شفا آنلاین>سلامت>حوادث پزشکی>هفته گذشته، کمیته فناوری و علوم مجلس عوام انگلیس گزارشی را درباره «درسهایی که از ابولا باید آموخت» منتشر کرد.
به گزارش
شفا آنلاین،در این گزارش سازمان جهانی
بهداشت بیش از سازمانهای دیگر برای کوتاهی در امر مقابله با ابولا مسئول
دانسته شده است، اما گزارش در کمال تعجب به کاستیهای نظام درمان انگلستان
در کاربرد علوم برای پاسخگویی به فوریتهای پزشکی جهانی نیز پرداخته است.
گزارش علاوه بر بررسی کاستیها، برخی پیشنهادها را برای عملکرد بهتر
بریتانیا مطرح کرده است. هرچند گزارش درباره نظام سلامت انگلستان نوشته شده
است، اما مطالب آن را میتوان به سایر کشورهای ثروتمند که در پی پاسخی به
بحران ابولا بودند نیز تسری داد. تحقیقاتی که مجلس عوام انگلیس منتشر کرده
است، شایسته توجهی دقیق است.
فقط یک ماه زودتر گزارش
ابتدا از اقدامات دولت انگلستان برای کمکهای بسیار به بحران ابولا تقدیر
کرده است، اما به سرعت از این موضوع گذشته و میگوید: «تاخیر نظاممند ما
در تقریباً همه مراحل کمکرسانی، اثربخشی این اقدامات را تحلیل برد و به
قیمت جان بسیاری از افراد تمام شد.»
محققان کمیته عقیده دارند، اگر کمکها
فقط یک ماه زودتر انجام میگرفتند، میشد از ابتلا 12500 مورد به ابولا
جلوگیری کرد. گروه مشاوره علمی برای فوریتها (اسآجیای) دیر جلسه تشکیل
دادند و در ارائه دادههای نظارتی سلامت عمومی انگلیس به آنها که قرار بود
به مقابله با ابولا بربیایند هم تاخیر پیش آمد. سالی دیویس، مسئول گروه
مشاوره علمی برای فوریتها، و مارک والپورت، مشاور ارشد علمی دولت، نهتنها
برای کندی کار گروه، بلکه برای کوتاهی در ترکیب و هماهنگی با کمیتههای
موجود علمی هم مسئول دانسته شدند. والپورت بههرحال پذیرفت که گروه
میتوانسته سریعتر عمل کند. به گفته کمیته بررسیکننده، جواب مشاور ارشد
علمی دولت درباره موضوع «بسیار محافظهکارانه» بوده است.
کمیته درنهایت
نتیجهگیری کرده است که دولت در استفاده از طیف وسیعی از مشاورههای علمی
موجود کوتاهی کرده است و بهطور ساده گفته که بریتانیا آماده تحقیق درباره
ابولا نبوده است. در گزارش مطرح شده است که پاسخ بریتانیا از حد مطلوب
فاصله داشته است، ازجمله اینکه بسیاری از فرصتها برای نجات جان افراد
براثر این کوتاهیها از بین رفته است و سیستمها برای در میان گذاشتن
توصیهها، نظرات کارشناسی و دادهها کافی نبوده است. دولت توضیح نداده است
که چرا خلاف توصیههای سازمان جهانی بهداشت و سلامت عمومی انگلیس عمل کرده
است.
نتیجهگیری نهچندان مثبت از
نظر کمیته، بررسی مجموعه این کوتاهیها نشان میدهد که انگلستان برای
فوریتهای آتی سلامت آمادگی ندارد. بدتر از آن، نمایندگان مجلس میگویند،
این بررسیها باعث نشده که از بحران ابولا درسهای کافی گرفته شود. به نظر
مجلس عوام، فقدان هماهنگی و تعهد درون دولت هشداردهنده است. بریتانیا
همواره ادعا داشته است که یکی از پیشرفتهترین نظامهای سلامت عمومی (سلامت
جهانی) را دارد، اما شیوع ابولا در کمال تعجب شکنندگی این نظامها را نشان
داد. کمیته پیشنهاد داده است که مسئول عالی پزشکی دولت «به سرعت روندها و
پروتکلهای جدید» را برای اطمینان از مشارکت موثر دانستهها و دادهها حین
همهگیری بیماریها و تحقیقاتی که بتواند پاسخی مناسب را برای موقعیتهای
پیشبینینشده بیابد، به راه اندازد. ازجمله پیشنهادهای دیگر کمیته، تدوین
استراتژی فوریتهای بیماریهای عفونی و اولویتبندی تهدیدهایی که بریتانیا
باید با آن روبرو شود و بهبود مکانیسمهای لازم برای بهبود ظرفیتهای
واکسنسازی است. بهعبارتدیگر، دولت باید در مقیاس جهانی ظرفیتهای نظارتی
و قابلیتهای خود را تقویت کند.
کارشناسان هشدار میدهند بیشک،
علم و فناوری سلاحی قدرتمند برای مبارزه با همهگیری بیماریها است، اما
بریتانیا و برخی کشورهای دیگر هنوز بر سر چندوچون بسیج و استفاده حداکثری
از منابع در طول وضعیتهای اورژانس اتفاقنظر ندارند.
گزارش درست در زمانی
چاپ شده است که گفتگوها بر سر امنیت سلامت جهانی بالا گرفته است. دولت
بریتانیا باید به نظرات کارشناسان توجه کند که برای تامین امنیت سلامت
جهانی، دولت باید از امنیت سلامت فردی حاصل از پوشش همگون و یکپارچه سلامت
دفاع کند. برخی دیگر از کارشناسان مانند لارنس گاستین و اریک فریدمن در ضمن
ابولا را از منظر «خطرات مهمی که به دلیل نظام شکننده ملی سلامت بریتانیا»
ایجاد شده است، بررسی کردهاند.
آنان پیشنهاد کردهاند که یک چارچوب جدید
سلامت جهانی باید بر پایه نظامهای سلامت ملی و تقویت نقش سازمان جهانی
بهداشت به وجود آید. آنها رئوس موضوعات را برای رسیدن به این هدف مشخص
کردهاند، ازجمله این رئوس تقویت مقررات بینالمللی بهداشت (قوانین
بینالمللی برای امنیت سلامت با هدف پیشگیری، محافظت، کنترل و ایجاد پاسخی
برای بهبود سلامت عمومی هنگام گسترش جهانی بیماریها) است. گاستین نسبت به
موانعی که بر سر راه اعمال اصلاحات در مقررات بینالمللی بهداشتی وجود
دارد، هشدار داده است و خواهان چارچوبی قانونی برای تقویت و اصلاحات این
مقررات دارد.
اقدامات جهانی گزارش
درست بهموقع منتشر شده است. در ماه مارس (فروردین سال آینده) فرانسه
میزبان کنفرانسی درباره امنیت بهداشت جهانی در شهر لیون است. این کنفرانس
میتواند فرصتی باشد برای بازبینی آمادگی جهانی برای فوریتهای آتی سلامت.
ما باید از حالا در فکر کنفرانس لیون و آموختن از درسهای ابولا باشیم و
این درسها را برای آمادگی در همهگیریهای آینده به کار بریم.
شیوع
ابولا در کشورهای غرب افریقا هم از نظر میزان گستردگی و تاثیر قابل
پیشبینی نبود. شیوع ابولا علاوه بر فاجعهای انسانی چشمان نگران جهان را
متوجه ایرادات بسیار مهم نظام سلامت بینالملل و اقدامات عملی برای
سیاستگذاریها و برنامهها کرد. مثلاً اینکه چگونه یک دولت در هماهنگی با
قوانین بینالمللی بهداشت که قوانین الزامآور سازمان جهانی بهداشت است،
ظرفیتهای مرکزی خود را تقویت کند. برای پاسخگویی بهتر به فوریتهای سلامت
جهانی باید از بحران ابولا درس گرفت و در فکر اصلاحات در ساختار و اهداف و
سیاستگذاریها در نظامهای سلامت ملی و سازمان جهانی بهداشت بود. Lancet
سپید