیشتر به نتیجه و عملکرد بیمارستان‌ها نگاه می‌کنند.

هدف اعتباربخشی‌های جدید بیشتر روی این تمرکز دارد که اصل کار و ماجرا را در نظر بگیرند و به آنچه در واقعیت روی می‌دهد کار داشته باشند، نه به آنچه بیمارستان‌ها تلاش می‌کنند نمایش داده یا روی کاغذ نشان دهند. خیلی بهتر است که خود افراد را اعتباربخشی کنند و به کسانی نمره بالا داده شود که به کار اعتقاد داشته باشند. شاخص‌ها هم به واقعیت نزدیک‌تر شده و وضعیت بهتری پیدا کرده است. در کل به عقیده من خیلی بهتر است که بیمارستان‌ها را اذیت نکنند.

       البته باید در نظر داشت که اعتباربخشی کمبودها را جبران نمی‌کند، بلکه فرآیندها را اصلاح می‌کند. اگر کمبودی در بیمارستان وجود داشته باشد به مرور خودش را نشان می‌دهد. برای مثال تجهیزاتی که به روز نشده باشد، تخت‌هایی که کم باشند یا غذایی که کیفیت مناسب نداشته باشد، همه در مدت زمان مشخص بروز پیدا می‌کنند و بیمارستان مجبور به اصلاح آن می‌شود. همین که خود مردم و بیماران و مراجعه‌کنندگان هم به صورت مستقیم مطالبه‌ای در مورد یکی از ابعاد حضور در بیمارستان داشته باشند، به مسئولین بیمارستان می‌گوید که باید در جهت اصلاح شرایط اقدام کنند.

       در زمینه اقدامات و سیاست‌گذاری‌های مسئولین اعتباربخشی باید گفت کاملاً مشخص است که وزارت بهداشت در تلاش است تا هر کاری می‌تواند برای اصلاح فرآیندها و جبران کمبودهای بیمارستان‌ها انجام ‌دهد، ولی مسئله اینجا است که همه چیز در دست وزارت بهداشت نیست. زمانی که پرداخت‌های بیمه‌ای عقب می‌افتد و بدهی شرکت‌های بیمه به بیمارستان‌ها افزایش پیدا می‌کند، روی روند کار تاثیر می‌گذارد و منجر به نارضایتی کارکنان بیمارستان در مورد دریافتی‌های آنها می‌شود. اگر پزشکان و متخصصین رادیولوژی مکرراً درخواست به‌روزرسانی تجهیزات را داشته باشند و دستگاه‌های خریداری شده به موقع به بیمارستان نرسد و تجهیزات کافی در اختیار نباشد، منجر به افت عملکرد درمان می‌شود. همه این موارد زنجیره‌ای از اتفاقات است که روی بهبود عملکرد کارکنان یک بیمارستان تاثیر می‌گذارد. به همین علت باید همه شرکت‌ها و سازمان‌ها مرتبط با یک بیمارستان را در اعتباربخشی آن بیمارستان در نظر داشت.

       به صورت کلی می‌توان گفت کارهای زیادی در زمینه اعتباربخشی انجام شده است ولی هنوز جای کار زیادی برای بهبود این مسئله وجود دارد. باید در نظر داشت که خود مردم هم می‌توانند فرق بین بیمارستان‌ها را به لحاظ کیفیت متوجه شوند. بنابراین بهتر است از اینکه بیمارستان‌ها جلوی بازرسین اعتباربخشی نمایش اجرا کنند، پرهیز شود.