به گزارش شفا آنلاين،با اشاره به اینکه اوتیسم نوعی اختلال رشدی در روابط اجتماعی است که با رفتارهای ارتباطی و کلامی غیرطبیعی مشخص می‌شود، گفت: علایم این اختلال تا پیش از 3 سالگی بروز می‌کند که علت اصلی آن ناشناخته است. این اختلال بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی تاثیر می‌گذارد. بنابراین کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم در ارتباطات کلامی و غیرکلامی، تعاملات اجتماعی و فعالیت‌های مربوط به بازی با مشکل مواجه هستند.
وی در ادامه با بیان اینکه در برخی از بیماران اوتیسم رفتارهای خودآزارانه و پرخاشگری نیز دیده می‌شود، افزود: با توجه به اینکه هیچ رفتار تکراری خاصی به تنهایی نشانه و دلیلی برای درخودماندگی نیست، اما در این افراد حرکات تکراری از جمله دست زدن و پریدن، پاسخ‌های غیرمعمول به افراد، دلبستگی به اشیا یا مقاومت در مقابل تغییر دیده می‌شود. همچنین ممکن است در حواس پنجگانه نیز حساسیت‌های غیر معمول رخ دهد.
این عضو هیات علمی دانشکده ارتش با اشاره به اینکه کارآمدترین روش درمانی بیماران اوتیسم، توانبخشی است، خاطرنشان کرد: لازم است کودک روش‌های مناسب تقویت مهارت‌های ارتباطی را از طریق مطالعه کتاب‌های مرتبط آموخته در جلسات مشاوره‌ای که کاردرمانگران برگزار می‌کنند، شرکت کند. همچنین ارزیابی وضعیت حسی و حرکتی کودک به وسیله کارشناسان کاردرمانی صورت می‌گیرد که در صورت لزوم جلسات کاردرمانی ذهنی به طور منسجم برگزار می‌شود.
وی در پایان یادآور شد: بیماران اوتیسم در کشور ما بیش از پیش نیازمند
حمایت دولت و اجتماع هستند؛ همانند کشورهای پیشرفته که 2 تا 3 درصد از
کارکنان را معلولین تشکیل می‌دهند و از حق بیمه دولتی و حمایت کار فرمایان
برخوردارند.
ایسنا
