شفا آنلاین>روانپزشکی>یک متخصص روانپزشکی گفت: حسادت کودکان از سن سه سالگی که ارتباط کلامی کودک با ما برقرار می‌شود و ما مفاهیم خود را به آنها انتقال می‌دهیم بروز می‌کند که کودکان معمولاً حسادت خود را با پرخاشگری نشان می‌دهند.
به گزارش شفا آنلاین،دکتر نسرین امیری درباره حسادت کودکان اظهار
داشت: حسادت یکی از ویژگی‌های منفی اخلاقی است که همراه با خود می‌تواند
انرژی‌های منفی هم ایجاد کند و گاهی تبدیل به یک موتور حرکتی برای کودک هم
می‌شود.این روانپزشک کودک و نوجوان در ادامه گفت: خانواده‌ها گاهی از حسادت برای تحریک کردن کودک خود برای انجام کاری استفاده می‌کنند، که همین امر سبب بروز مشکلات رفتاری در بزرگسالی خواهد شد.
سه سالگی سن شروع حسادت در کودکان است
امیری خاطرنشان کرد: حسادت کودکان از سن سه سالگی که ارتباط کلامی کودک با ما برقرار می‌شود و ما مفاهیم خود را به آنها انتقال می‌دهیم بروز می‌کند که کودکان معمولاً حسادت خود را با پرخاشگری نشان می‌دهند.
وی با اشاره به نمونه مقایسه‌هایی که خانواده‌ها بین کودک خود و دیگری انجام می‌دهند، تصریح کرد: گاهی خانواده برای این‌که فرزندش غذا بخورد، حس رقابت و حسادت او را نسبت به کودکی دیگر برانگیخته می‌کند و از این حس به عنوان یک انگیزه و موتور حرکتی استفاده می‌کند.
حسادت آرامش را از کودک سلب می‌کند
این متخصص روانپزشکی تصریح کرد: در این لحظه موتور حسادت کودک روشن می‌شود و حرکتی رو به جلو در همه زمینه‌ها پیش می‌گیرد و همزمان با رشد او حسادت هم در نهاد کودک ریشه می‌دواند، آسایش و آرامش را از او سلب می‌کند.
امیری درباره مشکلات شخصیتی بزرگسالان اذعان داشت: بسیاری از مشکلات شخصیتی و اخلاقی افراد ریشه در تربیت کودکی آنها دارد، گاهی اوقات خانواده برای این‌که انگیزه فرزندش را در درس خواندن تقویت کند، همسالانش را با او مقایسه می‌کنند و به طور غیرمستقیم بذر حسادت را در نهاد فرزندش می‌کارند و آرامش خاطر و بزرگی و مناعت را از او دریغ می‌کند.
با تغییر نوع دیدگاهمان حسادت را ریشه‌کن کنیم
این روانپزشک کودک و نوجوان گفت: چنانچه بخواهیم حسادت را از میان برداریم باید نوع دیدگاه ما به دنیا تغییر کند، همیشه در تمام موقعیت‌ها نفر اول و دوم را تعریف می‌کنیم این به معنای برتری دادن عده‌ای به دیگران است.
وی افزود: ما همیشه نگاهی دوگانه و چندگانه داریم، یعنی وقتی فرد غیر از خودش دیگری را هم می‌بیند در آن زمان ویژگی‌های مثبت را به خود نسبت می‌دهد و جنبه‌های بد و منفی را فرافکنی می‌کند و به دیگری نسبت می‌دهد و این به معنای حسادت است.
امیری در ادامه با اشاره به حسادت عام گفت: گاهی حسادت یک وجود واقعی دارد اما سعی بر انکار واقعیت داریم، مانند حسادتی که بین دو جنس زن و مرد وجود دارد و یکسری صفات به مرد و صفاتی دیگر به زن نسبت داده می‌شود به همین دلیل در تمام دوران‌ها بر سر برتری این دوجنس با یکدیگر مشکلات و مسائلی داشته‌اند.
دشمنی و افسردگی دستاوردهای حسادت هستند
این متخصص روانپزشکی گفت: ما باید در روند زندگی خود بازنگری داشته باشیم و نتایج به دست آمده از حسادت‌ها را که چیزی جز دشمنی و نفاق و افسردگی نبوده، بررسی کنیم.
امیری تصریح کرد: شاید با روشن کردن حس حسادت فرزندانمان پیشرفت علمی صورت گرفته باشد اما این پیشرفت به قیمت دوری انسان‌ها از یکدیگر و افزایش مشکلات روان‌شناختی در جامعه اتفاق افتاده است.
وی افزود: اگر موتور حرکتی حسادت را کنار بگذاریم مطمئناً سودش بیشتر از ضررش خواهد بود و به یک خرد جمعی خواهیم رسید که در نتیجه آن آسایش و آرامش بیشتری خواهیم داشت.
امیری خاطرنشان کرد: ما بزرگترها باید فرزندانمان را آنگونه که هستند بپذیرم و به آنها توجه مثبت بدهیم نه توجه مقایسه‌ای که آرامش‌شان را نابود کند و آنها را به گونه‌ای تربیت کنیم که در زندگی با توجه به توانمندی‌هایشان به سمت جلو حرکتی پیوسته و آرام داشته باشند تا در کنار پیشرفت از سلامت روانی و رفتاری برخوردار باشند.
سینا
نظرشما
آخرین اخبار