افزایش پیوند کلیه با اهدای ضربدری توسط زوج‌های دهنده و گیرنده

وی درمان این بیماران را به دو روش دیالیز و پیوند کلیه ذکر کرد و ادامه داد: درمان با دیالیز، روش درمانی موقت است ولی با پیوند کلیه این بیماران به درمان دایمی دست می‌یابند ضمن‌ آن که کیفیت زندگی آنها نیز ارتقا می‌یابند.

دهقانیان، بیماری کلیوی را نهمین عامل مرگ و میر در آمریکا ذکر کرد و اظهار داشت: در بیشتر کشورها، لیست انتظار برای افراد متقاضی دریافت کلیه و افراد دهنده کلیه تهیه می‌شود که در حال حاضر در آمریکا حدود 100 هزار نفر در لیست انتظار دریافت کلیه قرار دارند و هزینه سالانه بیماران دیالیزی بالغ بر 40 میلیارد دلار است.

این محقق اضافه کرد: برای پیوند کلیه دو روش فرد دهنده زنده (Live doner) و فرد دهنده مرده (ِDeceased doner) مد نظر است که ترجیح پزشکان استفاده از روش فرد دهنده زنده است.

دهقانیان، کاهش هزینه‌های درمانی پیوند کلیه نسبت به روش دیالیز را از مزایای روش درمانی پیوند ذکر کرد و یادآور شد: انجام اعمال جراحی پیوند کلیه مشروط بر آن است که دهنده و گیرنده کلیه از نظر گروه خونی و بافتی با یکدیگر سازگار باشند.

وی با اشاره به اشکالات ایجاد شده در زمینه عدم سازگاری گروه‌های خونی و بافتی میان زوج دهنده و گیرنده کلیه، خاطر نشان کرد: برای حل این مشکل روش PKE (Paired Kidney Exchange) را پیشنهاد کردیم.

این محقق به جزئیات این روش اشاره کرد و توضیح داد: در برخی موارد مشاهده شده که دو زوج دهنده و گیرنده کلیه تمایل به اهدا به یکدیگر دارند ولی به دلیل عدم سازگاری گروه‌های خونی آنها با یکدیگر این امر میسر نیست ولی اگر به صورت ضربدری کلیه‌ها تبادل شوند شانس درمان در این گروه بالا می‌رود. در روش PKE (تبادل کلیه زوج‌ها) نیز بر اساس این استراتژی امکان درمان افراد بیمار بیشتری وجود خواهد داشت.

دهقانیان، با تاکید بر ضرورت اجرای این برنامه در سطح ملی، خاطر نشان کرد: زمانی که بیماران به بیمارستان‎ها و مراکز درمانی مراجعه می‌کنند،‌ لیستی از آنها همراه با اطلاعات بیماران تهیه می‌شود که در قالب اجرای یک برنامه ملی می‌توان پیوندهای بیشتری بر روی این بیماران صورت گیرد.

محقق با تاکید بر این که این روش در هلند و کره جنوبی اجرایی شده است، این طرح تحقیقاتی، یادآور شد: این برنامه در سطح ملی در آمریکا اجرایی نشده است و دلیل آن مشکلات هزینه‌ای و شرکت‌های بیمه است.

این محقق ایرانی دانشگاه پیتزبورگ آمریکا در این باره گفت: زوج‌های اهدا کننده و دریافت کننده برای انجام عمل پیوند باید سه مرحله پیش سازگاری (Pre- Match)، سازگاری (Match) و پسا سازگاری (Post- Match) را طی می‌کنند و بر اساس آن الگوریتم سازگاری تدوین و در نهایت اقدام به انجام پیوند کلیه می‌شود.

وی با تاکید بر این که هزینه‌های مرحله Post- Match مشخص و از سوی شرکت‌های بیمه گذار تامین می‌شود، اضافه کرد: ولی در مراحل Pre- Match و Match از آن جایی که هویت فرد دهنده و گیرنده مشخص نیست از این رو شرکت بیمه نیز مشخص نخواهد بود از این رو امکان اجرای یک برنامه ملی برای پیوند کلیه وجود ندارد.

دهقانیان، استراتژی پرداخت بیمارستانی را بهترین روش برای رفع این معضل ذکر کرد و اظهار داشت: در این استراتژی با پرداخت اعتباراتی به بیمارستان‌ها آنها را تشویق می‌کنیم تا در این برنامه ملی حضور یابند.