موفقیت طرح افزایش قدرت اتصال ایمپلمت به استخوان در دانشگاه امیرکبیر

به گزارش شفا آنلاین : 'سوران حریری' دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی پزشکی این دانشگاه، استفاده گسترده از ایمپلنت های فلزی، به ویژه آلیاژهای تیتانیوم به عنوان جایگزین بافت های استخوانی آسیب دیده بدن را مورد اشاره قرار داد و گفت: توانایی و کیفیت اتصال این گونه ایمپلنت ها به بافت زنده استخوان موضوع بسیار مهمی است که نادیده گرفتن آن موجب افزایش احتمال لقی و نیاز به جراحی مجدد می شود.
وی با بیان اینکه این مشکل موجب هزینه های فروان و رنجش بیمار می شود، افزود: استفاده از فرایندی که بتواند برای بیمار اطمینان به عمل جراحی را به واسطه اتصال مناسب ایمپلنت و استخوان بالا ببرد اهمیت زیادی دارد.
به گفته حریری در این پژوهش به روش بیومیمیتیک (تقلید زیستی)، یک پوشش سرامیکی مشابه با ساختار استخوان بر روی ایمپلنت تشکیل داده شده است.
وی تصریح کرد: در این تحقیق از روشی استفاده شده است که علاوه بر رفع معایب روش های مرسوم از جمله نیاز به ابزار گران قیمت یا دمای بالا، امکان پایین آوردن هزینه های پوشش دهی ایمپلنت را به وجود آورده است.
پژوهشگر طرح درباره روش کار خود توضیح داد: ابتدا با تهیه قطعاتی از آلیاژ تیتانیوم، عملیات سطحی برای بهبود کیفیت چسبندگی پوشش سرامیکی با سطح ایمپلنت انجام شد و در مرحله بعد داخل محلولی با ترکیباتی کاملا مشابه پلاسمای خون که در این پژوهش ساخته شد قرار گرفت.
وی افزود: در دوره های زمانی مختلف، این نمونه ها از محلول خارج شدند و بر روی آنها آزمایش های متعددی برای ارزیابی کیفیت پوشش تشکیل شده انجام گرفت که این امر نشان داد ما به استانداردهای مورد نظر، بسیار نزدیک شدیم.
حریری مرحله بعدی کار را آزمون های سلولی و سپس حیوانی ذکر کرد و گفت: ادامه این تحقیق می تواند با انجام آزمون هایی مانند کشت سلول های استخوانی بر روی سطح ایمپلنت بعد از تشکیل پوشش صورت گیرد که توانایی رشد این سلول ها بررسی شود و این موضوع در اتصال استخوان به ایمپلنت مهم است.
این تحقیق در دانشکده مهندسی پزشکی دانشگاه صنعتی امیرکبیر به راهنمایی دکتر فتح الله مضطرزاده انجام شده است.