تغییرات سیستم های آموزشی و فشار های ناشی از آن کودک را دچار بیماری اختلال  بیش فعالی کرده که نوعی بیماری زیست – عصبی یا Neurobiological است .

از  حدود 40 سال پیش تا کنون با افزایش زمان آموزشی برای کودکان و شروع سن تحصیلی از پیش دبستانی ها و کاهش سن تحصیلی در کودکان این مسئله نمودی بیشتر داشته  و از نظر متخصصین امر در این حوزه چندان هم دور از تصور نیست که فشارهای روز افزون تحصیلی بر کودکان ، پیامد هایی از این دست را به همراه داشته باشد .

کودکان با اختلالات ذکر شده مشکلات زیادی در خصوص حافظه داشته که معمولا به بزرگسالی آن ها نیز سرایت پیدا می کند . این موضوع در حالی عنوان می شود که بر اساس آمارهای بین المللی دربین سال های 1981 میلادی تا 1997 زمان آموزشی برای کودکان 3 تا 5 ساله به میزان 30 درصد افزایش داشته و ثبت نام در مدارس تمام وقت و شبانه روزی بین سالهای 1970 تا 2000 میلادی از هفده درصد به پنجاه و هشت درصد فزونی یافته است .

جفری بروسکو ، استاد دانشگاه میامی در رابطه با این موضوع عنوان کرد که تغییرات سیستم های آموزشی و فشار های ناشی از آن کودک را دچار بیماری اختلال  بیش فعالی کرده که نوعی بیماری زیست – عصبی یا Neurobiological است . دراین بیماری محیط و خواسته های کودک با اقتضای سن وی  تناسبی نداشته  و کودکان حساس تر نسبت به این محرک های محیطی عکس العمل نشان می دهند . وی در ادامه گفت : افزایش فعالیت های آموزشی ، کاهش زمان تفریح و بازی را برای کودک به همراه دارد و به این ترتیب دنیای کودکانه و بازی  همواره برای او دور از دسترس خواهد بود. دکتر بروسکو همچنین اظهار داشت که مهد کودک ها و تعاملاتی از این دست به کودک کمک خواهد کرد تا هماهنگی محیطی بیشتری با جامعه پیدا کنند .

در پایان محققان اظهار امیدواری کردند که برای تمامی کودکان تجربه بازی در کنار تعاملات اجتماعی و استفاده از تخیل آن ها ، در دوران کودکی مورد توجه والدین و طراحان سیستم های آموزشی قرار بگیرد

 Healthsite