او هنرمندانه و مجاهدانه، آن هم در دوره خفقان اندیشه و آزادیخواهی؛ پیوند تازه و ژرفی بین جوامع دانشگاهی و روحانيت و همچنین باورهای این ملت تاریخ ساز پدید آورد.
هنگامه ای که نهضت امام راحل، در کشاکش مثلث شوم استبداد سلطنتی، وادادگی غربزدگان و عافیت طلبی بسیاری از خواص، غریبانه و آرام در حال شکل گیری بود؛ او شجاعانه و آشکار به یاری نسل جوان برخاست و در غوغای اسطوره سازی های بی مبنای شرق و غرب برای جوانان، آنان را با جنبه های عاشقانه و حماسی شخصیت رسول گرامی اسلام(ص)، مولا علی(ع)، فاطمه زهرا(س)، حماسه آزاد مردان کربلا و شهادت اباعبدالله الحسين(ع)، سلمان، ابوذر، مقداد و... آشنا ساخت.
دكتر شريعتی در این راه نورانی نه از ملامت به ظاهر روشنفکران ترسید و نه از انگ ارتداد و تکفیر واپسگرایان و متحجران. هم از این رو بود که کلام بیدار کننده و حرکت آفرینش با جان ملت مسلمان ایران عجین شد و تا امروز حلاوت آثار و سخنان او از خاطر جامعه محو نشده و نخواهد شد.
باشد که در مبارزه با (ناکثین و قاسطین و مارقین) صاحبان زر و زور و تزوير همچون مرام جاودانه او باشيم.
