به گزارش شفا آنلاین، شهرام شکری اظهارداشت: امروزه مصرف زیاد و بی‌مورد آنتی بیوتیک‌ها در درمان و جلوگیری از عفونت‌های بعد از اعمال جراحی، موجب بروز میکروارگانیزم‌های مقاوم به دارو شده است، درحالی‌که اثرات مثبت آنتی‌بیوتیک‌ها را نباید ناچیز شمرد، اما اعتماد به دارو‌ها موجب شده که به روش‌های ضدعفونی و جداسازی بیماران کمتر توجه شود.
متخصص بیماریهای عفونی، با بیان اینکه رعایت اصول بهداشتی برای مبارزه با این عفونت‌ها، ساده‌تر و ارزان‌تر از درمان آنها است، متذکر شد: اولین اقدام در کنترل عفونت‌های بیمارستانی، تدوین برنامه مراقبتی است که بتوان موارد عفونت‌هایی را که در بیمارستان اتفاق افتاده است، مشخص و تعیین کرد.
وی افزود: کنترل عفونت‌های بیمارستانی با انجام اقداماتی به منظور ارائه خدمات درمانی و بهداشتی صحیح از طریق تدوین خط مشی‌ها، کنترل و ارزشیابی عملیات انجام شده و آموزش مداوم و مستمر صورت می‌گیرد.
شکری، تصریح کرد: یکی از عوارض ناشی از بستری شدن بیماران در مراکز درمانی، عفونت بوده و یا در مدت بستری شدن بیماران بروز می‌کند؛ این نوع عفونت‌ها را عفونت نازوکومیال (Nasocomial Infection) می‌نامند که از ریشه لاتین نازوکومیوم (Nasocomiun) به معنای بیماریهای بیمارستانی گرفته شده است.
وی خاطرنشان کرد: عفونت‌های بیمارستانی نه تنها به بیماران بلکه به هر فردی که با بیمارستان تماس دارد، اعم از کارمندان، عیادت کنندگان، کارگران و غیره انتقال می‌یابد.
شکری، با اشاره به اینکه عفونت‌های بیمارستانی بدون تردید یکی از مهمترین معضلات مراکز بهداشتی و درمانی جهان است، گفت: میزان وقوع آن در هر کشوری متفاوت است و حدود پنج الی پانزده درصد گزارش شده است؛ این ارقام مربوط به مراکزی است که دارای سیستم فعال مراقبت و آمارگیری بوده و تا حدود زیادی در جهت کنترل عفونت‌های بیمارستانی فعال بوده‌اند، لذا می‌توان تصور کرد که بیمارستان‌های کشور ما احتمالاً دارای آمار بالاتری هستند.
وی تأکید کرد: مراقبت موثر از بیمار، نقطه کانونی برای جلوگیری و کنترل عفونت‌های بیمارستانی است و عامل عمده‌ای در طرح‌ریزی برنامه کنترل عفونت است؛ بیمار در مرکز برنامه کنترل عفونت قرار دارد و همچنین نقطه شروعی برای انجام مراقبت‌ها و پیشگیری‌های کنترل عفونت خواهد بود.
