به گزارش شفا آنلاین، فقدان لذت یا ناتوانی در احساس لذت از فعالیت‌هایی که معمولا لذت‌بخش هستند، یک علامت محوری چند اختلال روانی انسان از جمله افسردگی و اسکیزوفرنی است. اما اطلاعات کمی در مورد مدارهای مغزی عامل این ناتوانی در دست بوده که تلاش‌ها برای شناسایی درمانی برای آن را با مانع مواجه کرده است.
تحقیقات پیشین در تصویربرداری مغزی نشان داده بود که فقدان لذت ممکن است با بخشی از مغز مرتبط باشد که در پشت پیشانی قرار گرفته و قشر پروفرانتال میانی نام دارد. پژوهشهای قبلی این منطقه مغزی را با تفکر در مورد خود و دیگران و همچنین سازمان‌دهی اطلاعات مرتبط دانسته بودند.
اکنون دانشمندان به تحقیقاتی بر روی این قشر در موشها پرداخته‌اند. آن‌ها بر مجموعه‌ای از نورون‌ها یا مدارهای مغزی تمرکز کردند که به دوپامین واکنش نشان می‌دهند. این ماده شیمیایی با واکنش به جوایزی مانند غذا، پول و تعاملات اجتماعی مرتبط است.
این موشها تحت اصلاح ژنتیکی قرار گرفته بودند تا مدارهای دوپامین در آن‌ها با تابش پالس‌های نور روی مغز فعال شود. دانشمندان همچنین از اسکن اف‌ام‌آرآی برای نظارت بر فعالیت مغز موش‌های هوشیار استفاده کردند.
زمانی که محققان از نور برای تحریک قشر پروفرانتال میانی استفاده کردند، موشها تمایل خود را برای آب قند در مقایسه با آب عادی از دست دادند. آن‌ها همچنین کمتر اجتماعی بودند. هر دو واکنش از علائم فقدان لذت هستند.
تصاویر مغزی نشان داد که تحریک این قشر باعث تقویت ارتباطات با سایر مناطق خاص مغز مانند قشر حدقه‌ای و جسم مخطط شکمی می‌شود که با واکنش به جایزه مرتبط بودند. علاوه بر آن، بخشهایی از مغز مانند قشر شنوایی و retrosplenial که با افسردگی و اسکیزوفرنی در انسان مرتبط هستند، در نتیجه این تحریک از سایر بخشها جدا شدند.
