نتایج تحقیقات این تیم پژوهشی روی افراد داوطلب نشان داد که کاهش عملکرد مطلوب قلبی می تواند میزان خطر ابتلا به آلزایمر و از دست دادن حافظه را به اندازه دو تا سه برابر افزایش دهد. این تاثیرات در دوره زمانی پس از اختلالات قلبی ظاهر خواهند شد.
در این تحقیقات از اطلاعات موجود در مرکز مطالعات قلب فرامینگهام استفاده شده است. این مرکز از سال ۱۹۴۸ میلادی به تحقیق و مطالعه در زمینه بیماران قلبی و فاکتورها و مولفه های افزایش دهنده خطر حملات قلبی می پردازد. در این مطالعات ۱۰۳۹ نفر از بیماران موجود در این مرکز به مدت ۱۱ سال مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته و اطلاعات سلامت قلب آنها با پیشرفت ضعف حافظه و بروز نشانه های آلزایمر مقایسه شد.
در طی این ۱۱ سال، ۳۲ نفر از بیماران فوق حافظه خود را از دست دادند که از این میان ۲۶ نفر آنها به آلزایمر مبتلا شده بودند. نتایج این مطالعات نشان می داد که بین پایین آمدن شرایط عملکرد قلب و بالارفتن خطر ابتلا به ضعف حافظه و آلزایمر، ارتباطی مستقیم وجود دارد.
در این گزارش آمده است که علاوه بر بیماری های قلبی، سکته مغزی، فشار خون و کلسترول بالا نیز با افزایش احتمال آلزایمر مرتبط است.