» حوادث
شفا آنلاین>حوادث پزشکی>عرضه قانونی ماری‌جوانا در برخی ایالت‌های آمریکا توانسته است دستاوردهایی را به همراه آورد. بسیاری از وعده‌ها محقق شده است.
به گزارش شفا آنلاین،ازجمله آنکه این اقدام
توانسته است میلیون‌ها دلار برای بهبود وضعیت عمومی به بار آورد، میزان
مصرف جوانان کاهش پیدا کرده است. یک موضوع اما، همچنان خودنمایی می‌کند:
بازار آزاد این مواد در 4 ایالتی که عرضه آنها قانونی است یعنی کلرادو،
واشنگتن، اورگان و آلاسکا همچنان در کنار سیستم عرضه قانونی به حیات خود
ادامه می‌دهد.یکی از دلایلی که مصرف‌کنندگان همچنان به راه سابق می‌روند، سهولت آن است. نگاهی به صفحه اطلاعات شهر دنور در کلرادو می‌تواند تعدادی از سرویس‌های عرضه‌کننده را در اختیار هر کس می‌خواهد بگذارد. برای گرفتن ماری‌جوانا به‌طور قانونی می‌توان به یکی از این سرویس‌ها مراجعه کرد و آنجا میزان مورد مصرف را در پاکت‌های دربسته یا جعبه‌های شفاف تحویلتان می‌دهند.
تا اینجا روال مثل گذشته است، اما با توجه به میزان بالای مالیات در داروخانه‌های تحت پوشش دولتی که ماری‌جوانا را عرضه می‌کنند، بسیاری از مصرف‌کنندگان مواد در کنار مراجعه به سرویس‌های قانونی، مایل‌اند ارتباط خود با روش قدیمی را که بدون حضور و مداخله دولت است، قطع نکنند.
بی‌شک این شبکه از روشی که ایالت کلرادو در پیش گرفته پیچیده‌تر است. هر ساکن ایالت کلرادو اجازه دارد 6 گیاه پرورش دهد، دارندگان جواز پزشکی تا 75 گیاه اجازه دارند پرورش دهند و بزرگ‌سالان می‌توانند تا 30 گرم ماری‌جوانا را ردوبدل کنند. برای ساکنان کلرادو آن‌قدر راه‌های متفاوت پیش‌بینی شده است تا دیگر به فکر دور زدن قانون نباشند.
مشکل بازار سیاه در ایالت کلرادو ساکنان این ایالت نیستند، بلکه مصرف‌کنندگان ماری‌جوانا در ایالت‌های مجاور کلرادو هستند. سم چپمن از بنیان‌گذاران شرکت «نیو اکونومی کانسالتینگ» می‌گوید، 80درصد محصول ماری‌جوانا در ایالت اورگان در این ایالت باقی نمی‌ماند. اغلب این کالا به‌صورت قاچاق به بخش شرقی ایالات‌متحده مانند نیویورک و فلوریدا می‌رود که هم تقاضا و هم مجازات حمل ماری‌جوانا در آنجا بالا است. ساکنان این ایالت‌ها از سیستم قانونی عرضه ماری‌جوانا در سایر ایالت‌ها سود می‌برند.
هرچند قانون همچنان مسئولان را مکلف می‌کند تا با جریان قاچاق ماری‌جوانا به‌شدت مقابله کنند، اما شاید بهتر باشد این قانون تعدیل شود تا تشدید.
اگر ایالت‌هایی که اکنون ماری‌جوانا در آنها غیرقانونی است، تغییراتی در قوانین خود ایجاد کنند مانند آنچه درباره سیگار اتفاق افتاد، به تعدیل بازار سیاه درکل کمک می‌کند.
هرچند برخی هنوز به دنبال فروش و مصرف سیگارهای غیرقانونی بدون مالیات هستند، بسیاری از مصرف‌کنندگان سیگار ترجیح می‌دهند سیگارهایی بکشند که از راه‌های متعارف و قانونی با پرداخت مالیاتی که بر سیگار تعلق می‌گیرد به دستشان رسیده است.
این امید وجود دارد که عرضه قانونی ماری‌جوانا که به‌هرحال راه‌‌حلی دانسته شده است، به بیرون از ایالت‌های قانونی هم گسترش داده شود. با توجه به اینکه 80درصد محصول ایالت اورگان به خارج از این ایالت قاچاق می‌شود، توجیه گسترش قانونی آن‌قدرها مشکل نیست.
علاوه بر آنکه تقاضای ماری‌جوانا در کشور بالا است، برای وارد کردن آن نباید از مرزهای بین‌المللی عبور کرد. اکنون زمان آن رسیده است که به‌جای حل منطقه‌ای و ایالتی مصرف ماری‌جوانا به حل کشوری آن فکر کنیم.
در دهه 1980، دانشمندان تمام هم‌وغم خود در شرکت عظیم دارویی فایزر را به کار بستند تا بتوانند دارویی برای کاهش فشارخون و بهبود آنژین صدری پیدا کنند. پس از سال‌ها تلاش خستگی‌ناپذیر در سال 1989 سیلدنافیل به بازار عرضه شد. تمام هزینه کردن‌ها، و ساعت‌هایی که کارشناسان فایزر صرف کردند سرانجام به این نتیجه رسید که داروی جدید تاثیر چندانی در درمان عوارض قلبی ندارد، اما مردانی که دارو را مصرف می‌کردند دیدند که دارویی که قرار بود برای تعدیل مشکلات قلبی مفید باشد، سبب تقویت نعوظ در آنان شده است. در مارس 1998، سازمان غذا و داروی آمریکا داروی سیلدنافیل را با عنوان «ویاگرا» و برای تقویت نعوظ در مردان تایید کرد. به‌این‌ترتیب، در یکی از عجیب‌ترین ماجراهای شرکت‌های داروسازی، دارویی که ابتدا به نظر کم‌ارزش می‌رسید، توانست برای شرکت سازنده فایزر 2 میلیارد دلار سود به همراه بیاورد.
و اما تولید دارویی ماری‌جوانا هنوز با استقبال تولیدکنندگان روبرو نشده است. باوجود قانونی اعلام شدن ماری‌جوانا در برخی ایالت‌ها،ماری‌جوانا هنوز در فهرست دولتی مواد دارویی فاقد ارزش پزشکی قرار دارد. برای شرکت‌های دارویی که قاعدتا باید در تولید ماری‌جوانای دارویی نقش داشته باشند، همین موضوع روند دشوار کنونی و کارآزمایی بالینی بعد از آن را باز هم دشوارتر کرده است.
برخی شرکت‌های داروسازی خارج از آمریکا در تلاش‌اند تا از ماری‌جوانا محصولی تولید کنند که مصرف‌کنندگان بتوانند آن را از داروخانه‌ها تهیه کنند، ازجمله شرکت‌های مهم دراین‌باره شرکت داروسازی جی‌دبلیو در بریتانیا هستند. جی‌دبلیو خود در بریتانیا که محدودیت‌های سفت‌وسخت چندانی برای محققان اعمال نمی‌شود،ماری‌جوانا را کشت می‌دهد و محصولی از آن تولید می‌کند. در حال حاضر، این شرکت توانسته است مراحل پایان کارآزمایی بالینی اسپری دهانی ساتیوکس را که از ماری‌جوانا استخراج شده است و برای درمان درد نوروپاتیک، سفتی عضلانی، مثانه بیش‌فعال در مبتلایان به ام‌اس به کار می‌رود، نهایی کند.
ساتیوکس توانسته است در سال 2013 جواز «اداره صدور مجوز و علامت تجارتی ایالات‌متحده» را به دست آورد، اما هنوز تا زمانی که بیماران بتوانند ساویکس را مصرف کنند، راه درازی در پیش است و بازار گسترده‌تر برای محصولات استخراج‌شده از ماری‌جوانا هنوز دور از دسترس است. شاید کسی پیدا شود که با اقداماتی متهورانه داستان ویاگرا را دوباره در تاریخ داروسازی تکرار کند.سپید
Newsweek
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار