پس گام دوم از بین بردن این باور غلط می باشد. اگر شما هم عادت به خوردن احساسی دارید، به جای اینکه در یک موقعیت استرس زا سراغ یخچال بروید، قدری قدم بزنید، با دوست خود صحبت کنید، یوگا یا دوچرخه سواری کنید، احساساتتان را بنویسید، اتاقتان را مرتب کنید یا دوش بگیرید.
ورزش اندورفین و
آدرنالین را در خون آزاد کرده و احساس خوبی ایجاد می کند و باعث می شود که
ذهن برای دقایقی از افکار ناراحت کننده و احساسات ناخوشایند خلاص شود. ورزش
میزان ترشح مواد منتقل کننده پیام های عصبی (نوروترانسمیترها) را افزایش
می دهد و باعث می شود کمتر از روی احساسات تصمیم بگیرید و بتوانید به آنچه
واقعاً ناراحتتان کرده پی ببرید و با آن روبه رو شوید.
متأسفانه،
خوردن احساسی بخشی از فرهنگ ماست. ما برای جشن گرفتن، رفع خستگی، رفع
کسالت (مثل زمانی که پای تلویزیون نشسته ایم) و برای خلاص شدن از شر مشکلات
به خوردن پناه می بریم.
سعی کنید به جای اینکه بدون فکر غذا بخورید و با غذا از احساسات منفی دوری کنید، با آن ها روبه رو شوید.
در واقع، کسی که عادت به خوردن احساسی دارد، باید به جای استفاده از خوردن به عنوان راهی برای مبارزه با افکار منفی، روش درست برخورد با یک موقعیت استرس زا را یاد بگیرد. این کار به آموزش نیاز دارد و اگر می بینید که خودتان نمی توانید از پس این کار برآیید، به یک مشار و رفتار درمانگر مراجعه کنید.
کسانی که از روی احساس و برای فرار از استرس، احساس ترس، اندوه یا نگرانی به خوردن روی می آورند، در طولانی مدت دچار عوارضی می شوند که ساده ترین آن ها چاقی است و به دنبال آن کلسترول خون و ریسک ابتلا به بیماری های قلبی ٓ عروقی نیز افزایش می یابد. یافتن راه حل های علمی و جدید برای برخورد با موقعیت های استرس زا می تواند از خوردن احساسی جلوگیری کند. زمانی که بتوانید این عادت ناسالم را ترک کنید، از زندگی لذت بسیاری خواهید برد.