شفا آنلاین>ساسی> کمتر از سه ماه به هفتم اسفند باقی مانده؛ و ماههاست که گروهها، احزاب، تشکلها و فعالان سیاسی تلاش خود را برای بهدست آوردن کرسیهای سبزرنگ بهارستان شروع کردهاند.
به گزارش
شفا آنلاین یه نقل از سپید،
نیروهای اصلاحطلب برای همراهی مجلس با دولت در تکاپو هستند و اصولگرایان
میخواهند باردیگر بخت خود را بیازمایند تا شاید تجربه مجالس هفتم، هشتم و
نهم برای آنها تکرار شود. در هفتههای اخیر، زنان و جوانان به همراه دیگر
نیروهای اجتماعی در انتخابات فعال شدهاند و توانستهاند سهمی از لیست
انتخاباتی اصلاحطلبان را به خود اختصاص دهند.
در این میان زنان اصلاحطلب
میخواهند «چهره مردانه مجلس را تغییر بدهند» و کمپینی با همین نام بهراه
انداختهاند. کمپینی که سهیلا جلودارزاده، نماینده ادوار مجلس، درباره آن
میگوید: «کمپین باید دایره فعالیت خود را از بخش نخبه جامعه به سمت بدنه
اجتماعی گسترش بدهد» و این چشمانداز فعالیت زنان در کمپین«به سوی تغییر
چهره مردانه مجلس» و احزاب و تشکلهای اصلاحطلب در آستانه دهمین دوره
انتخابات مجلس است.
زنان و 9 دوره پارلمان اگر
در مجلس اول، دوم، سوم و چهارم مسائل زنان حتی برای خود
زنان نماینده هم
اولویت نداشت و در سایه مطالبات کلان کشور رنگ باخته بود؛ باید نحوه پیگیری
اولویتها و مطالبات جامعه زنان را در مجالس بعدی، بخصوص در مجلس ششم
بررسی کرد. ۱۳ زن نماینده در این مجلس، از جناح اصلاحطلب بیش از همه مجالس
خبرساز بودند.
حضور چهرههای متفاوت، با هیئت و تلاشی متفاوت، نمایندگان
این دوره را از بقیه متمایز میکرد. موضعگیری زنان مجلس ششم، بهویژه
درباره طرحها و لوایح مرتبط با زنان، متفاوت بود. در این دوره، نمایندگان
زن در تمام عرصهها فعال بودند و فراکسیون زنان از خبرسازترین فراکسیونهای
مجلس بود که در سه بخش قانونگذاری، سیاسی و تخصصی فعالیت میکرد.
اگرچه
در بخش قانونگذاری، زمینه برای تصویب طرحها و لوایح مربوط به زنان در مجلس
ششم بسیار مناسب بود، اما شورای نگهبان اکثر مصوبات مجلس را موافق با شرع
یا قانون اساسی تشخیص نداد و این طرحها به فرجام نرسید.
تا اینکه
حاشیهنشینی زنان در مجلس هفتم شروع شد. صلاحیت برخی از نمایندگان زن مجلس
ششم برای شرکت در انتخابات دوره بعد تایید نشد و از آن سیزده نفر تنها یک
تن (مهرانگیز مروتی) به مجلس هفتم راه یافت. زنان مجلس هفتم در همان نخستین
روزهای شروع کار با پارتیشنبندی سالن غذاخوری جای خود را از مردان
نماینده جدا کردند و طولی نکشید که انتقادها از فعالیت این فراکسیون آغاز
شد. در مجلس هشتم، حاشیههای فعالیت زنان پررنگتر از متن بود.
بهباور
فاطمه راکعی، دبیرکل جمعیت زنان مسلمان نواندیش، «زنان در مجلسهای هفتم و
هشتم بیشتر گرایشهای مردانه داشتند. عملکرد آنها نشان میدهد که برای کاهش
نابرابریهای جنسیتی برنامه خاصی نداشتند.»
در کارنامه مجلس هشتم، حمایت
زنان نماینده از طرحهای مربوط به جداسازی و تفکیک جنسیتی بهکرات مطرح و
ثبت شده است. بعضی از آنها همچنین حامی طرحهایی مانند تعدد زوجات
بودهاند. نمایندگان این دوره بررسی و تصویب لایحه حمایت از خانواده را
تحول بزرگی در حوزه زنان و خانواده میدانند. این لایحه را دولت، قوه
قضاییه و دفتر ریاستجمهوری به مجلس ارائه کردند.
موادی از این لایحه که به
ثبت ازدواج موقت، شرایط ازدواج مجدد، و مالیات بر مهریه مربوط میشدند،
انتقادهای فعالان امور زنان را برانگیخت. با پایان مجلس هشتم در روز هفت
خرداد سال ۹۰ نمایندگان جدید بر کرسیهای سبز پارلمان تکیه زدند. سهم زنان
از این کرسیها ۹ صندلی بود. فعالان امور زنان معتقدند اولویت و دغدغه زنان
نماینده مجلس نهم چندان همسو با خواستههای اکثریت زنان ایرانی نیست که
در انتظار فرصتهای شغلی بیشترند و بسیاری از آنها با تحصیلات عالی
خانهنشین هستند. روند حرکت این نمایندگان در مجلس نهم به سمتوسویی است
که همین فرصتهای شغلی هم از زنان سلب شد. طرحهای مختلف این دوره، از
افزایش مرخصی زایمان گرفته تا کاهش ساعاتکاری، امکانی برای توسعه فضای
اشتغال برای زنان فراهم نمیکنند، بلکه سبب میشوند کارفرمایان زنان را
برای مشاغل مورد نظر خود انتخاب نکنند.
از سوی دیگر، رویکرد ۹ زن اصولگرای
حاضر در مجلس نهم ادامه نگرش زنان در مجلسهای هفتم و هشتم است. اکثر
نمایندگان زنی که به مجلس نهم راه یافتهاند، همان نمایندگان مجلس هشتم با
گرایشهای سیاسی دوره گذشته هستند.
زنان به دنبال 30 درصد مجلس فاطمه
راکعی، دبیرکل جمعیت زنان مسلمان نواندیش و نماینده مجلس ششم، در گفتوگو
با روزنامه «سپید» از استقبال تشکلهای اصلاحطلب برای افزایش سهم زنان در
مجلس دهم میگوید: «با صحبتها و لابیهایی که با زنان از سه طیف
اصلاحطلب، اصولگرا و فعالان مدنی انجام شد ما به همصدایی قابلملاحظهای
رسیدهایم، مبنی بر اینکه به عدد 30درصد کرسیهای مجلس تاکید داشته باشیم.
هرچند که عدهای درباره 50 درصد صحبت میکردند. ولی 30درصد به نظر با
واقعیتهای جامعه منطبقتر است. البته قبل از این، طرحی را با هدف تبعیض
مثبت برای سهمیهبندی زنان تدارک دیده بودند که در مجمع تشخیص مصلحت نظام
با اختلاف چند نفر، رای نیاورد. یا اینکه از طرح مسائلی که بهنوعی از آنها
استنباط فمنیستی میشود دوری کنیم.
زنان میتوانند از برخی نگرشهای سیاسی
خود برای پیش بردن اهداف جمعی خود چشمپوشی کنند.» او در دعوت از زنان
واجد صلاحیت برای شرکت در انتخابات هم میگوید: «باید زنان متخصص و توانمند
از هر قشر و حوزهای از جمله پزشکان زن در انتخابات دهمین دوره مجلس شورای
اسلامی نامزد بشوند و جامعه هم کمک کند تا آنان بتوانند خود و تواناییهای
خود را بهتر به مردم معرفی کنند.»
تمایل اندک پزشکان زن به فعالیت سیاسی زهرا
احمدینژاد، عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران، هم درباره
انتظار مردم از جامعه پزشکی و زنان پزشک میگوید:
«جامعه پزشکی قشر تحصیلکرده و آگاه جامعه و مورد وثوق هستند؛ و تعداد
قابلتوجهی از پزشکان چون دیگر افراد تحصیلکرده در رشتههای متعدد به
مسائل سیاسی و الزامات اجتماعی توجه دارند و انجمن اسلامی پزشکی هم در
راستای این اهداف فعالیت میکند. برای همین این افراد میتوانند بهعنوان
قشر آگاه جامعه در جهت یادآوری اهداف اصلی انقلاب اسلامی، چون عدالت،
آزادی، استقلال و جمهوری اسلامی فعالیت کنند و انتخابات یکی از این
رویههاست.»
این متخصص بیماریهای عفونی درباره حضور پزشکان در انتخابات
میگوید: «جامعه زمانی میتواند به درجه معقولی از ثبات برسد که انتخابات
در سطوح متعدد با فعالیت تشکلهای سیاسی-مدنی و احزاب برگزار شود تا
تصمیمگیریها مبتنی بر دانش و تجربه باشد تا تصمیم درستتری گرفته شود.»
او درباره مشکلات زنان برای فعالیت در عرصه سیاسی میگوید: «اگر زنان در
قالب احزاب در انتخابات حضور پیدا کنند در مورد مشکلات احتمالی، چون مسائل
مالی، تبلیغاتی و آسیبهای ممکن حمایت خواهند شد.»
او درباره آمادگی زنان
پزشک برای کاندیدا شدن میگوید: «واقعیتی که نمیتوان آن را کتمان کرد این
است که هنوز آثار محدودیت سیاسی و اجتماعی که در هشت سال گذشته به جامعه
تحمیل شده، باقی است. خیلیها به دلیل هراس از آسیب احتمالی تمایلی ندارند
در عرصههای سیاسی حضور داشته باشند و من متاسفم از اینکه میبینم جامعه
پزشکی و بخصوص زنان پزشک خیلی تمایلی برای حضور در عرصه سیاست ندارند.»
حضور قوی زنان در کمیسیونهای مجلس ضروری است سهیلا
جلودارزاده، عضو شورای مرکزی حزب اسلامی کار، هم در گفتوگو با «سپید»
میگوید: «ما در چند دوره اخیر مجلس مشکلات زیادی در مسائل حقوقی و سلامت و
بهداشت روانی زنان و حتی مشکلاتی در حوزه خانواده داشتیم. برای همین باید
در این دوره زنان بتوانند با کمیسیونهای قوی در حوزه زنان و خانواده و
تصویب قوانین متناسب با نیاز روز، جامعه را از این بنبست رها سازند.
البته
در جامعه امروز هم این درک بوجود آمده که سرنخ حل بسیاری از مشکلات در
مجلس است و زنان باید برای کرسیهای پارلمان تلاش جدی کنند.» جلودارزاده
از زنان دعوت میکند: «همه زنان توانمندی که مسئولیت اجتماعی دارند، استاد
دانشگاه هستند، پزشکاند، حقوقدان هستند باید در این دوره از انتخابات شرکت
کنند تا بتوانند انبوه مشکلات حوزه زنان را مدیریت کنند.» او تاکید
میکند: «اگرچه کمیت برای حضور در مجلس برای زنان مهم است؛ ولی به اینمعنا
نیست که ما به کیفیت بیتوجه هستیم. معتقدیم هر زنی میتواند کارشناس امور
زنان باشد و هیچکس بهتر از خود زنان نمیتواند دغدغههای آنها را درک کند.
امیدواریم در این دوره در همه کمیسیونها حداقل چند نماینده زن حضور داشته
باشند.»
مردان به زنان اعتماد کنند شهربانو
امانی، نماینده مجالس پنجم و ششم و عضو حزب کارگزاران سازندگی،با اشاره به تلاشهای زنان برای حضور در
مجلس میگوید: «آقایان نباید نسبت به حضور زنان در مجلس دچار نگرانی شوند.
مگر زنان فقط مطالبات بحق زنان را طلب میکنند؟ یک زن نماینده مثل همهجا
میتواند در مجلس هم به وظیفه قانونیاش عمل کند و به همه حوزهها ورود
کند. پیگیری مطالبات زنان یک وظیفه مضاعف بر دوش اوست. مردم ما باید به
زنان و تواناییهای آنها اعتماد کنند.»