گروهي
از محققان دانشگاه دوک به سرپرستي دنيل بلسکي، حدود هزار نفر را که سال
1972 يا 73 در شهر دوندين نيوزيلند متولدشده‌اند، از سن 26 تا 38 سالگي تحت
بررسي قرار داده و سرانجام سن بيولوژيکي اين افراد را در انتهاي اين دوره
بر اساس 18 عامل که به سن ارتباط دارد، محاسبه کردند.
اين
عوامل شامل کلسترول، شاخص توده بدني، آمادگي قلبي-تنفسي و طول تلومرها
(کلاهک‌هايي در انتهاي کروموزوم‌ها که با گذشت زمان کوتاه‌تر مي‌شوند.)
هستند. پژوهشگران همچنين سلامت لثه‌ها، عملکرد کليه‌ها، ريه‌ها، کبد و
وضعيت عروق ظريفي که در پشت چشم‌ها قرار دارند و نشان‌دهنده وضعيت عروق مغز
هستند را بررسي کردند.
با
استفاده از اين عوامل، محققان قادر بودند سن بيولوژيکي را براي هريک از
شرکت‌کنندگان محاسبه کنند. آنان اين کار را در سن 26 سالگي، 32 سالگي و 38
سالگي براي تعريف سرعت سالخوردگي انجام دادند.
اغلب
افرادي که مورد تحقيق قرارگرفته بودند به ازاي گذشت 1 سال، 1 سال
بيولوژيکي هم پيرتر شده بودند و سالخوردگي طبيعي داشتند، اما تعدادي هم به
ازاي 1 سال تقويمي، 3 سال بيولوژيکي پيرتر شده بودند. خبر خوب اين است که
تعدادي از شرکت‌کنندگان به ازاي يک سال، زياد هم سالخورده نشده بودند. آنها
همان افرادي بودند که از سنشان جوان‌تر به نظر مي‌رسيدند.
افرادي
که ازنظر بيولوژيکي پيرتر از سن شناسنامهشان بودند، در آزمايش‌هايي که
تعادل و هماهنگي آنها را بررسي مي‌کرد و در فعاليت‌هاي فيزيکي مانند بالا
رفتن از پله‌ها ضعيف ظاهر شدند و زماني که عکس‌هاي آنها به دانشجويان نشان
داده شد، ازنظر غريبه‌ها هم پيرتر به نظر مي‌رسيدند.
جالب
است بدانيد که گستره سن بيولوژيکي افراد 38 ساله از کمتر از 30 سال تا
حدود 60 سال محاسبه شد. اين مطالعه از اين نظر غيرمعمول بود که افراد جوان
را مورد بررسي قرار داده بود، درحالي‌که مطالعاتي که بر روي سالخوردگي
انجام مي‌شوند، معمولا افراد سالخورده را موردبررسي قرار مي‌دهند. به گفته
محققان، مشکل پيرترها در اين تحقيقات اين است که بسياري از آنها بيماري‌هاي
مربوط به سالخوردگي يا تغييرات فيزيولوژيکي دارند.
دکتر
بلسکي، استاديار رشته طب سالمندي در مرکز سالمندي دانشگاه دوک، در اين
خصوص گفت: «ما شروع به اندازه‌گيري سالخوردگي در اين افراد نسبتا جوان
کرديم. درحالي‌که اغلب مطالعات سالخوردگي سالمندان را بررسي مي‌کنند، اما
اگر ما بخواهيم از بيماري‌هاي مربوط به کهنسالي پيشگيري کنيم، بايد مطالعه
بر روي آنها را از جواني شروع کنيم.»
وي
ادامه داد: «اغلب افراد گمان مي‌کنند سالخوردگي در فصل‌هاي انتهايي زندگي
اتفاق مي‌افتد، اما در اين تحقيق ما نشانه‌هاي سالخوردگي را در سن 26 تا 38
سالگي مشاهده کرديم.»
به گفته اين پزشک، برخلاف تصور عموم مردم سالخوردگي ارتباط چنداني با عوامل ژنتيکي ندارد و بيشتر تحت تاثير عوامل بيروني است و اين نقطه اميدي براي محققان است که بتوانند با دارو آن را به تعويق بيندازند.
