شفا آنلاین>اجتماعی>قبل از سال 1313 که دانشگاه علوم پزشکي تأسيس شد، مدرسه طب بود و قبل از آن پزشک نقش حکيم و طبيب داشت و حکيم کسي بود که هم دانش حکمت داشت و هم حکم ميداد.
به گزارش شفا آنلاین، طبيب بيماري را معالجه نميکرد بلکه خود بيمار را معالجه ميکرد و
در آن زمان اطبا زندگيشان را از طبابت تأمين نميکردند.
اما امروز بههرحال
پزشکي يک شغل است و پزشک زندگياش را از روي حرفهاش تأمين ميکند. مسئله
دنياي پزشکي امروز، فناوريهاي پزشکي است که تأثير زيادي در اين حرفه داشته
است.
اين فناوريها بسيار هزينهبر هستند و بههرحال پزشک بايد از اين
فناوريها استفاده کند و مردم هم تمايل دارند از اين امکانات بهرهمند
شوند.اما من بهعنوان يک پزشک زماني که بخواهم از اين فناوريها استفاده
کنم قطعا در تعامل بنده با بيمار با آنچه درگذشته بود، متفاوت وجود دارد.
اين مسئله به جامعه ما مربوط ميشود.در جامعه ما هر چيزي به هم مرتبط است.
هر اتفاقي که بيفتد و تغييري حاصل شود به بقيه هم سرايت ميکند. منتها آثار
آن درجاهاي مختلف متفاوت است و در نگاه سطحي امکان دارد که مردم نفهمند که
اين اثر همان اتفاق است. در جامعه ما اتفاقي افتاده و در نگرشمان تغييري
به وجود آمده که بهجاهاي ديگر سرايت کرده است.
جامعه در دهه اخير بهشدت
بهسوي مصرفگرايي رفته است.مسئله خوبي يا بدي اين پديده نيست، اما جامعه
نگاه و ديدش عوض ميشود.وقتي هرروز مدل ماشينها عوض ميشوند، فرد مدل جديد
را ميخواهد و براي اينکه ماشينش را عوض کند، نياز به درآمد، دارد. اين
اتفاق براي تمامي مشاغل ميافتد و پزشکي نيز از اين مسئله مستثني نيست. اما
همه پزشکها به يکسان رفتار نميکنند همانطور که همه معلمها به يکشکل
رفتار نميکنند.
احمد حائريان
رئيس سابق دانشگاه علوم پزشکي يزد