تاريخ، شمشير دولبه

متن اين نوشته به اين شرح است:
اومبرتو اكو فيلسوف و نويسنده ايتاليايي در كتاب 'فاشيسم ابدي' مطلبي تحت عنوان ارتجاع در دنياي پست مدرن دارد كه جالب است:
... «از ياد نبريم كه دنياي اسلام، مرداني چون ابن سينا به جهان داد كه در بخارا نزديك افغانستان فعلي به دنيا آمد و مسلمان‌‌هايي مثل ابن رشد، كندي، ابن باجه، ابن طفيل، ابن خلدون به دنيا عرضه كردند كه ابن خلدون را غربي‌ها پدر علوم اجتماعي مي‌دانند.
.... «عرب‌هاي مسلمان اسپانيا، دانش‌هايي چون جغرافيا، نجوم، رياضيات يا پزشكي را در دوره‌اي كه جهان مسحيت در خواب غفلت به سر مي‌برد، گسترش دادند، به ياد داشته باشيم زماني كه ما يهودي‌ها را در گتو شكنجه كرده بوديم، اعراب مسلمان اسپانيا در حق مسيحيان و يهوديان تسامح و روا داري داشتند.»
.... صلاح الدين ايوبي هنگامي كه قدس را براي دومين بار فتح كرد، نسبت به مسيحيان بسيار مهربان‌تر و دل رحم تر بود تا مسيحيان كه در غلبه مجدد بر قدس با مسلمانان رفتار كردند.»
.... تاريخ شمشير دولبه است، رهبران ترك دشمنان خود را به صلابه مي‌كشيدند، اما رهبران ارتدكس بيزانس، چشمان جانشينان خطرناك خود را از حدقه بيرون مي‌آوردند و كاتوليك‌ها «برونو» را سوزاندند و فرانسوي‌ها كشتار «سن بارتلمي» را به راه انداختند. آيا بايد نتيجه بگيريم كه آن‌ها وحشي هستند؟
دزدان دريايي عرب به بني آدم رحم نكردند ولي دريانورد‌هاي امپراتوري بريتانيا، با جواز مهر خورده ملكه اسپانيايي را در جزيره كارائيب به خاك و خون كشيدند.
بن لادن و صدام براي تمدن غرب دشمنان وحشتناكي بودند اما در دل تمدن غرب هم مرداني مثل هيتلر و استالين پرورده شدند.
نه واقعيت اين است كه مسئله شاخصه‌هاي داوري را نبايد در دل تاريخ بجوييم بلكه آن را بايد در روزگار خود بيابيم.»