رنگ‌هايي که سلامـتي مـي‌ آورند

به گزارش شفا آنلاین،تحقيقاتي که اخيراً از سوي دانشگاه مينه‌سوتا با همکاري دانشگاه ونکوور صورت گرفته است، نشان مي‌دهد که فضايي با رنگ‌هاي آبي و سبز (طبيعتي با آب روان يا راکد) به‌خصوص بر سلامت سالمندان تأثير مثبت دارد.

نتايج اين مطالعه با نام «خواص درماني مناظر و سلامت در سال‌هاي سالمندي: تأثير رنگ‌هاي آبي و سبز بر سلامت سالمندان» که در نشريه پزشکي سلامت و مکان منتشر شده است، نشان مي‌دهد تلفيق عناصري کوچک مانند يک برکه کوچک آب يا نيمکتي مشرف‌به گل‌ها مي‌تواند برنامه‌هاي سلامت سالمندان را ثمربخش‌تر کند. به گفت محققان اين طرح، فضاهايي با رنگ‌‌هاي آبي و سبز مي‌تواند حس سرزندگي و ارتباط و توانايي و ارتباط عاطفي را بهبود بخشد. اين فضاها در ضمن جايي مناسب براي تعامل اجتماعي نسل‌هاي مختلف مانند دورهم جمع شدن همسايه‌ها يا دوستان و بستگان هستند.

جسيکا فينلي، سرپرست نويسندگان تحقيق که بر روي تأثير محيط‌هاي طبيعي بر سلامت سالمندان تحقيق مي‌کند، مي‌گويد: «تمرکز ما در اين تحقيق، بر سالمندان 65-86 سال بود و ما به اين نتيجه رسيديم که کمي نزديکي با طبيعت مانند شنيدن صداي آب يا صداي زنبورها در ميان گل‌ها، مي‌تواند چه اثر انکارناپذيري بر سلامت اين افراد به‌طورکلي داشته باشد. دسترسي به فضاهاي سبز و آبي باعث مي‌شود که سالمندان با رغبت بيشتري از خانه بيرون بيايند. اين مسئله باعث مي‌شود، تحرک بدني آنها و نيز حضور اجتماعي و عاطفي آنها که از عوامل تعديل بيماري‌هاي مزمن، ناتواني و انزوا است، بيشتر شود.

هرچند جوان‌ترها با حضور در فضاهاي سبز و آبي، مي‌خواهند از هياهوي محيط‌هاي کار دور شوند، شرکت‌کنندگان در اين تحقيق حضور در طبيعت را وسيله‌اي براي تحرک بيشتر بدني و حضور عاطفي و اجتماعي مي‌دانستند. بخش بزرگي از غلبه بر بيماري‌هاي مزمن، ناتواني و پيشرفت عوارض سالمندي، منوط به حضور در فضاهاي سبز و آبي است.

محيط‌هاي طبيعي اين امکان را براي سالمندان فراهم مي‌کنند که بتوانند ساختار درست زندگي روزمره را حفظ کنند و در خارج از منزل تحرک بدني داشته باشند. مهم آن است که بتوان با کاهش ملالت، انزوا و حس تنهايي و نيز افزايش حس هدفمندي و موفقيت، سال‌هاي سالمندي را کيفيت بهتري بخشيد. «هرچند به نظر مي‌رسد، تحقيقات ما مبتني بر درک بصري از ماجرا بوده است، اما بايد درک و گفتماني به وجود آوريم که چگونه محل‌هاي گردهمايي بسازيم که در سراسر زندگي يک فرد در خدمتش باشند. ما تنها نبايد محيط بازي براي کودکانمان بسازيم، بايد در کنار زمين‌هاي بازي کودکان، نيمکت‌هاي سايه‌داري بگذاريم تا پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌هاي اين بچه‌‌ها بتوانند آنها را تماشا کنند. ما اميد داريم که با ارائه نتايج تحقيقاتمان طراحان و سازندگان شهري متوجه شود که هر نسل اماکن خاص روحيات خود را نياز دارد.»

اين تحقيق بين افراد 65-86 ساله ساکن ونکوور انجام شده است، همه شرکت‌کنندگان افراد کم‌درآمد با 8 ريشه متفاوت نژادي قومي بودند که بين آنها هم افراد سالم ديده مي‌شد و هم سالمندان مبتلا به بيماري‌هاي مزمن.

سپید