شفا آنلاین>اجتماعی>اینکه اجازه دهیدکودک در مراسم عزای فرد متوفی شرکت داشته باشد، کار شایسته‌ای است اما در صورتی که او نیز بخواهد که حضور داشته باشد. قبل از شرکت در مراسم به کودک خود توضیح دهید.
به
گزارش شفا آنلاین، مهرداد باباپور: تا زمانی که کودکان در سنین 5 یا 6 سالگی
هستند، نگرش آنها نسبت به دنیا خیلی عینی است. اگر متوفی بیمار یا کهنسال
بوده، بهتر است که مرگ فرد را این طور برای کودک تشریح کنید که بدن او نمی
توانست بیشتر از این کار کند. اگر فرد به طور ناگهانی فوت شده است، بهتر
است اتفاقی را که برای کودک افتاده تشریح کرده و به او بگویید به علت اینکه
آن اتفاق خیلی دلخراش و شدید بوده، بدن فرد متوفی از کار افتاده است. به
طور کلی این طور به کودک القا کنید که مردن به معنای از کار افتادن بدن فرد
است.
از استفاده از تعابیری چون «فرد متوفی به
سفری بلند رفته» یا «به خوابی عمیق فرورفته» و یا «فرد متوفی گم شده است»
خودداری کنید، چراکه کودکان شما به صورت عینی فکر می کنند و در نتیجه ممکن
است این توضیحات باعث شود از به خواب رفتن یا سفر کردن دچار واهمه شوند یا
حتی وقتی فردی از خانواده از آنها دور شود، دچار ترس خواهند شد.
به
یاد داشته باشید که ممکن است سؤالات کودکان عمیق تر از آن چیزی به نظر آید
که واقعاً منظور کودکان است، برای مثال زمانی که یک کودک ۵ ساله می پرسد
که فرد متوفی هم اکنون کجاست، همین که کودک از شما بشنود که فرد متوفی هم
اکنون در قبرستان است، برای او کافی است.
اینکه
اجازه دهیدکودک در مراسم عزای فرد متوفی شرکت داشته باشد، کار شایسته‌ای
است اما در صورتی که او نیز بخواهد که حضور داشته باشد. قبل از شرکت در
مراسم به کودک خود توضیح دهید که در آنجا چه اتفاقی خواهد افتاد و راجع به
هر چیزی که در آنجا خواهید دید و شنید، به او توضیح دهید. در انتها حق
انتخاب شرکت در مراسم را به خود کودک واگذار کنید.
به
کودک خود بگویید که بدن فرد متوفی (در فرهنگ عامه ایرانی) در ابتدا شسته
خواهد شد و بعد به دور آن پارچه ای خواهند پیچید. به کودک بگویید که فرد
متوفی در این هنگام قادر نخواهد بود چیزی بگوید، بشنود، ببیند یا حس کند.
به
او بگویید که در این مراسم در مورد فرد متوفی صحبت خواهند کرد و ممکن است
بعضی افراد گریه کنند. در مورد هر اعتقادی که در مراسم عزاداری در خانواده
شما وجود دارد، با کودک خود صحبت کنید و دلایل انجام چنین مراسمی را برای
او به زبانی ساده شرح دهید.
اگر احساس می کنید که
داغدیدگی خود شما مانع این می شود که به کودکتان کمک کنید، از یکی از
اعضای خانواده یا دوستان بخواهید که مراقبت از کودک را در این دوره به عهده
بگیرد و در صورت امکان این توصیه ها را انجام دهد. در انتها در شرایط
پیچیده تر می توانید از کمک متخصصان روانشناسی بالینی کودک و خانواده بهره
بگیرید.آستان
نظرشما
آخرین اخبار