شفا آنلاين -ابتدای هفته آینده مراسم تحلیف رییس جمهور منتخب جمهوری اسلامی ایران برگزار خواهد شد. وی پیش از این گفته بود سعی خود را خواهد کرد تا اعضای کابینه دولت یازدهم را در همان روز اعلام کند. این روزها زمزمه حضور گزینه‌های مختلف در کابینه دکتر روحانی، به کرات در محافل رسمی و غیررسمی به گوش می‌رسد و دغدغه هدایت سکان دولت در چهارسال آینده را برای بسیاری از صاحبنظران و دست اندرکاران امر پررنگ و برجسته کرده است
دکتر محمود فاضل رییس انجمن داروسازن ایران و عضو شورای عالی نظام پزشکی نیز در همین راستا یادداشتی با عنوان «وزیر بهداشت آینده باید «دیپلمات» باشد» را نگارش کرده ضمن برشمردن ویژگی‌های وزیر بهداشت آینده، تاکید کرده است: " قانون‌گرایی وزیر و پیاده کردن اهداف اسناد بالادستی، آرامش خاطر و آسایش مردم که خواست نظام است را به دنبال خواهد داشت. "
متن یاداشت دکتر فاضل به این شرح است:
" داشتن ویژگی دوگانه استراتژیست و عمل‌گرا، آرزوی فروخفته جامعه سلامت و هم دیگر مردمان برای وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است .
گرچه خرما بر نخیل است، ولی دست ما از دامان افراد توانمند در این عرصه کوتاه نیست. حوزه سلامت همیشه از ناهمراهی این دو فضیلت ضربه خورده است. نظام سلامتی که تک جرقه‌های متکثر آن در تمام زوایا همیشه خودنمایی می‌کند، با تمام زحماتی که مسئولین آن کشیده‌اند نتوانسته به تسلسل و زنجیره‌گی دست یابد.
آن زنجیره‌گی که هم حلقه‌های عمودی و هم خطوط افقی را به نظم کشیده و بتواند رسم‌الخطی از این اشعه‌های نورانی پدید آورد. هم اکنون نه پس زمینه آن، صفحه‌ای مدون و منسجم است و نه امروز آن، این همگونگی را نشان می‌دهد.
فردی که تربیت برنامه‌ریزی شده از ابتدای زندگی و حرفه و در وجوه مختلفه او جا افتاده باشد، نگاهی ریاضی به پدیده‌ها خواهد داشت و انتظام و زنجیره‌گی جزء لاینفک نوع نگاه و تصمیمات او خواهد بود. اما تا این فرد به عرصه عمل وارد نشده باشد، تصمیمات کلان او در عملیات جاری نخواهد شد و روانی و سیّالیّت عملکرد از او سلب می‌شود.
از این روست که همراهی این دو مشخصه برای انتخاب وزیر در درجه اول یک ضرورت است. حتی اگر تیم همراه او در مجموع دارای این مشخصات باشند باز فرانگری شخص وزیر، شرطی اصیل است.
اکنون همانند سال‌های پیشین دوره آزمون و خطا نیست. بنابراین حواس جمع ما در انتخاب وزیر سرنوشت‌ساز است. پس از دید کلانِ درج شده در پیشانی وزیر، پیشینه کار در عرصه، تجربه اندوخته شده قابل استفاده در صف، سابقه نیک در مدیریت، شجاعت و اخلاق از لوازم حتمی برای انتخاب وزیر است.
اصل رضایتمندی ارباب رجوع، اصل اساسی وزارت متبوع است. براساس موکّدات متعدد قانون اساسی و دیگر قوانین، تمام آیین‌نامه‌ها و بخشنامه‌ها، حول این محور می‌چرخند و این حاصل نخواهد شد مگر با رفتاری جامع‌الاطراف.
مسلما سیستم نخواهد توانست رضایت مشتری را جلب کند مگر مجموعه‌ای از رفتارهای مبتنی بر مدیریتِ بین بخشی از تصمیمات او پشتیبانی کنند. پس وزیر جامع‌الاطراف به سمت ایجاد تحول بنیادین نه در حوزه وزارت که در حوزه سلامت پیش خواهد رفت.
برآورده کردن این توقع از باب ایجاد تغییر و تحول، الزاماتی چندوجهی را می‌طلبد؛ در خارج از حوزه وزارتخانه باید توان تاثیرگذاری بر گروه‌های ذی‌مدخل در تمنیّات وزارت بهداشت را داشته باشد.
هم اکنون ارتقای سطح سرانه سلامت، ارتقایِ GDP، اصلاح بودجه، تامین منابع مالی، کاهش سطح OOP، گسترش بیمه‌ها، تقویت بیمه‌ها جهت پرداخت بدهی‌های خود، اصلاح ساختار اقتصاد سلامت و ... از خواسته‌های قدیمی فعالان سلامت است و باید در نظر داشت که قدرت رایزنی وزیر مشخصه‌ایست که یک شبه حاصل نمی‌شود.
این از خصوصیات جبلّی و نیز دریافتنی اوست. سابقه حضور او در صحنه‌های مختلف علاوه بر وزارت بهداشت، شناخت نسبی از مقررات حاکم بر دیگر گروه‌ها و دستگاه‌ها، نفوذ و ارتباط متناسب در سایر بخش‌های دولتی و اعتماد به او به عنوان یک شخصیت فرابخشی زیرمجموعه این مشخصه هستند.
همچنین توان ارتباطی با مجموعه‌های تئوری‌پرداز، قانون‌گذار، مستندساز و پیشگام بین‌المللی در زمینه سلامت و جلب اعتماد آنان پشتوانه مقبولیت تصمیمات وی در داخل و خارج از کشور خواهد بود. به همین خاطر است که وزیر بهداشت باید دیپلمات باشد و به اصول دیپلماسی در داخل و خارج مسلط، تا بتواند نگاه مسئولان را به این وادی تغییر دهد، بودجه بگیرد، در تنظیم مالیات نقش موثر داشته باشد، وزارت بازرگانی از او نظر بخواهد، وزارت راه پیشنهادهای او را لازم‌الاجرا بداند، شهرسازی براساس مولفه‌های او انجام گیرد، هیئت دولت تذکرات او را سرلوحه مصوبات خود قرار دهد و رئیس‌جمهور برنامه سلامت را رکن اساسی تبلیغات خود قرار دهد تا رتبه‌بندی جهانی کشور بالا برود، تبادل دانش و پروژه بین داخل و خارج رونق پیدا کند و جامعه جهانی صدر فهرست خود را به نام ایران مزین کند. این آرزو در دسترس قرارخواهد گرفت.
وزیربهداشت برخاسته از دل بخش خصوصی و دارای پیوند وعلقه بخش دولتی خواهد بود. وی آنگاه خواهد توانست بخش خصوصی را به عنوان پشتوانه تصمیمات خود تهییج کند، برای رسیدن به آرمان‌شهر خود از کوله بار تجربیات و فرآورده‌های آنان استفاده کند، آنان را بنوازد و شوق پدید آورد. زیرا به درستی درک کرده است، جایی که بخش خصوصی وظیفه دولت را از گرده او سبک کرده، بایسته است تا حمایت و تشویقی متناسب نصیبش سازد و می‌داند که برای کوچک کردن بدنه دولت در راستای سیاست‌های کلان کشور باید دست در دست بخش خصوصی گذارد، ازسازمان‌ها و انجمن‌های صنفی وعلمی بیاموزد و بیاویزد و تعادل و توازن قانونمند بین این دو بخش را باب سازد.
وزیرپیشنهادی نگاه به بخش دارو را دراولویت خود قرارخواهد داد. زیرا به نیکی دریافته است که پیشانی فعالیت‌های حوزه سلامت، داروست. کالای استراتژیک، نامی است که به لحاظ درجه حساسیت به آن داده‌اند. عقلانیت در بخش دارو، بخش عمده‌ای از رضایتمندی مردم را پی دارد. لذا وزیر با دست اندرکاران بخش دارو تعاملی اقناعی پیش‌رو خواهد داشت. اندیشه‌ها و موضع‌گیری‌های وی برای ارتقای ساختار و روش‌های سازمان غذا و دارو ، ویژگی اساسی برای انتخاب وزیر تلقی می‌شود.
پرهیز از پوپولیسم و عوام‌گرایی در بهداشت و درمان و احتراز از افتادن در دست‌اندازهای طب سنتی، ویژگی وزیری معتدل خواهد بود و اگر شعار دولت اعتدال است، وزیر با اعتدال نیز مراقب عدالت (نه مساوات) درروش‌های بهداشت و درمان مدرن و سنتی خواهد بود.
قانون‌گرایی وزیر و پیاده کردن اهداف اسناد بالادستی، آرامش خاطر و آسایش مردم که خواست نظام است را به دنبال خواهد داشت.
وزیر بهداشت از بطن مردم برخواهد خواست و زبان گفت‌وگو با مردم را خواهد دانست. وی این دیالوگ را درقالب مصاحبه‌ها و مقالات درمجله‌ها و ژورنال‌ها یاد گرفته است. یاد گرفته که فرهنگ شفاهی را درژورنال‌ها به فرهنگ مکتوب و قابل استناد ارتقا دهد، آنها را بخواند، تدبر کند و بهره گیرد. وجه عمده ژورنالیست حرفه‌ای، زیرکی در تلمذ و توانمندی در اصلاح ذهنییت خود در ارتباط و اطلاع‌رسانی صحیح با مردم است. "
نظرشما
آخرین اخبار