شفا آنلاین>سلامت> احساس حقارت، ترس از قبول مسئوليت است که فرد را از انتخابِ هدف ها و روابط با جامعه و تلاش دسته جمعي باز مي دارد و اگر آگاهانه به سوي تلاش براي برتر بودن هدايت شود، کمک مي کند .
به گزارش شفا آنلاین،«مينا پور
فرخ»، روان شناس با بيان اين مطلب افزود: تربيت صحيح کودک اولين و اساسي ترين رکن
سعادت فردي و اجتماعي است. اين مسئوليت مهم در درجه اول به عهده والدين است؛
چرا که عقده حقارت در همان سال هاي اوليه کودکي شکل گرفته و اثرات آن براي
هميشه نمود خواهد کرد.
اين روان شناس در پاسخ به اين پرسش كه، چه عواملي در به وجود آمدن عقده حقارت نقش دارد؟، اظهاركرد: در خانواده هايي که شيوه هاي تربيتي با الگوهاي پرخاشگري والدين و سخت گيري هاي زياد همراه است؛ فرزندان همواره به دنبال محبت خواهي، قدرت طلبي، انتقام جويي و در مواردي حتي اعتراف به نارسايي و شکست خواهند بود. همچنين مقايسه کودکان با هم سن و سالانشان باعث ايجاد ضعف هاي رواني و اجتماعي و کاهش عزت نفس مي شود. سبک زندگي هم از عوامل بسيار مهم در بروز اين پديده مي باشد.
وي ادامه داد: سبک زندگي ناز پرورده در خانواده هايي وجود داردکه والدين به قدري شيفته فرزندان هستند که اجازه نمي دهند فرزندان به تنهايي از عهده کارهايي که توانايي اش را دارند برايند و همين امر باعث به وجود آمدن احساس بي کفايتي و تنبلي و کناره گيري از اجتماع در فرزندان مي شود. همچنين کودکاني که با سبک زندگي سلطه گري والدين پرورش يافته اند به شدت احساس عجز و ناتواني مي کنند.
پور فرخ در ادامه بيان كرد:کودکاني که مورد بهره کشي قرار گرفته اند، کتک خورده اند و در خانواده ناديده گرفته شده اند در صدد انتقام از جامعه برآمده و پرخاشگر و سرد و ظالم به نظر مي رسند يا به جهت مخالف آن، سبک منفعل- پرخاشگر مي شوند و با بي تفاوتي خود نسبت به ديگران درصدد انتقام برمي آيند. همچنين کودکاني که با بي توجهي و بي تفاوتي بزرگ شده اند پيوسته آمادگي شکست و باخت را دارند و کناره گير و منزوي شده و در تنهايي خود به اين باور رسيده اند که برتر از آن هستم که به ديگران محتاج باشم چرا که ديگران را حقير مي بينند.
وي در پايان خاطرنشان كرد: آموزش سبک زندگي سالم و ايجاد علاقه اجتماعي و حس همدردي، نوع دوستي، همدلي و احترام مقابل باعث به وجود آمدن روابط سالم ميان فردي و کاهش احساس حقارت مي گردد.
اين روان شناس در پاسخ به اين پرسش كه، چه عواملي در به وجود آمدن عقده حقارت نقش دارد؟، اظهاركرد: در خانواده هايي که شيوه هاي تربيتي با الگوهاي پرخاشگري والدين و سخت گيري هاي زياد همراه است؛ فرزندان همواره به دنبال محبت خواهي، قدرت طلبي، انتقام جويي و در مواردي حتي اعتراف به نارسايي و شکست خواهند بود. همچنين مقايسه کودکان با هم سن و سالانشان باعث ايجاد ضعف هاي رواني و اجتماعي و کاهش عزت نفس مي شود. سبک زندگي هم از عوامل بسيار مهم در بروز اين پديده مي باشد.
وي ادامه داد: سبک زندگي ناز پرورده در خانواده هايي وجود داردکه والدين به قدري شيفته فرزندان هستند که اجازه نمي دهند فرزندان به تنهايي از عهده کارهايي که توانايي اش را دارند برايند و همين امر باعث به وجود آمدن احساس بي کفايتي و تنبلي و کناره گيري از اجتماع در فرزندان مي شود. همچنين کودکاني که با سبک زندگي سلطه گري والدين پرورش يافته اند به شدت احساس عجز و ناتواني مي کنند.
پور فرخ در ادامه بيان كرد:کودکاني که مورد بهره کشي قرار گرفته اند، کتک خورده اند و در خانواده ناديده گرفته شده اند در صدد انتقام از جامعه برآمده و پرخاشگر و سرد و ظالم به نظر مي رسند يا به جهت مخالف آن، سبک منفعل- پرخاشگر مي شوند و با بي تفاوتي خود نسبت به ديگران درصدد انتقام برمي آيند. همچنين کودکاني که با بي توجهي و بي تفاوتي بزرگ شده اند پيوسته آمادگي شکست و باخت را دارند و کناره گير و منزوي شده و در تنهايي خود به اين باور رسيده اند که برتر از آن هستم که به ديگران محتاج باشم چرا که ديگران را حقير مي بينند.
وي در پايان خاطرنشان كرد: آموزش سبک زندگي سالم و ايجاد علاقه اجتماعي و حس همدردي، نوع دوستي، همدلي و احترام مقابل باعث به وجود آمدن روابط سالم ميان فردي و کاهش احساس حقارت مي گردد.
نظرشما
آخرین اخبار