به گزارش شفاآنلاین، تصویربرداری MRI یکی
از فناوری های متداولی است که تمام اندام های داخلی بدن، بافت های نرم و
استخوان ها را با جزئیات نشان می دهد و یکی از قابل اطمینان ترین روش های
شناسایی و تشخیص بیماری ها است.
گاهی برای بهبود وضوح تصاویر MRI،
از ماده حاجب استفاده می شود. تحقیقات نشان می دهد که برخی از این مواد
حاجب، از سد خونی مغز عبور می کنند و سبب سمی شدن مغز می شوند.
حدود
25 سال است که از یک ماده حاجب به نام گادولینیم در ام آر آی استفاده می
شود. این ماده که تاکنون در بیش از 100 میلیون بیمار استفاده شده، تقریبا
بی خطر است و تنها در 0.03 درصد از بیماران منجر به عوارض جانبی می شود.
یون
های فلزی گادولینیم، در میدان مغناطیسی ناشی از دستگاه MRI، در جهات مختلف
حرکت می کنند و بنای تکنولوژی MRI نیز همین است. تحقیقات نشان می دهد که
گادولینیم سمی است.
محققان سالیان دراز بر این تصور بودند که
گادولینیم پس از MRI بلافاصله دفع می شود و مقدار کمی از آن در بدن باقی می
ماند که بی اهمیت است. یک مطالعه اروپایی در سال 2006 میلادی نشان داد که
گادولینیم با فیبروز سیستمیک کلیوی (NSF)، در ارتباط است. این فیبرز در
بیماران کلیوی بسیار خطرناک و کشنده است.
پس از آن، سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) هشدار داد که تنها داروهایی که نشان این سازمان را دارند، قابل استفاده هستند.
مطالعه دیگری که به تازگی صورت گرفته نشان می دهد که گادولینیم یک جزو سمی است و برای مدت ها در بدن و مغز باقی می ماند.
نتایج
این مطالعه نشان می دهد که مقداری از باقیمانده های این دارو در استخوان
ها و مغز بیماران، حتی افرادی با کارکرد طبیعی کلیه، تا مدت ها باقی می
ماند.
سازمان غذا و دارو در استفاده از این ماده های حاجب هشدار
داده و تاکید کرده که برخی از این داروها سمی هستند و باید از داروهایی با
برچسب FDA استفاده کرد.
