» عمومی
شفا آنلاین>سلامت>نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد افرادی که بر اثر سفرهای هوایی طولانی دچار عوارض به هم خوردن ساعت بیولوژیکی بدن بر اثر تفاوت ساعت مبدا و مقصد می شوند، چنانچه هنگام خواب شبانه در معرض نور چراغ های چشمک زن قرار گیرند، بدن آنها سریعتر با این تغییر تطابق می یابد.
به گزارش شفا آنلاین،
این روش بر اساس نحوه واکنش بخش های غیربصری مغز به نور عمل می کند و
آزمایش ها نشان می دهند که از تابش مداوم نور روشن که برای مبارزه با
اختلالات خواب و یا افسردگی فصلی استفاده می شود، موثرتر است.
جیم زیتزر نویسنده ارشد و استادیار روانشناسی و علوم رفتاری در دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد گفت: به هم خوردن ساعت درونی بدن در سفرهای هوایی طولانی مدت در واقع یک سندرم مزاحم است که به تدریج و به خودی خود از بین می رود.
محققان در این مطالعه 39 نفر را مورد مطالعه قرار دادند؛ 31 نفز از این افراد در طول خواب شبانه در معرض یک سری نورهای چشمک زن دو میلی ثانیه ای با وقفه های متغیر قرار گرفتند و هشت نفر نیز به مدت 60 دقیقه در معرض نور مداوم قرار گرفتند.
نتایج این مطالعه که در مجله Clinical Investigation منتشر شد، نشان داد که تابش یک سری نور فلش (چشمک زن) مشابه فلاش دوربین در هر 10 ثانیه طی یک دوره 60 دقیقه ای، خواب آلودگی را دو ساعت به تاخیر می اندازد.
این در حالی است که این تاخیر برای افرادی که به مدت یک ساعت در معرض نور مداوم روشن قرار گرفته بودند، 36 دقیقه بود.
محققان با بیان این که تابش نورهای چشمک زدن در شب، زمان ساعت شبانه روزی را تغییر می دهد، خاطرنشان کردند که برای تطابق سیستم بدن به یک زمان دیرتر مانند وضعیتی که در هنگام سفر از شرق به غرب لازم است، تاباندن نور در طول چند ساعت اول شب مطلوب است، اما برای تغییر سیستم بدن به یک زمان زودتر که برای سفر از غرب به شرق لازم است، تابش نور در چند ساعت آخر شب خوب است.
با این حال، محققان متذکر شدند که تابش نورهای چشمک زدن در طول شب به فناوری و تجهیزات خاصی افزون بر یک تلفن هوشمند نیاز است که هنوز تولید نشده است.
مطالعه ای که پیش از این انجام شده بود، نشان داد که تابش نورهای چشمک زدن برای مدت کوتاه در طول شب اختلالی در خواب ایجاد نمی کند و یا کیفیت خواب را کاهش نمی دهد.
این یکی از مزیت های استفاده از نورهای چشمک زن است که ساعت بیولوژیکی بدن را در حین خواب و بدون اختلال روند خواب تغییر می دهد.
جیم زیتزر نویسنده ارشد و استادیار روانشناسی و علوم رفتاری در دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد گفت: به هم خوردن ساعت درونی بدن در سفرهای هوایی طولانی مدت در واقع یک سندرم مزاحم است که به تدریج و به خودی خود از بین می رود.
محققان در این مطالعه 39 نفر را مورد مطالعه قرار دادند؛ 31 نفز از این افراد در طول خواب شبانه در معرض یک سری نورهای چشمک زن دو میلی ثانیه ای با وقفه های متغیر قرار گرفتند و هشت نفر نیز به مدت 60 دقیقه در معرض نور مداوم قرار گرفتند.
نتایج این مطالعه که در مجله Clinical Investigation منتشر شد، نشان داد که تابش یک سری نور فلش (چشمک زن) مشابه فلاش دوربین در هر 10 ثانیه طی یک دوره 60 دقیقه ای، خواب آلودگی را دو ساعت به تاخیر می اندازد.
این در حالی است که این تاخیر برای افرادی که به مدت یک ساعت در معرض نور مداوم روشن قرار گرفته بودند، 36 دقیقه بود.
محققان با بیان این که تابش نورهای چشمک زدن در شب، زمان ساعت شبانه روزی را تغییر می دهد، خاطرنشان کردند که برای تطابق سیستم بدن به یک زمان دیرتر مانند وضعیتی که در هنگام سفر از شرق به غرب لازم است، تاباندن نور در طول چند ساعت اول شب مطلوب است، اما برای تغییر سیستم بدن به یک زمان زودتر که برای سفر از غرب به شرق لازم است، تابش نور در چند ساعت آخر شب خوب است.
با این حال، محققان متذکر شدند که تابش نورهای چشمک زدن در طول شب به فناوری و تجهیزات خاصی افزون بر یک تلفن هوشمند نیاز است که هنوز تولید نشده است.
مطالعه ای که پیش از این انجام شده بود، نشان داد که تابش نورهای چشمک زدن برای مدت کوتاه در طول شب اختلالی در خواب ایجاد نمی کند و یا کیفیت خواب را کاهش نمی دهد.
این یکی از مزیت های استفاده از نورهای چشمک زن است که ساعت بیولوژیکی بدن را در حین خواب و بدون اختلال روند خواب تغییر می دهد.
نظرشما
آخرین اخبار