شفا آنلاین : محققان آمریکایی داروی آزمایشی جدیدی را به منظور کاهش خطرات ناشی از پرتوهای کیهانی خطرناک بر روی موش های مهندسیشده مورد آزمایش قرار دادند.
به گزارش شفا آنلاین ، فضانوردان در مأموریتهای فضایی طولانی به مقاصد دوردست از جمله سیارکها یا اقامت در مستعمرات انسانی بر سطح سیاره مریخ با خطر پرتوهای کیهانی سرطانزا مواجه خواهند بود.
محققان مرکز پزشکی ساوثوست دانشگاه تگزاس در تحقیقات خود با هدف یافتن روشهای مقابله با خطرات ناشی از پرتوهای کیهانی سرطانزا، موشها را با دستکاری ژنتیکی، مستعد ابتلا به سرطان ریه و روده بزرگ کردند.
تحقیقات نشان داد که دوزهای تابش، تأثیرات مشابهی بر هر دو نوع سرطان دارد؛ محققان با تغییر نوع پرتوها دریافتند که دوز تابش منجر به بروز انواع تهاجمیتر سرطان میشود.
در ادامه تحقیقات، گروهی از ژنهای مرتبط با پاسخهای التهابی کشف شدند که منجر به مطالعات مقایسهای سرطان ریه و توسعه روشهای درمانی جدید شد.
نتایج بدست آمده نشان داد موشهایی که سه روز قبل از قرار گرفتن در معرض پرتوهای شبه کیهانی، با داروی آزمایشی ضد التهابی تغذیه شده بودند، کمتر از موشهایی که از این ترکیب استفاده نکرده بودند به سرطان مبتلا شدند.
ترکیب این دارو از گیاه خزه استخراج شده و به خانوادهای از داروها موسوم به «تریترپنوئید مصنوعی (synthetic triterpenoid)» تعلق دارد که علاوه بر کاهش التهاب، دارای خواص آنتیاکسیدانی قوی است.
تریترپنوئید مصنوعی CDDO-Me در حال حاضر در مراحل آزمایش بالینی قرار داشته و در درمان بیماریهای کلیوی، دیابت، انحطاط ماکولای وابسته به سن، بیماری ریوی، آلزایمر، پارکینسون و انواع مختلف سرطان موثر است.
نتایج بدست آمده در این مطالعه نشان میدهد، تعداد تومورهای سرطانی در موشهایی که سه روز قبل از قرار گرفتن در معرض تابش، با مواد غذایی حاوی CDDO-Me تغذیه شده بودند، بطور قابل ملاحظهای کمتر از موشهای دیگر بود.
میزان ابتلا به سرطان ریه در موشهای تغذیه شده با CDDO-Me حدود 17 درصد بود که این میزان در گروه تغذیه نشده 35 درصد اعلام شد؛ همچنین میزان ابتلا به سرطان روده بزرگ در گروه اول 9 درصد و در گروه تغذیه نشده 26 درصد بود.
مصرف این دارو یک ساعت پس از قرار گرفتن در معرض پرتوها نیز دارای اثرات کاهشی مشابهی است؛ این دارو قادر به درمان سرطان ناشی از پرتوهای سرطانزا نیست، اما میتواند به کاهش چشمگیر توسعه تومورهای سرطانی منجر شود.
نتایج بدست آمده همچنین تأیید میکند که برخی فضانوردان - در زمان قرار گرفتن در معرض پرتوهای کیهانی - از لحاظ ژنتیکی از مقاومت بیشتری در توسعه تومورهای سرطانی برخوردار هستند.
نتایج بدست آمده در این مطالعه میتواند برای فضانوردان در مأموریت های فضایی به مقاصد دوردست و بیمارانی که تحت پرتو درمانی قرار می گیرند، کارآیی داشته باشد.
نتایج این مطالعه اوایل ماه نوامبر در کنفرانس انجمن تحقیقات فضایی و گرانشی آمریکا در اورلاندو ارائه شد.