شفا آنلاين :عضو هیات علمی گروه باستان شناسی دانشگاه نیشابور با طرح این انتقاد که در مورد راه های پیشگیری از بحران تقریبا هیچ کاری در کشور نکرده ایم گفت: به عنوان مثال در مدیریت بحران به مولفه های فرهنگی و بومی توجهی نداریم زیرا عدم تمرکز عصبی مردم باعث فجایع بسیاری می شود.
به گزارش شفا آنلاين ، دکتر عمران گاراژیان به اولین کنفرانس ملی مدیریت بحران و HSE كه امسال چهارم و پنجم دی به مناسبت دهمین سالروز زلزله بم برگزار می شود اشاره کرد و به ارائه سخنانی پیرامون "باستان شناسی فاجعه بم پس از زلزله" پرداخت.
وی با بیان اینکه تحقیقات گسترده ای را در راستای باستان شناسی زلزله بم طی چندین سال متمادی انجام داده و حاصل آن را در کتابی تحت عنوان "بم، بودن یا نبودن" گرد آورده است، اظهار کرد: ما پس از زلزله در بازه زمانی مشخص بر می گشتیم به منطقه بم و از مراکز اطراف نمونه برداری می کردیم و در حقیقت ما تا چند سال پس از زلزله با مردم بم در ارتباط داشتیم.
وی ادامه داد: سوال اصلی و موضوع مورد نظر ما این بود که یک جامعه بحران زده چطور پس از یک بحران به حالت عادی باز می گردد؟ در این پروژه بر روی پنج موضوع متمرکز شدیم. یکی از مهم ترین موضوعات تاثیر معماری بناها بر محل بحران دیده بود. بسیار اهمیت داشت که چه نوع معماری چه میزان صدماتی به صاحبان و کاربران آن ها وارد کرده است.
وی افزود: در این حوزه ما بناها را به سه گروه تقسیم کردیم که عبارتند از بناهایی که مدرن هستند یعنی دارای اسکلت هستند. بناهای نیمه مدرن یا در حال گذار، یعنی بناهایی که اسکلت ندارند و بار سقف به روی دیوار ها قرار می گیرد. بناهای سنتی که طاق و قوس دارند. آمار به ما نشان داد که بیشترین صدمات به بناهای سنتی وارد شد و این بناها متعلق به طبقات پایین اجتماع بوده است.
وی با اشاره به اینکه نکات بسیار کاربردی برای مدیریت بحران را می شود در فاجعه بم آموخت و به کار بست گفت: به عنوان نمونه یکی از دغدغه های ما این بود که یک بحران طبیعی به یک بحران فرهنگی تبدیل شده و به کشمکش بین قسمت های مختلف شهر ایجاد شود و جنگ و خونریزی را نیز به بار آورد.
وی افزود: تمام برداشت های ما در فاصله 3 ماه و نیم تا 6 ماه بعد از زلزله نشان می داد که اکثر مصاحبه شونده در شرایط عصبی مناسبی نیستند و پیش بینی های ما را تایید می کردند.
وی با تاکید بر اینکه ما در پی آن بودیم تا به این نقطه برسیم که چطور می شود از این بحران جلوگیری کرد گفت: به حداقل رساندن تلفات، به حداقل رساندن ضررهای مالی و پیشگیری از گسترش بحران سه راهکار اساسی در این خصوص بودند.
وی با طرح این انتقاد که ما در مورد راه های پیشگیری از بحران تقریبا هیچ کاری در کشور نکرده ایم عنوان کرد: به عنوان مثال در مدیریت بحران به مولفه های فرهنگی و بومی توجهی نداریم زیرا عدم تمرکز عصبی مردم باعث فجایع بسیاری می شود که راه برون رفت از آنها بهره برداری از پژوهش هایی نظیر پژوهش های ما است.
وی ادامه داد: در مدیریت بحران باید توجه به ویژگی های بومی نمود، این موضوع در ساخت و ساز ها نیز مورد توجه قرار نگرفت و در بم مراحل استقرار فوری، فصلی، نیمه دائمی و دائمی با ترتیب منطقی رعایت نشد.
نظرشما
آخرین اخبار