شفا آنلاین - هپاتيت B نوعي بيماري كبدي است و طبق گزارشهاي علمي، اغلب افرادي كه به ويروس هپاتيت B آلوده ميشوند، از بيماري خود آگاهي ندارند و سالها پس از ابتلا از وجود اين بيماري مطلع ميشوند.
به گزارش شفا آـنلاین ، هپاتيت بيماري است كه كبد را درگير كرده و برحسب زمان كشف ويروس به انواع A، B، C، D و E تقسيم بندي مي شود كه از اين ميان طبق آمار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي، ميزان آلودگي و ناقل بودن هپاتيت بي به ترتيب ۷/۱ و ۲/۱ درصد در جامعه است.
**علايم بيماري هپاتيت B
هپاتيت B در اغلب موارد از مادران آلوده به نوزادان منتقل ميشود و تا سالها علامتي از خود نشان نمي دهد.
بياشتهايي، ضعف، بيحالي، پررنگي ادرار و زردي و ضعف سيستم ايمني بدن از جمله علايم بيماري هپاتيت است.
در برخي موارد به دنبال بروز هپاتيت حاد ويروسي، فرد به صورت يك فرد ناقل در ميآيد؛ خوشبختانه فقط ۱۰ درصد افراد مبتلا به هپاتيت حاد ويروسي دچار هپاتيت مزمن ميشوند و ناقل هپاتيت باقي ميمانند.
اما در صورت انتقال عفونت از مادر به نوزاد، در اغلب موارد حالت ناقل پابرجا خواهد ماند و نوزادان آلوده، خود آلوده كننده جامعه خواهند بود.
**تشخيص بيماري هپاتيت B
تشخيص هپاتيت B از طريق اندازهگيري آنتي ژن (نوعي تركيبات ايجاد كننده واكنش هاي ايمني بدن) از طريق آزمايشي موسوم به آزمايش HBS AG ، ميسر است و اگر جواب آزمايش مثبت بود به آن معنا است كه در بدن فرد، ويروس هپاتيت B وجود دارد.
حال عمومي بيمار، وضعيت كبد (اندازه آن و نتايج آزمايشهاي مخصوص كبد) و چند آزمايش ديگر در مورد فعاليت ويروس در بدن از ديگر آزمايش هاي مربوط به تشخيص بيماري هپاتيت B به شمار مي روند.
در اغلب موارد به دنبال كشف ويروس هپاتيت B در بدن يك فرد، ساير افراد خانواده آزمايش شده و موارد مثبت بدون علامت شناسايي ميشوند.
بهتر است ناقلين هپاتيت به صورت دورهاي (سه تا شش ماه) از نظر عملكرد كبد بررسي شوند تا در صورت تبديل شدن به هپاتيت مزمن، تشخيص و درمان سريعتر صورت گيرد و از تخريب بيشتر كبد جلوگيري شود.
**ضرورت مراجعه ناقلين هپاتيت B به متخصص
ناقلين هپاتيت B ، هيچگونه علامت، نشانه و ناراحتي ندارند، اما در خونشان ويروس وجود دارد بنابراين پس از تشخيص بايد هر شش ماه يك بار به پزشك مراجعه كرده و آزمايش وضعيت كبدي را انجام دهند؛ اين امر جنبه حياتي دارد و با انجام آن ميتوان به فعال شدن بيماري در مراحل اوليه پي برد.
در اغلب موارد شواهدي دال بر تخريب و التهاب سلول هاي كبدي ناقلين هپاتيت B ، مشاهده نميشود. در واقع يك سازش و همزيستي بين ويروسها و سيستم دفاعي بدن به وجود مي آيد.
اين سازگاري ممكن است تا ساليان سال باقي بماند و بيمار مشكل كبدي پيدا نكند و ويروس همچنان در حالت نهفته تا آخر عمر باقي بماند.
بنا به اعلام مركز پاسخگويي سلامت ۱۴۹۰، از هر يكصد نفري كه به اين حالت مبتلا هستند، سالانه ، ويروس هپاتيت B از بدن يك يا دو نفر پاك مي شود و تعداد بسيار كمي از اين افراد در عرض چند سال، دچار بازگشت بيماري شده و به اصطلاح فعاليت ويروس در بدن آنها مجددا از سر گرفته ميشود.
به همين دليل به حاملين هپاتيت B توصيه ميشود تا براي معاينه و انجام آزمايشهاي كبدي و بررسي وضعيتشان هر شش ماه يك بار به پزشك معالج خود مراجعه كنند.
بهتر است ناقلين هپاتيت به صورت دورهاي (سه تا شش ماه) از نظر عملكرد كبد بررسي شوند تا در صورت تبديل شدن به هپاتيت مزمن، تشخيص و درمان سريعتر صورت گيرد و از تخريب بيشتر كبد جلوگيري شود.
**امكان ابتلاي ناقلين هپاتيت B به سيروز
در تعداد كمي از اين بيماران كه اختلال در كار كبد به صورت پيشرونده است، احتمال ابتلا به سيروز (التهاب شديد كبد) وجود دارد. خوشبختانه امروزه با عرضه داروهاي جديد امكان جلوگيري يا به تاخير انداختن اين روند وجود دارد.
تزريق واكسن ضد ويروس هپايتت B به صورت سه دوز با فواصل يكماه بعد و ۶ ماه بعد ميتواند تا بيش از ۹۵ درصد، مانع از ابتلا به سيروز شود.
**هپاتيت مزمن B و داروهاي اين بيماري
در تعدادي از افراد مبتلا به هپاتيت B ،ويروس به صورت فعال سبب التهاب كبد شده و آنزيمهاي (تركيبات تسريع كننده واكنش) كبدي در خون اين افراد افزايش مييابد.
اين افراد نياز به تشخيص شدت التهاب در كبد و فعاليت ويروس در خون و درمان دارند. براي تشخيص فعال بودن بيماري و پيگيري بيماران بعد از شروع درمان لازم است آزمايشات اندازهگيري سطح ميزان ويروس در خون (موسوم به آزمايش PCR شمارشي) انجام شود.
امروزه داروهاي ضد ويروسي متعددي براي درمان هپاتيت مورد استفاده قرار ميگيرد. دارويي موسوم به اينترفرون- آلفا داراي اثرات ضد ويروسي بوده و سبب تحريك سيستم دفاعي بدن ميشود. تجويز اين دارو طبق نظر پزشك صورت ميگيرد.
بنا به اعلام مركز پاسخگويي سلامت ۱۴۹۰، آزمايشي موسوم به PCR شمارشي در تعيين شدت بيماري و ميزان پاسخ به درمان داروهاي ضد ويروسي كمك فراواني ميكند.
يكي ديگر از داروهايي كه در درمان هپاتيت مزمن استفاده ميشود، قرصي موسوم به لاميوودين است. اين دارو با مهار آنزيم مسئول تكثير ويروس هپاتيت B ، موجب مهار تكثير آن و كنترل بيماري هپاتيت مزمن B ميشود.
**پيشگيري از هپاتيت B
تزريق واكسن ضد ويروس هپايتت B به صورت سه دوز با فواصل صفر، يكماه و ۶ ماه ميتواند بيش از ۹۵ درصد، مانع از ابتلا به اين بيماري شود.
افراد ميتوانند با تلقيح واكسن، از ابتلاي خود در برابر اين عفونت محافظت كنند.
رييس اداره هپاتيت هاي ويروسي وزارت بهداشت،درمان و آموزش پزشكي درباره واكسيناسيون اين بيماري به خبرنگار اجتماعي ايرنا مي گويد: تمام ايراني هاي زير ۲۴ سال عليه هپاتيت B، واكسينه شده اند كه اگر اين واكسيناسيون به افراد زير ۴۰ سال افزايش يابد، مشكل هپاتيت B در كشور تا حد زيادي رفع خواهد شد.
دكتر محمود نبوي درباره داروهاي هپاتيت B نيز مي افزايد: داروهاي هپاتيت B پيش از اين از خارج كشور وارد مي شد اما در چند سال اخير در داخل كشور توليد شده و تحت پوشش بيمه قرار گرفته است بطور مثال داروي خوراكي هپاتيت بي از يك ميليون تومان به كمتر از ۵۰ هزار تومان كاهش يافته است.
وي يادآور مي شود ۹۵ درصد بيماران هپاتيت بي، بهبود يافته، يك تا دو درصد جان خود را از دست داده و دو درصد هم دچار هپاتيت مزمن مي شوند.