شفا آنلاین>اجتماعی>کنفرانس پاریس بیش از یک هفته است که با امضای توافقی که همه طرفداران محیط زیست و 195 کشور شرکت‌کننده آن را گامی مهم خوانده‌اند، به کار خود پایان داده است، اما اظهار نظرها درباره آن همچنان ادامه دارد.
به گزارش شفا آنلاین، هفته
گذشته دانشمندان اقلیم‌شناس ضمن استقبال از مجموعه اقداماتی که قرار است
براساس توافق پاریس برای مبارزه با گرم شدن کره زمین صورت پذیرد، آنرا یک
پیشرفت سیاسی مهم خوانده، اما هشدار دادند که وجود خلایی در این توافق یعنی
فقدان نقشه راهی که جزئیات کاهش گازهای گلخانه‌ای را روشن کند، ممکن است
در آینده مشکل‌ساز شود.195 کشور امضاکننده توافق متعهد شده‌اند تا از افزایش دمای کره زمین به میزان 2 درجه سلیسیوس جلوگیری کنند. به‌علاوه کشورهای شرکت‌کننده تعهد کردند تا از هر اقدامی برای آنکه افزایش درجه حرارت زمین به 5/1 درجه سلیسیوس محدود بماند، حمایت کنند.
هنوز در همان راه قبلی هستیم
کریستینا فیگورس، مدیرکل چارچوب پیمان‌نامه ملل متحد در تغییرات اقلیم (یوان‌اف‌سی‌سی‌سی)، در سخنرانی پیش از شروع کنفرانس گفته بود، طرح‌هایی که به سال‌های 2009-2010 بازمی‌گردند، پیش‌بینی کرده بودند که دمای کره زمین 4-5 درجه افزایش می‌یابد، اما حتی پیش از کنفرانس پاریس نیز با توجه به پایبندی کشورها به مفاد تصمیمات سهم تعیین‌شده ملی (آی‌ان‌دی‌سی)، این میزان به 3 درجه سلسیوس کاهش پیدا کرده بود.
آی‌ان‌دی‌سی پیمانی است که براساس آن سهم هر یک از کشورها در کاهش گازهای گلخانه‌ای مشخص شده است. به گفته فیگورس اما، ما هنوز در راه کاهش 2 درجه‌ای که صحبت آن است نیستیم. «ما هنوز در همان راه قبلی کاهش 3 درجه‌ای قبلی هستیم و هنوز به سر خط کاهش 2 درجه نرسیده‌ایم.»
«هر چند سال باید برآورد کنیم که برای کاهش دمای زمین تا کجا موفق بوده‌ایم. ممکن است باز هم دمای زمین افزایش یابد، چون سرمایه‌ها همچنان در گردشند، فناوری همچنان در حال پیشرفت است و سیاست‌گذاری‌های جدید همچنان باید اعمال شوند.
علاوه بر مسائل اقتصادی، فنی و سیاسی در توافق پاریس، قرار شد بررسی‌های مستمر و تصمیماتی برای اقدامات بهتر در آینده هم از جمله مفاد توافق پاریس باشد. براساس این توافق قرار شده که تا 2020 که باید مفاد توافق به‌طور کامل اجرا شود، کشورهای ثروتمند و برخی کشورهای درحال توسعه با درآمد بالا، سالانه 100میلیارد دلار به کشورهای کم‌درآمد بپردازند تا این کشورها بتوانند با اهداف کاهش دمای زمین همراه شوند. البته انتظار می‌رود این مبلغ بیشتر شود.
هر دولتی سهمی دارد
همه اینها به این معنا است که همه دولت‌ها باید این توافق را قبول کنند، هرچند نوع تعهد و مشارکت آنان ممکن است بسیار با هم متفاوت باشد.پ
شفافیت در رصد کردن اقدامات هر یک از کشورها، میزان کمک مالی که باید به هر کدام داده شود، مشارکت در بار مالی طرح کاهش دمای زمین بین کشورهای کم‌درآمد و ثروتمند و حتی تعریف توسعه‌یافتگی موضوعاتی بوده‌اند که در 2 هفته برگزاری کنفرانس به آن پرداخته شدند. در این میان، امضاکنندگانی که نتوانسته بودند به تمام خواسته‌های خود دست یابند، در کمال تعجب، میلی به انجام توافق نداشتند. اما تاخیر دوروزه در پایان دادن به کنفرانس، درنهایت آنها را نیز راضی به امضا کرد.
در سخنرانی ماه اکتبر خود، فیگورس بیشتر از آنکه درباره چالش‌های بیشتر، درباره عدد 5/1 درجه کاهش بگوید که نهایتا در متن توافق هم ذکر شد، از هدف کاهش دمای 2 درجه گفته بود. بحث‌های طی کنفرانس هرچند پرسروصدا اما بازدارنده نبود. در همان زمان هم محققان اقلیم‌شناس و سایر دانشمندان روی سایر موضوعات باقی‌مانده کار می‌کردند و نظرات خود را درباره امکانات توافق بازگو می‌کردند.
آنها که شکست کوپ15 ،کنفرانس اقلیم که در کپنهاگ در سال 2009 برگزار شد، را به یاد دارند، کنفرانس پاریس، کوپ21، را اقدامی مبارک خوانده‌اند. جوانا هیگ، استاد فیزیک اتمسفر در کالج سلطنتی بریتانیا، عقیده دارد: «فکر می‌کنم این توافق معجزه‌آسا بوده است. در مقایسه با آنچه پیش از کنفرانس انتظار آنرا داشتیم، به نظرم اجرای توافق امکان‌پذیر است.»
بسیاری از دانشمندان دیگر هم توافق پاریس را گام مهمی خوانده‌اند، اما هر یک از این دانشمندان به نوعی نسبت به نوع اجرایی شدن و اهدافی که ممکن است به آنها رسید ابراز تردید کرده‌اند.
فیگورس عقیده دارد، «باید بدانیم که کشورها تا چه حد به تصمیمات سهم تعیین‌شده ملی (آی‌ان‌دی‌سی) پایبند بوده‌اند. امید داشته باشیم که این کشورها در ابتدا نسبت به سهم خود تعهد کافی نشان دهند.»
فواید سلامت پیمان‌نامه
کارشناسان عقیده دارند، پیمان‌نامه به‌خوبی به فواید جانبی موضوع مانند کاهش آلودگی هوا پرداخته است. همه این کارشناسان بر فواید کمی و کیفی که اجرا شدن سیاست‌های کاهش کربن بر سلامت عمومی دارد، اذعان دارند. آنها می‌گویند، اثرات خطرناک گازهای گلخانه‌ای برسلامت عمومی با اجرای این توافق کاهش پیدا می‌کند، اما نباید درباره محدود کردن افزایش دما به 2 درجه آنقدرها به هیجان بیاییم.
حتی افزایش همین مقدار هم می‌تواند به صورت غیرمستقیم اثرات زیانبار چشمگیری بر سلامت داشته باشد، مثلا از طریق اثری که بر تولید محصولات کشاورزی، دسترسی به آب آشامیدنی، بالا آمدن سطح دریاها و مانند آن می‌گذارد. کارشناسان درضمن عقیده دارند، افزایش حتی محدود دما نه تنها میزان تلفات در موج گرما را افزایش می‌دهد، بلکه سبب کاهش بهره‌وری و کاربری نیروی کار خواهد شد.
هرچند کنفرانس پاریس بسیار بر محدود کردن تولید دی‌اکسید کربن تاکید دارد، اما همه دانشمندان بر وجود منابع دیگر آلاینده هم تاکید دارند.
باید دید وحدت نظری که در کنفرانس پاریس شکل گرفته است، تا چه حد می‌تواند در آینده نقطه پایانی بر مقاومت‌های عمومی و سیاسی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه باشد. Lance
نظرشما
آخرین اخبار