شفا آنلاین>اجتماعی>روانشناسی>همه ما زمانی را به‌تنهایی می‌گذرانیم، اما فقط بعضی از ما این اوقات تنهایی را به‌سختی سپری می‌کنیم. از مزیت‌های احتمالی تنهایی می‌توان به کاهش استرس، افزایش خلاقیت و بهبود تمرکز اشاره کرد.
به گزارش شفا آنلاین، باوجوداین،
نتایج یکی از تحقیقات نشان می‌دهد که بسیاری از افراد هر محرکی _حتی
محرک‌های منفی _ را به تنها بودن با افکار خود ترجیح می‌دهند. دکتر کریستین
کارتر، جامعه‌شناس و کارشناس شادکامی در مرکز علم دانشگاه کالیفرنیا
می‌گوید که نتایج این تحقیق تعجب‌آور نیست. او می‌گوید: «تحریک دائمی حالت
عادی بودن ما است.» او اضافه می‌کند: «ما در فرهنگ پرمشغله‌ای زندگی
می‌کنیم، جایی که همواره در حال حرکت، در حال انجام کاری و در حال جنب‌وجوش
هستیم.» دکتر کارتر می‌گوید که به همین دلیل گرفتاربودن را با معناداربودن
برابر می‌دانیم و هنگام تنهایی این احساس ترس و اضطراب در ما شکل می‌گیرد
که زندگی ما فاقد معنا است.محققان دانشگاه ویرجینیا در یکی از تحقیق‌های خود از شرکت‌کننده‌ها خواستند که ۱۵ دقیقه از وقت روزانه خود را تنها و بدون هیچ اسباب مزاحمتی بگذرانند. براساس نتایج این تحقیق کمتر از نیمی از این افراد از این وقت تنهایی یا «دوره تفکر» لذت بردند. علاوه بر این، در مرحله بعدی به شرکت‌کننده‌ها این اجازه داده شد که در این ۱۵ دقیقه از یک شوک برقی کوچک برای پرت کردن ذهن خود استفاده کنند. در این مرحله حدود دوسوم مردها و یک‌چهارم زن‌ها از این شوک برقی کوچک استفاده کردند.
دکتر تیموتی ویلسون، سرپرست این تحقیق می‌گوید: «استفاده از این شوک برقی کوچک می‌تواند به این دلیل باشد که ذهن ما طوری تکامل‌یافته است که خود را درگیر جهان بیرونی کند، بنابراین در صورت نبود یک عامل خارجی برای بسیاری از افراد تمرکز صرف روی افکار سخت می‌شود.» تنها بودن به معنای در تنهایی ماندن نیست. اگرچه تحقیقات نشان داده‌اند که تنهایی طولانی منجر به مشکلات سلامتی وخیمی می‌شود، اما میزان مشخصی از «زمان تنهایی» می‌تواند برای فرد خوب و مفید باشد. دکتر کارتر می‌گوید: «ما باید تفاوت میان انزوای واقعی و گذراندن مدتی در تنهایی همراه با تامل را درک کنیم.» او می‌گوید: «در واقع ما افراد قبیله‌ای هستیم که ارتباط با دیگران برای ما ارزش دارد... اما اگر مردم یاد بگیرند که چگونه بدون وجود تحریکی با افکار خود تنها بمانند، احساس تنهایی و بی‌کسی کمتری می‌کنند.» با توجه به این مطالب در ادامه به توصیه‌هایی اشاره می‌کنیم که با استفاده از آن‌ها می‌توانید از تنهایی خود لذت ببرید و احساس شادی کنید.
در آغاز زمان کوتاهی را به تنها بودن با افکار خود اختصاص دهید. توانایی تنها ماندن یک مهارت یادگرفتنی است. اگر این مهارت را ندارید و می‌خواهید که این مهارت را به دست آورید، با اختصاص دادن زمان کوتاهی به تنهاماندن شروع کنید. هفته‌ای یک‌بار یکی از وعده‌های غذایی خود را به‌تنهایی بخورید، پس از برخاستن از خواب پیش از آنکه دوش بگیرید از دستگاه‌های الکترونیکی یا تکنولوژی استفاده نکنید یا در ۱۰ دقیقه اول صبحانه از خواندن روزنامه خودداری کنید.
ذهن‌آگاهی را تمرین کنید: به چیزی توجه کنید که در همین لحظه در حال انجام آن هستید، این چیز می‌تواند نشستن در اتوبوس یا انجام یک وظیفه ساده باشد. در هنگام شستن دست‌های خود روی هرکدام از انگشتان خود، از بالا به پایین تمرکز کنید و به احساسی که آب به شما می‌دهد توجه کنید. ما غالبا در مورد گذشته فکر می‌کنیم و نگران آینده هستیم، به‌طوری‌که زندگی کردن در لحظه کنونی را فراموش می‌کنیم.
روی تنفس خود تمرکز کنید: تمرکز روی یک‌چیز کوچک مانند حرکت دم و بازدم می‌تواند ذهن را از افکار دیگر خالی کند. تنفس عمیق تاثیر آرامش‌بخشی دارد. تنهاماندن باعث اضطراب می‌شود که به تپیدن سریع‌تر قلب منجر می‌شود. تنفس عمیق باعث فعال شدن بخشی از دستگاه عصبی می‌شود که سرعت ضربان قلب را پایین می‌آورد.
به ذهن خود اجازه پریشان بودن بدهید: ذهن ما همیشه در حال کار کردن است، بنابراین سعی نکنید که روی افکار پریشان زیاد وقت بگذارید. اگر فکری به سر شما زد، حتی افکار پریشان، آن را بپذیرید. به این فکر برچسب بزنید، برای مثال بگویید که این فکر مربوط به چیزی است که کارفرمای من امروز گفت و سپس این فکر را رها کنید.
در اوقات تنهایی خود فردی خلاق شوید: اگر احساس می‌کنید که برای آرامش و تسکین خود نیاز به یک محرک خارجی دارید به آهنگی گوش دهید که تاکنون گوش نداده‌اید یا از طریق نقاشی یا طراحی به جنبه خلاقانه خود بپردازید، با این فعالیت‌ها نه‌تنها ذهن خود را بسط می‌دهید، بلکه ممکن است خلاقیت خود را آشکارسازید و چیز جدیدی کشف کنید که آن را دوست دارید.
نامه بنویسید: به دست گرفتن قلم و نوشتن یک نامه برای فردی که دوستش دارید یا به او اهمیت می‌دهید می‌تواند یک تجربه لذت‌بخش و آرامش‌بخش برای شما باشد. برای خودتان نیز می‌توانید نامه بنویسید. تصور کنید که ۵ یا ۱۰ سال بعد چه فردی خواهید شد و به این فکر کنید که دوست دارید به فرد آینده خود چه بگویید.
سعی کنید هرروز زمان اندکی را صرف تنهایی با افکار خود کنید و با خود خلوت کنید، اگرچه اوایل این کار سخت است و احساس راحتی نمی‌کنید، اما به‌مرورزمان عادت می‌کنید و خلوت کردن با خودتان برایتان آسان‌تر می‌شود.سپید
EverydayHealth
نظرشما
آخرین اخبار