گاهي خنگ باشيم بهتر است!

دشمنی نخواهید داشت
از آن جا که نظر مخالفی از شما شنیده نمی شود و یا ایده یا فکری را بر خلاف میل اطرافیانتان بروز نداده اید، دشمنی نیز نخواهید داشت. حواشی و شایعات در مورد شما بسیار ناچیز خواهد بود و اظهار نظر صریحی علیه شما شکل نخواهد گرفت. رئیس تان احساس نمی کند که در صدد هستید جای او را بگیرید.

اضافه کاری نمی گیرید
زیرا تصور این است که شما نهایت تلاش خود را برای مسئولیت فعلی خود انجام می دهید و ممکن است قادر به انجام فعالیت اضافه ای نباشید. کارهای کلیدی و پرفشار به افراد دیگر سپرده می شود تا شک و تردیدی در به موقع و صحیح انجام شدن آن ها نباشد.

کمتر قضاوت می شوید
در واقع با بازی کردن نقش یک فرد ابله، شما کم تر مورد توجه و قضاوت اطرافیان قرار می گیرید و نیازی نیست نگران خوب دیده شدن و بد برداشت شدن کارهای تان باشید.

حتی در تعدیل نیرو، امنیت دارید!
شما می توانید کمتر مورد خصومت همکاران تان قرار می گیرید و این امید وجود دارد که خبرچینی شما را نکنند و موقعیت شغلی شما تهدید نشود.

آدم های خنگ دوست داشتنی هستند
مردم غالبا آدم های خنگ را تا زمانی که برای شان مشکلی ایجاد نکنند دوست دارند. زیرا معمولا کسی را ناراحت نمی کنند، نظر بدی ندارند و تنش و بحث ایجاد نمی کنند. البته باز هم تاکید می کنم این دوست داشتن تا زمانی است که به واسطه شما برای آن ها گرفتاری و مشکلی ایجاد نشود.

استفاده از یک جمله کلیدی؛ «نمی دانم»
بنابراین زمانی که نقش یک فرد منفعل را بازی می کنید و مشکلی در کار شما پیش آمده، می توانید با این جمله حیاتی بار تقصیرتان را کم تر کنید. حتی به جای گفتند این جمله می توانید در مواردی جوری وانمود کنید که متوجه منظور مخاطب نمی شوید و اشکال کار را نمی بینید.

وقتی برای خودتان
وقتی که شما نقش یک فرد منفعل را بازی می کنید، کمتر درگیر مسئولیت ها و تنش های کاری قرار می گیرد، همکاران تان برای حل مشکلات شان و یا گرفتن مشاوره های کاری به شما مراجعه نمی کنند، برای شنیدن نظرات تان در جلسه های نفس گیر شرکت داده نمی شوید.

اگر می خواهید محیط کار برای تان دلپذیر و بی حاشیه باشد، به این نکات توجه کنید:
حال در کنار خنگ بازی ها، اگر نمی توانید آرام بنشینید و مثل بازیگر فیلم «لیلی با من» است، کف برده اید و می خواهید در محل کارتان فداکاری کنید و آنجا را به یک باغستان تبدیل کنید، بهتر است لااقل «بی حاشیه» باشید. اما سؤال اینجاست كه چطور باید در محیط كارتان تعادل ایجاد كنید؟

مرز ایجاد كنید
در محل كارتان به امور شخصی نپردازید. ای میل ها و اس ام اس ها را در محل كار نخوانید و خودتان را برای اتصال آنلاین محدود كنید. در این صورت مرزی بین كار و فعالیت های شخصی ایجاد می شود و كارها به واسطه انجام امور شخصی به تعویق نمی افتد.

در رقابت راحت باشید
اگر خودتان را از دیگران جدا كنید، ممكن است گاهی اوقات با دوستان تان شاخ به شاخ شوید و هیچ چیز بدتر از این نیست كه چنین حالت هایی در محیط كار به وجود بیاید. نباید به یكباره همه آنها را از دور خارج كنید بلكه باید با آنها رقابت كنید. این دیدگاه باعث پیشرفت هر دوی شما خواهد شد. در این شرایط شما هم نقطه اوج خود را پیدا خواهید كرد.

بی موقع حرف نزنید
گاهی اوقات ممكن است در طول یك جلسه كاری ساكت بنشینید، چون همكاران همان ایده هایی را مطرح كرده اند كه شما در ذهن تان داشته اید اما این رفتار باعث می شود رئیس تان فكر كند، شما هیچ ایده ای ندارید یا حتی بدتر از آن فكر كند اصلا فكرتان جای دیگری است. خودتان را مجبور كنید كه حرف بزنید. حواس تان باشد تا پایان جلسه صبر نكنید و یك جایی در اواسط جلسه فرصتی برای صحبت كردن به دست بیاورید.