پیـش بینـی گستـرش ویـروس زیکـا در جهـان

به گزارش شفا آنلاین،  بر اساس بررسی‌های گروهی از پژوهشگران از دانشگاه توکیو، هوکایدو و سازمان علوم و فناوری ژاپن، کشورهایی که ارتباط زیادی با برزیل دارند، به طور ویژه در خطر بالای ورود زیکا هستند. گرچه کشورهای استوایی و نیمه‌استوایی با سابقه بروز بیماری دنگی و سایر بیماری‌های منتقل‌شونده توسط گونه‌های مشابهی از پشه، بیشترین خطر را از نظر انتشار ویروس به محض ورود به کشور خود دارند.

این به آن معنا است که بسیاری از ملل در آمریکای جنوبی، مرکزی و همچنین حوزه کارائیب در معرض بیشترین خطر بیماری قرار دارند و باید اقداماتی برای جلوگیری از گزش پشه‌ها انجام دهند. قسمت‌های جنوبی چین و امارات متحده عربی نیز با توجه به تجربه همه‌گیری‌های قبلی در این دسته قرار گرفته‌اند.

       به گفته هیروشی نیشیورا، استاد بهداشت از دانشگاه هوکایدو، ما نشان دادیم که خطر پیش‌بینی‌شده انتقال محلی، بارها در کشورهای استوایی و نیمه‌استوایی با سابقه بیماری تب دنگی یا همه‌گیری ویروس چیکونگونیا دیده شده است؛ در حالی که احتمال ورود بیماری بیشتر در سراسر جهان پراکنده است. ویروس زیکا نخستین بار در اوگاندا در 1947 کشف شد و تاکنون در 39 کشور مختلف از جمله ایالات متحده آمریکا، هند و ژاپن شناسایی شده است. در اوایل سال 2015، شیوع ویروس زیکا در برزیل به‌سرعت با موارد فراوانی از ابتلا به میکروسفالی همراه شد؛ که در آن نوزادان با سرهای کوچک غیرطبیعی متولد می‌شوند. از آن زمان این ویروس در 39 کشور دیگر در اروپا، بریتانیا، آمریکای جنوبی و آسیا یافت شده است.

       بسیاری از محققان در تلاش برای پیش‌بینی گسترش بالقوه این ویروس هستند؛ به‌خصوص به این دلیل که می‌تواند به وسیله مسافران با آلودگی کم حمل شده و بعد توسط پشه‌ها به دیگران منتقل شود. نگرانی و توجه جهانی همراه با هزاران مسافری که در المپیک ریودوژانیرو تابستان امسال حضور خواهند داشت، افزایش یافته است.

       پژوهشگران ژاپنی، با استفاده از مدل‌سازی تحلیل بقا، اطلاعات درباره شبکه‌های حمل‌و نقل هوایی و داده‌های انتقال ویروس‌های دانگ و چیکونگونیا، توانایی ویروس زیکا برای گسترش و انتقال به صورت محلی را تا پایان 2016 پیش‌بینی کرده‌اند. آن‌ها داده‌های مربوط به زیکا تا 31 ماه ژانویه 2016 را جمع‌آوری کرده‌اند و می‌گویند موارد جدید ابتلا مدت کوتاهی پس از این زمان در کشورهای بیشتری گزارش شده‌اند.

        پ‍ژوهشگران توصیه می‌کنند که تجزیه‌وتحلیل دقیق‌تری برای پیش‌بینی صحیح‌تر از انتشار این بیماری در مناطق مختلف انجام شود. برای مثال، مدل‌ها باید اطلاعات زیست‌محیطی راجع به پشه‌ها را در نظر بگیرند.

       پروفسور نیشیورا می‌افزاید: «علی‌رغم نیاز آشکار به بهبود پیش‌بینی‌ها در آینده، مطالعه کنونی به‌طور موفق یک پیش‌بینی ساده از خطر جهانی گسترش و انتقال محلی زیکا ارائه داده است. کشورهایی که در خطر کمی هستند، باید تمرکز خود را بر پیشگیری در میان زنان بارداری قرار دهند که به مناطق دچار همه‌گیری سفر می‌کنند.»