عوامل پوکی استخوان در نژادهای مختلف

50 درصد زنان سفیدپوست، بعد از گذر از سنین 50 تا 56 سالگی به پوکی استخوان مبتلا می‌شوند. در مردان این عارضه‌ها در سنین 65 سالگی به بعد بیشتر دیده می‌شود. به طور کلی باید در نظر داشت از سن 50 تا 56 سالگی افراد سه تا چهار درصد استخوان‌های خود را از دست می‌دهند. هرچند این مورد نیز در مردان و زنان متفاوت است.

در زنان استخوان زودتر تحلیل می‌رود ولی عضلات دوام بیشتری دارد، ولی در مردان استخوان‌ها تا سنین بالاتر هم سالم می‌مانند ولی عضلات زودتر از بین خواهند رفت. علت بیشتر می‌تواند این باشد که زنان تا سال‌های کهنسالی نیز فعالیت‌های خانه‌داری را انجام می‌دهند، ولی مردان پس از بازنشستگی فعالیت دیگری ندارند.

       متخصصین برای تعیین میزان فعالیت بدنی فرد از سه معیار استفاده می‌کنند: شغل، ورزش و فعالیت‌های روزانه فردی. به هر کدام از این معیارها شش نمره اختصاص داده شده است. اگر فردی کاری پشت میزی دارد که تحرک زیادی از او نمی‌خواهد نمره‌ای در این بخش نمی‌گیرد. اما اگر در خانه فعالیت بدنی زیادی دارد و یا پس از ساعات کاری ورزش کند، در این بخش‌ها نمره خواهد گرفت. مجموع نمره 18 ، یک فرد بسیار سالم را نشان می‌دهد و مجموع سه تا شش، فردی با شرایط بسیار نامناسب. بنابراین شغل می‌تواند خیلی در بروز بیماری‌های اسکلتی در افراد موثر باشد. بسیاری معتقدند شاید زنی که شاغل است، بیشتر از زنان خانه‌دار فعالیت دارد، اما همیشه این حرف درست نیست. اگر زن شاغل، فعالیت فیزیکی زیادی در محل کار خود نداشته باشد، زن خانه‌دار که به نظافت و پخت‌وپز مشغول است، نمره بیشتری می‌گیرد.

در شغل‌ها نیز، افرادی که مجبور به ایستادن هستند، عضلات کوچک‌تری خواهند داشت، اما استخوان‌های آنان روی هم فشرده و در نهایت فرسوده خواهد شد. از طرف دیگر افرادی که بیشتر وقت خود را پشت میز می‌گذرانند، بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز هستند.

       بروز بیماری‌های اسکلتی به اقلیم نیز بازمی‌گردد. برای مثال مردم کشورهایی که خورشید در آن زیاد می‌تابد، مانند، استرالیا، عربستان و یا جنوب آمریکا، سعی می‌کنند کمتر در معرض خورشید قرار بگیرند و بیشتر در فضاهای بسته باشند. این افراد ویتامین دی کمتری جذب می‌کنند و در نتیجه بیشتر به پوکی استخوان مبتلا می‌شوند.سپید

مهرشید سینکی متخصص طب فیزیکی و توانبخشی