ناپدید شدن چربی
کف پای انسان از پروتئین های کلاژن و الاستین تشکیل گشته و با بافت چربی پوشانده شده است. اما با افزایش سن، این لایه ی کف پا نازک می شود. در واقع بافت چربی حجم خود را از دست می دهد. بدون این لایه ی زیرین، در اثر راه رفتن و تحرک، در شب در کف پا احساس درد خواهید کرد.
هر چند بعضی کلینیک ها به تزریق بافت چربی در کف پاها می پردازند، اما این کار هیچ پشتوانه ی علمی ندارد. تنها راه کاهش درد هم استفاده از کفش های راحت و یا کفی های ژله ای کفش است.
پیدایش آرتریت
پا از بیش از 30 مفصل تشکیل شده است. آرتریت شایع ترین مشکلی است که در انگشت شست و مفاصل پا خود را نشان می دهد.
آرتریت زانو نیز یکی از مشکلات عمده مخصوصا در زنان است. بهتر است برای رفع این نوع مشکلات حتما تحت نظر یک پزشک قرار بگیرید.
کند شدن جریان خون
دیابت، بیماری های عروقی و برخی مشکلات دیگر مربوط به افزایش سن می توانند منجر به کند شدن جریان خون در پاها شوند و باعث می شوند هر نوع زخم و یا تاولی در پاها دیر بهبود یابد.
اگر شما نیز دچار این نوع بیماری هستند با هر گونه زخم و خراشیدگی و تاول سریعا مبارزه کنید و نگذارید این مشکلات ساده به عفونت های وخیم تبدیل شوند.
سعی کنید به طور مکرر کف پاهایتان را بررسی کنید تا هیچ گونه مشکلی پیش نیاید.
سفت شدن تاندون ها
با افزایش سن محتوای مایع (آب) درون تادون ها کاهش یافته و موجب سفت شدن مچ پا و نقاط دیگر می شود.
فعال بودن و تحرک بدنی حتی به مدت 10 دقیقه در طول روز می تواند جلوی این مشکل را بگیرد. اگر در گذشته نیز مشکلاتی داشته اید، می توانید اکنون با انجام تمرینات ورزشی و تقویت ماهیچه ها و تاندون ها، مچ پا را از سفتی برهانید.
آسیب رباط ها
با گذر زمان رباط ها نیز قربانی خواهند شد. کشش ها و قوس هایی که به آن ها تحمیل می شود، سبب دردناک شدن پاها خواهد شد. این مشکل شما را مستعد رگ به رگ شدن و پیچ خوردگی مچ پا می کند.
خشک شدن پوست پا
علاوه بر کاهش کلاژن ، کاهش تولید چربی طبیعی پوست نیز از عوارض دیگر افزایش سن است و پا دچار خشکی و گاها ترک خوردگی می شود.
باید میزان آب بدنتان کافی باشد و هرگز استفاده از کرم های مرطوب کننده را در این ناحیه را فراموش نکنید. اکثر مردم به مرطوب نگه داشتن پاها اهمیت نمی دهند و برای ترک پاها دنبال هر دلیلی می گردند، به جز عدم رطوبت کافی!
میخچه و پینه پا
