شفا آنلاین>سلامت>حوادث پزشکی>نتایج یک مطالعه در بریتانیا نشان میدهد که بسیاری از مردم هنوز نمیدانند چه بیماریهایی با آنتیبیوتیکها قابلدرمان هستند و پزشکان به بیماران خود درباره خطرات مصرف فراوان این داروها هشدار نمیدهند.
به گزارش
شفا آنلاین، این
پژوهشگران میگویند پزشکان مراقبتهای اولیه، بیشترین آنتیبیوتیکها را
تجویز میکنند؛ بنابراین آنها نیاز دارند تا وظایف خود را در قبال آموزش
بیماران راجع به نیاز به آنتیبیوتیکها و نتایج مصرف بیشازحد داروها،
بهتر انجام دهند.
کلیودنا مکنالتی، نویسنده اصلی این پژوهش و رئیس واحد
مراقبتهای اولیه در اداره بهداشت عمومی انگلستان در گلوسستر میگوید:
«هرچه بیشتر از
آنتیبیوتیکها استفاده کنید، باکتریهای بیشتری در بدنتان
مقاوم خواهند شد؛ درنتیجه برای مثال در آینده که برای ذاتالریه یا یک
عفونت کلیوی به آنتیبیوتیک نیاز جدی پیدا کردید، ممکن است دیگر موثر
نباشد.» ۷۴درصد از آنتیبیوتیکها را در بریتانیا پزشکان مراقبتهای اولیه
در انگلستان، تجویز میکنند. بسیاری از بیماران برای بیماریهای ویروسی
درخواست دارو میکنند؛ بیماریهایی که با آنتیبیوتیکها درمان نمیشوند.
مقاومت
آنتیبیوتیکی وقتی اتفاق میافتد که باکتریهای عامل عفونتهای شایع،
تکامل پیدا کنند؛ بنابراین دیگر این داروها بر روی باکتریها اثری ندارند.
به گفته مکنالتی اغلب سرفهها، سرماخوردگیها، گلودردها، آنفلوانزا و
عفونتهای سینوسی، بیماریهایی خود محدود شونده هستند و خودشان درمان
میشوند. آنتیبیوتیکها فقط برای حدود ۸ تا ۱۲ ساعت علائم را بهبود
میبخشند. به گفته سازمان جهانی بهداشت، مقاومت آنتیبیوتیکی یکی از
مهمترین تهدیدهای بهداشتی در سراسر جهان است که موجب بستریهای طولانیتر،
هزینههای درمانی بیشتر و مرگومیر میشود. این پژوهشگران از یک موسسه
مستقل تحقیقاتی برای انجام بررسی چهرهبهچهره در خانههای تصادفی
انتخابشده در سرتاسر انگلستان بهره بردند. ۱۶۲۵ شرکتکننده بزرگسال به
سوالاتی پیرامون استفاده از آنتیبیوتیک، ارائه اطلاعات درباره
آنتیبیوتیکها بهطورکلی و بهویژه درباره مقاومت آنتیبیوتیکی از سوی
پزشکان و اعتماد آنان به دانش پزشکان، پاسخ دادند. بیش از یکسوم
شرکتکنندگان گفتند که در یک سال گذشته آنتیبیوتیک برایشان تجویز شده است.
از میان این افراد، ۶۲ درصد مبتلابه عفونت گلو، ۶۰ درصد دچار عفونت سینوس و
۴۲ درصد دارای سرفه یا سرماخوردگی بودند؛ بااینکه به نظر میرسید ویروسها
عامل همه این عارضهها باشند. همچنین پرسیده شد که آیا اکثر این سرفهها،
سرماخوردگیها و گلودردها بهخودیخود و بدون نیاز به آنتیبیوتیکها درمان
میشوند و ۸۶ درصد از شرکتکنندگان در این مطالعه، جواب مثبت دادند؛ اما
فقط ۴۴ درصد میدانستند که آنتیبیوتیکها، بیماریهای باکتریایی و نه
ویروسی را درمان میکنند.
تنها
۴۵ درصد از آنها میدانستند که ممکن است در بدن افراد سالم، باکتریهای
مقاوم به آنتیبیوتیک وجود داشتهباشد. دوسوم از شرکتکنندگان به یاد
داشتند که از پزشک توصیههایی راجع به بیماری خود یا آنتیبیوتیکها دریافت
کردهاند؛ ولی ۸ درصد گفتند که درباره مقاومت آنتیبیوتیکی اطلاعات
گرفتهاند. ۸۸ درصد از افراد به تصمیم پزشک درباره نیاز آنها به
آنتیبیوتیک اعتماد داشتند. دکتر لوری هیکس، مدیر بخش نظارت بر آنتیبیوتیک
در مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای آمریکا میگوید: «بسیار مهم است
که پزشکان اطلاعاتی درباره مزایا و معایب استفاده از آنتیبیوتیکها را با
بیماران و خانوادههایشان در میان بگذارند.» پزشکان باید با بیماران درباره
مواقعی که آنتیبیوتیک موردنیاز هست یا نیست و عوارض احتمالی
آنتیبیوتیکها مانند واکنشهای آلرژیک و مقاومت آنتیبیوتیکی گفتگو کنند.
به گفته هیکس، پزشکان اغلب تحتفشار زمانی هستند؛ بنابراین آنها میتوانند
منابعی مثل جزوات و در صورت نیاز، وبسایتهایی را که اطلاعات بیشتری
درباره استفاده از آنتیبیوتیک و مقاومت آنتیبیوتیکی دارند، برای راهنمایی
بیماران تدارک ببینند.
مک
نالتی میگوید که آنتیبیوتیکها، داروهایی نجاتبخش برای بیماریهای جدی
هستند؛ اما برای سرماخوردگیها یا بیماریهای شبه آنفلوانزایی نیازی به
آنها وجود ندارد. غالبا درصورتیکه همراه با دیگر علائم خود، گرفتگی یا
آبریزش بینی داشتید، احتیاجی به آنتیبیوتیک ندارید. او میگوید: «به پزشک
یا پرستار خود درباره تجویز آنتیبیوتیکها اطمینان کنید و از آنها بخواهید
تا اطلاعاتی را درباره خوددرمانی، طول دوره درمان و زمان مراجعه دوباره در
صورت بهبود نیافتن، با شما در میان بگذارند.» سپید
Reuters