سونیا هرناندز، یکی از محققان دانشگاه جورجیا اظهار میکند: ما در پژوهش قبلی و با استفاده از روشهای مولکولی، دریافتیم گونههایی از باکتری سالمونلا که لکلکهای سفید به آنها آلودهاند، همان باکتریهایی هستند که برخی از افراد را به ویژه در فلوریدا دچار بیماری میکنند.
هرناندز میگوید: از آنجا که لکلکهای سفید به آسانی از شهر به محیطهای طبیعی حرکت میکنند، ممکن است عامل انتقال این گونه از بیماریها در این مسافتهای طولانی باشند.
لکلکهای سفید اغلب در فلوریدا یافت میشوند و به طور معمول هر روز کیلومترها مسافت را طی کرده و اغلب بیشتر روز خود را صرف جستوجوی مواد غذایی میکنند.
محققان در حال بررسی این موضوع هستند که چرا این لکلکها انرژی خود را صرف جستوجوی مواد غذایی میکنند، در حالی که انسانها در پارکهای عمومی به آنها غذا میدهند.
استاد سونیا آلتایزر از دانشگاه جورجیا میگوید: اگر لکلکهای سفید یک منبع غذایی قابل اعتماد داشتند، ممکن بود که دسته بزرگتری را برای اقامت سالانه در نزدیکی پارکها تشکیل دهند.
به گفته این پژوهشگران، بیتحرکی آنها میتواند سبب انتقال عوامل بیماری از طریق مدفوع شود؛ مانند سالمونلا که باعث ایجاد خطراتی هم برای پرندگان و هم برای انسانها میشود.
وجود تعداد زیادی از لکلکها در پارکهای شهری، آنها را در تعامل با حیواناتی قرار میدهد که به طور معمول در محیطهای طبیعی با آنها مواجه نمیشوند، مانند اردک مسکووی و مرغابیهای وحشی، مرغان نوروزی و سایر پرندگان شهری که اینها همه برای پرندگان منابع بیماری محسوب میشوند.
محققان به عنوان بخشی از این پروژه، در شهر پالم بیچ فلوریدا که هرناندز در آنجا از سال 2010 در زمینه نظارت بر پرندگان فعالیت میکند، به بررسی لکلکها پرداختند.
این یافتهها میتواند در دیگر گونههای حیات وحش که در پارکهای عمومی وجود دارند و با انسانها در تعامل هستند نیز اعمال شود.