به گفته این محققان بیماری لثه با شدت دمانس یا زوال عقل و پیشرفت بیشتر کاهش شناختی در افراد مبتلا به آلزایمر مرتبط است.
«کلایو هولمز»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه ساوتهامپتون، در این باره می گوید: «اگر رابطه مستقیمی بین بیماری لثه و زوال شناختی وجود داشته باشد، درمان بیماری لثه می تواند یک شیوه درمانی احتمالی برای بیماران آلزایمری باشد.»
در این مطالعه مشاهده ای، ۵۹ شرکت کننده مبتلا به بیماری آلزایمر از حالت خفیف تا ملایم، به لحاظ شناختی مورد ارزیابی قرار گرفتند و نمونه خون آنها برای اندازه گیری نشانگرهای التهابی در خون شان گرفته شد.
شرکت کنندگان به مدت ۶ ماه تحت نظر بودند و تمامی بررسی ها در این مدت مجددا تکرار شد. محققان دریافتند وجود بیماری لثه در افراد با افزایش شش برابری نرخ زوال عقل در شرکت کنندگان در طول این شش ماه مرتبط بود.
به گفته محققان بیماری لثه با افزایش زوال شناختی در بیماری آلزایمر مرتبط است که احتمالا به خاطر مکانیسم های مرتبط با واکنش التهابی بدن است. باکتری عامل بیماری لثه سطح التهابات در بدن را بالا می برد، التهابات نیز به نوبه خود با افزایش زوال عقل در مبتلایان به آلزایمر مرتبط است.
براساس این مطالعه، افرادی که هم آلزایمر و هم بیماری لثه دارند، سریعتر از افرادی که سلامت دهان و دندان دارند، حافظه و قدرت تفکر خود را از دست می دهند. اما هنوز مشخص نیست که بیماری لثه سبب تسریع زوال عقل است و یا برعکس.
