به گزارش شفا آنلاین،یوسف اصغری درباره آویشن اظهار داشت: اسم اصلی گیاه آویشن در کتب طب ایرانی صَعتَر است و دارای طبیعت گرم و خشک بوده و برای افراد سردمزاج مناسب است.
به‌گفته وی با اینکه آویشن مشکلات ریوی را همچون عفونت‌های تنفسی، آسم و غیره را می‌تواند کمک کند ولی مصرف زیاد آن می‌تواند مشکلاتی را برای خود ریه ایجاد کند ولی برای رفع این عارضه می‌توان از سرکه انگور طبیعی طی روز استفاده کرد.
این محقق و مدرس طب سنتی ادامه داد: همچنین آویشن به افزایش لطافت خون (کاهش شدید غلظت خون) و گرم شدن بدن کمک می‌کند که کلاً بهتر است افرادی که خونشان خیلی رقیق است یا داروهای رقیق کننده خون مصرف می‌کنند به‌صورت مستمر و طولانی‌مدت از این گیاه یا داروهای تولیدشده از این گیاه مثل عرق آن، شربت آن و غیره استفاده نکنند.
اصغری افزود: افرادی که مزاجشان گرم هست به‌صورت کلی بهتر است از این دارو برای درمان خودشان استفاده نکنند, آویشن انواع بسیاری دارد که به‌صورت کلی می‌توان به دو دسته بستانی (باغی) و جبلی (کوهی) اشاره کرد.
وی گفت: آویشن کوهی از آویشن باغی خیلی گرم‌تر و خیلی خشک‌تر است لذا افراد گرم و خشک بهتر است در صورت نیاز از باغی آن استفاده کنند.
این محقق و مدرس طب سنتی ادامه داد: عمده‌ترین نشانه آویشن کوهی باریکی برگ‌های آن و تلخ‌تر بودن آن است که از لحاظ اثرات می‌توان گفت که قدرت آویشن کوهی در رفع عفونت‌ها و گرم کردن بدن بسیار بیشتر از آویشن باغی است.
اصغری یادآور شد: از سایر خواص آویشن می‌توان به بازکننده انسدادها (مثل تنگی مجاری تنفسی، تنگی حالب، انسدادات کبدی و ...)، لاغر کننده و خشک کننده بدن و اعضا (چه به‌صورت موضعی، چه به‌صورت خوراکی)، تحلیل کننده بادها (ضدنفخ) و بلغم (از بین برنده بلغم عضوی و کلی) اشاره کرد.
