شفا آنلاين -محققان دانشگاه تگزاس با انجام مطالعاتي در مورد خلبانان دريافتند كه ارتفاع زياد احتمال بروز ضايعات مغزي را افزايش ميدهد.
به گزارش شفا آنلاين از پايگاه ساينس، محققان دانشگاه تگزاس آمريكا در يك تحقيق دريافتند كه خلباناني كه به مدت طولاني در ارتفاع زياد پرواز ميكنند، بيش از ساير افراد در معرض ابتلا به ضايعات مغزي قرار دارند.
محققان در اين تحقيق به منظور اندازهگيري آسيبهاي وارده به ماده سفيد مغز و ضايعات مغزي ناشي از اختلالات عصبي، با استفاده از دستگاه عكسبرداري MRI، مغز ۱۰۲ خلبان و ۹۲ شخص عادي را كه بين ۲۵ تا ۵۰ سال سن داشتند، اسكن كردند.
در نتيجه اين تحقيق مشخص شد خلباناني كه به مدت طولاني و در ارتفاع بيش از ۵۵۰۰ متري پرواز ميكنند، در خطر ابتلا به عارضه تراكمزدايي هستند؛ اين عارضه زماني بروز ميكند كه فشار اتمسفر يا گازهاي محيط، كمتر از فشار اندامهاي بدن شخص باشد و در نتيجه آن حبابهايي در خون ايجاد مي شود.
در اثر اين عارضه بافت سفيد مغز دچار آسيب شده و اختلالاتي از جمله كند شدن جريان فكري، كاهش قدرت تصميمگيري، گيجي، بيتفاوتي و از دست دادن دائمي حافظه بروز ميكنند.
ميزان تاثير ارتفاع بر افراد گوناگون باتوجه به ژنتيك آنان متفاوت است و هيچ قانون مشخصي ندارد.
تمام افرادي كه در ارتفاعات زندگي ميكنند، يا به ورزشهايي مانند كوهنوردي، غواصي در اعماق اقيانوس يا خلباني ميپردازند، در معرض ابتلا به اين عارضه قرار دارند.
پيش از اين دانشمندان نوعي جهش ژنتيكي را در بين ساكنان تبت شناسايي كردند كه موجب افزايش طول عمر اين افراد ميشود. اين جهش ژنتيكي، تنفس در ارتفاعات زياد را تسهيل كرده و از بروز آسيبهاي مغزي جلوگيري ميكند. اغلب ساكنان تبت در ارتفاعات بيش از ۴۸۰۰ متر زندگي ميكنند.
محققان اميدوارند كه با استفاده از نتايج اين تحقيق و مقايسه آن با تحقيقات انجام شده در تبت، راهكاري را براي جلوگيري از بروز آسيبهاي مغزي در خلبانان و ساير افرادي كه به ناچار مدتي را در ارتفاع زياد يا اعماق آبها سپري ميكنند، بيابند.
گزارش كامل اين تحقيقات در شماره اخير نشريه عصبشناسي (Neurology) به چاپ رسيده است.