کاهش سن سکته های مغزی و قلبی درایران

 طبق آنچه در جهان تعریف شده سکته های مغزی باید بعد از 45سالگی رخ دهد اما در صورتی که در سنین کمتر ایجاد شد به آن سکته های مغزی  جوانان گفته می شود. بنابراین کاهش سن ابتلا به سکته های مغزی در ایران شیوع زیادی دارد.  طبق پروتکل های  جهانی، 60سال به بالا متوسط سن ابتلا به سکته های مغزی است اما متأسفانه در ایران افراد در سنین 50تا55سال بیشتر گرفتار سکته های مغزی می شوند. نباید فراموش کنیم که حدود 20تا25سال قبل از ابتلا به  سکته های مغزی، فاکتورهای خطر نظیر استعمال دخانیات- فشار خون و عدم فعالیت های فیزیکی مناسب زمینه ساز ابتلا به سکته های مغزی و یا قلبی می شوند. ازآنجا که فاکتورهای خطر به درستی از سوی افراد جامعه شناخته نشده است  افراد باید از 25تا30سالگی هر 6ماه یکبار فشار خون- قند خون و... رابررسی  نمایند. شاید اگر فشارهایی از سوی نهادهای اجتماعی در راستای عدم استعمال دخانیات در ایران وجود داشت آمار سکته های مغزی و قلبی کاهش می یافت. شواهد حاکی ازآنستکه  بیماری های عروقی در آقایان بیشتر از زنان رخ می ده البته ژنتیک در بروز سکته های مغزی و قلبی بی تأثیر نیست حال آن که گاهی اوقات در برخی از خانواده ها به علت اختلالات انعقادی در سنین پائین وقوع سکته دیده می شود. اما به طور کلی ژنتیک در دریای عوامل دخالت کننده در بروز سکته های مغزی و قلبی حجم زیادی را اشغال نمی کند. برای کاهش ابتلا به سکته های مغزی و قلبی نیز توصیه می شود: اگر افراد جامعه بتوانند زمینه های خطر را از سنین 20تا30سالگی کشف و در راستای کنترل آن تلاش کنند این حوادث ناگواربه طور قطع کمتر رخ می دهد. در حال حاضرهم نیاز است مانند 30 سال قبل که جنبشی در انجام واکسیناسیون در کشور انجام شد اکنون نیز جنبشی در رابطه با شناخت صحیح از زمینه های خطر بیماری های عروقی در کشور راه اندازی شود .که این مسئله مهم و حیاتی همکاری دولت و وزارت بهداشت را می طلبد تا در 20سال آینده با موج عظیم سکته های قلبی و مغزی رو به رو نشویم. دکتر محمدرضا قینی-رئیس انجمن سکته مغزی ایران