به گزارش شفا آنلاین، هپاتيت ويروسي يکي از عوامل مهم مرگ زودرس انسان مي باشد براساس تخمين سازمان بهداشت جهاني385 ميليون ناقل هپاتيتB و 170 ميليون ناقل هپاتيتC در جهان وجود دارد و سالانه بيش از يک ميليون مورد مرگ در اثر هپاتيت اتفاق مي افتد.
نشانه‌هاي بيماري
علائم ابتلا به هپاتيت در تمامي انواع آن مشابه است به اين صورت که اول علائم عمومي مثل بي اشتهايي ,ضعف, خستگي, تهوع ,استفراغ و درد مبهم در قسمت فوقاني و راست شکم بروز مي کند. گاهي در اين مرحله تب هم وجود دارد. بعد از اين مرحله زردي پيش رونده بروز مي کند که ملتحمه (پرده داخلي چشم),مخاط ها و پوست تمام بدن زرد مي شود.
تمام افراد آلوده شده با اين ويروس علايم بيماري حاد را نشان نمي‌دهند. 40 - 30 درصد افراد آلوده شده علامت خاصي را نشان نمي‌دهند. معمولا علايم حدود 6 - 4 هفته بعد از ورود ويروس بروز مي‌کند. مانند هپاتيتA افراد آلوده شده با ويروس هپاتت B حاد احساس بيماري مي‌کنند و قادر به انجام کاري نيستند. کمتر از يک درصد افراد آلوده اين بيماري را به شکل خيلي شديد و سريع نشان مي‌دهند که منجر به از کار افتادن کبد و مرگ مي‌شود.
اگر دستگاه ايمني نتواند بيماري را تا 6 ماه مراقبت کند، شخص علايم هپاتيت مزمن را نشان مي‌دهد. نشانه‌هاي هپاتيت مزمن مشابه هپاتيت حاد باشد. معمولا در افرادي که چندين سال است مبتلا به بيماري هستند گروهي از علايم اضافي را نشان مي‌دهند. اين علايم شامل کهير، جوش هاي پوستي ، آرتريت ، سوزش يا مورمور کردن در بازوها و پاها (Polyneuropathy) مي‌باشد
هپاتيت A
اين نوع هپاتيت توسط يک ويروس شديدا آلوده کننده و مسري ايجاد مي شود و از طريق تماس هاي نزديک قابل انتقال است. عمده ترين انتقال آن از طريق دهاني- مدفوعي مي باشد يعني در مناطقي که بهداشت رعايت نشده و پس از دستشويي دستها با آب و صابون شسته نمي شود و با همان دست غذا خورده مي شود اين ويروس به راحتي انتقال مي يابد. همچنين در اثر آب, غذاها و شير آلوده و همچنين در اثر خوردن صدف و گوشت نپخته ماهي انتقال مي يابد
در زماني که علائم بيماري و زردي بروز کرد فرد فقط بايد استراحت کند تا ويروس توسط دفاع سيستم ايمني بدن مهار شود و به تدريج التهاب کبدي به وضعيت سابق برگردد. نکته قابل ذکر اين است که هپاتيتA به هيچ نوع درمان دارويي احتياج ندارد.از آنجا که اين نوع هپاتيت از طريق مدفوعي دهاني منتقل مي شود ،بهترين راه براي پيشگيري از آن رعايت نکات بهداشتي و جدا کردن وسايل شخصي بيمار مبتلا به هپاتيتA ، در دوران بيماري است . اما در صورت تماس تزريق ايمونوگلوبولين سودمند است
هپاتيتB
ابتلا به اين نوع هپاتيت عوارض بي شماري دارد. از اين رو اهميت شناخت آن بسيار بالاست. راههاي انتقال اين ويروس عبارتند از:
- مادر به جنين : به ويژه اگر مادر در ماه سوم بارداري آلوده شده باشد احتمال انتقال بيماري به جنين بسيار بالا است
- تماس جنسي: از راه خون, استفاده از سرنگ مشترک در معتادان تزريقي و يا فرو رفتن سوزن آلوده به ويروس به طور اتفاقي در پوست افراد سالم و استفاده از تيغ هاي آلوده است
- ترشحات بدن: از جمله بزاق، مدفوع، صفرا، اشک و... به عنوان يکي از منابع انتقال ويروس مطرح هستند.
بعد از آلوده شدن به ويروس هپاتيتB سه مشکل باليني رخ مي دهد. اولا علائم ديده نمي شود. ثانيا مانند هپاتيتA علائم به صورت حاد يعني ضعف, بي اشتهايي و زردي پيش رونده بروز مي کند. ثالثا آنتي ژن ويروس در بدن باقي مي ماند و اشکال مزمن بيماري اتفاق مي افتد و بعدا با فعاليت مجدد ويروس علائم هپاتيت بروز مي کند. گاهي باعث ايجاد سرطان در کبد مي شود. گاهي با بروز علائم هپاتيت حاد, زردي آنقدر زياد مي شود که روي عملکرد طبيعي مغز تاثير گذاشته و باعث علائم خواب آلودگي و عدم هوشياري مي شود و به علت تخريب سلولهاي کبدي زمان انعقاد خون به شدت طولاني مي شود و خونريزي هاي مختلف در نواحي متفاوت بدن مثل خونريزي لثه, مخاطها و پوست اتفاق مي افتد که وضعيت بيمار بسيار خطرناک و مرگبار مي شود.
ويروس هپاتيتB در افراد بدون علامت, که به صورت مزمن و طولاني ويروس را در خون خود حمل مي کنند از راههاي گفته شده به افراد سالم انتفال مي يابد.
نکته مهم آن است که درمان خاصي براي اين بيماري هنوز کشف نشده است و ابتلا به اين نوع از بيماري ويروسي مرگبار است.
