بدون شک این یک درد مشترک است. نه فقط هیچ مردی دلش نمی‌خواهد زود پیر شود؛ که هیچ زنی هم نمی‌خواهد شوهرش زود به یک پیرمرد غرغرو تبدیل شود. تا امروز زن‌ها نگران چاقی و بی‌اعصابی و بی‌میلی جنسی و گرگرفتگی و هزار جور مشکلی بودند که بعد از فوت کردن پنجاهمین شمع روی کیک تولدشان در انتظارشان بود؛ حالا باید از این بترسند که همین بلاها، شاید زودتر، سر شوهرشان بیاید.
ظاهرا این از عوارض دنیای مدرن است؛ مردهایی که به اندازه پدران‌شان مرد نیستند. محققان ثابت کرده‌اند «استرس» مهمترین عامل این فرسودگی هورمونی در مردان قرن بیست و یکم است. اما چه می‌شود کرد؟ آیا راه نجاتی نیست؟ حتما هست. مخصوصا وقتی هنوز می‌بینیم مردانی را که در 90 سالگی به اندازه یک مرد 30 ساله تستوسترون دارند. پس با نگاهی مثبت و امیدوار به زندگی این مقاله را دنبال کنید.
لابد زیاد شنیده‌اید که مردها هم یائسه می‌شوند. یائسگی و همه علایم آن، نتیجه مستقیم افت سطح هورمون‌های جنسی (در زنان: استروژن و در مردان: تستوسترون) است. یائسگی در زنان یک اتفاق ناگهانی است. در حوالی 50 سالگی، ناگهان و ظرف چند ماه، تخمدان‌ها دست از کار می‌کشند و دیگر استروژن تولید نمی‌کنند اما در مردان، این اتفاق، تدریجی است و ظرف چند سال اتفاق می‌افتد. اینکه دقیقا از کی شروع می‌شود و با چه سرعتی پیش می‌رود، دقیقا معلوم نیست اما این را فهمیده‌ایم که سرعت آن در مردان نسل‌های جدید، بسیار بیشتر از قبل شده است.
خیلی از زوج‌ها که چند سال از ازدواج‌شان می‌گذرد، از روتین شدن زندگی روزانه و کاهش تمایل‌شان برای روابط زناشویی شکایت دارند؛ شکایتی که سال‌های گذشته خیلی کمتر شنیده می‌شد. اغلب مردم، برای این عادی شدن هزار و یک دلیل می‌آورند، اما محققان می‌گویند گوشه ذهن‌تان باید به هورمون‌ها هم فکر کنید. آنها می‌گویند به جای اینکه به این نتیجه برسید که کل زندگی همین است، اولا بهتر است آزمایشی برای اندازه‌گیری میزان تستوسترون بدن‌تان انجام دهید.
