کودکان در خانه با احتمال بیشتری ممکن است در معرض آلودگی‌های موجود در موکت قرار گیرند. آنان وقتشان را به بازی روی زمین می‌گذرانند و دست‌هایشان را به دهان می‌برند. اگر ناحیه بزرگی از خانه با موکت پوشانده شده باشد، ممکن است زدودن آلاینده‌ها و آلرژیزاهای درون خانه کار مشکلی باشد.
مواد شیمیایی مورداستفاده در برخی از موکت‌ها، پدهای زیر موکت و چسب‌های موکت که برای نصب موکت به کار می‌روند، ممکن است سلامت شما را به خطر بیندازند. برخی از این مواد شیمیایی و چسب‌ها از ترکیبات فرار (VOC) ساخته شده‌اند که رایحه‌ها و آلاینده‌هایی را از خود بیرون می‌دهند. نصب موکت جدید همچنین ممکن است با سرفه و خس‌خس سینه نوزادان در سال اول زندگی همراه شود.
- چطور از سلامتتان محافظت کنید؟
به‌جای استفاده از موکت، می‌توانید از پارکت یا لمینیت برای کف اتاق‌ها استفاده کنید یا روی کف اتاق قالی‌هایی بیندازید که به‌راحتی بتوان آن‌ها را جمع کرد و در بیرون تمیز کرد.
اگر این کار ممکن نباشد، باید دست‌کم سه بار در هفته موکت‌ها را با جاروبرقی دارای «فیلتر هوای با کارآمدی بالا برای ذرات» (HEPA) جارو کنید. البته خود جاروبرقی کشیدن ممکن است باعث به هوا برخاستن ذرات شود و هوا را آلوده‌تر کند. آشپزخانه، دستشویی و راه‌های ورودی نباید موکت داشته باشند، زیرا این مکان‌ها اغلب مرطوب می‌شوند و محیط خوبی برای رشد کپک‌ها فراهم می‌کنند.
اگر موکت جدیدی خریده‌اید، نوعی را انتخاب کنید که VOC کمتری را متصاعد کند. از فروشنده بخواهید که موکت را باز کند و پیش از نصب در یک محل با تهویه خوب (مثلاً یک انبار خشک و پاک) برای 72 ساعت هوا دهد. در صورت امکان نصب موکت را در هنگامی‌که خانه خالی است، انجام دهید. اجازه دهید 72 ساعت تهویه انجام گیرد و بعد در خانه ساکن شوید. اطمینان حاصل کنید که بعدها می‌توان موکت را بدون استفاده از مواد شیمایی سمی از کف جدا کرد.همشهری
